Chapter 20

39.5K 1K 171
                                    


Typo errors are a lot.

Chapter 20
The Chase

Chapter 20The Chase

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.


"Dad..." I was crying so hard nang makababa na ako sa cab. Nasa labas na kasi sina Dad at Clarissa ng gate na naghihintay sa akin.

"Anak." Napalitan naman ng pag-aalala ang mukha ni Dad at kaagad akong niyakap. Si Clarissa naman ay inalo rin ako at hinahaplos ang likod ko. I was really crying so hard into my Dad's embrace. Mas lalo ko namang hinigpitan ang pagkakayakap ko sa kanya.

Ang bigat-bigat ng pakiramdam ko. Parang pinipiga ang puso ko sa gabing iyon, tinutusok ng maraming karayom hanggang sa hindi na ako makahinga. Sa mga hinanakit na sinabi sa akin ni Garrett ay hindi ko maiwasang umiyak at magsisi sa mga naging desisyon ko sa buhay. I have hurt him. I have hurt the man who treasured me so much, the man who cared and the man whom I know... loves me deeply.

At alam kong kahit anong gawin ko, kahit lumuhod ako, umiyak at magsorry ay hindi na niya ako mapapatawad. I've caused so much damage in him. I've ruined him, his love... his pride, his dignity - because I was so selfish, I was so insensitive. I was self-centered. Nasa huli nga talaga ang pagsisisi.

If only I could turn back time and make things right, siguro hindi ganito ang mangyayari sa aming dalawa. If only I had given him a chance, maybe we're even married now. If only my heart wasn't consumed by too much hatred, masaya sana kaming lahat. Wala sigurong nasasaktan sa 'min.

But it was too late. I was too late. Huli na para sa aming dalawa.

Garrett doesn't want me anymore.

My peasant now hates me so much.

Wala na akong mukhang maihaharap pa sa kanya.

"Dad, I'm so sorry..." I suddenly said as I hugged him more tightly, "Forgive me, Daddy. I'm sorry." Paghihingi ko ng tawad sa ama ko. I was too close-minded and selfish towards my father. Ni hindi ko man lang inisip ang side niya - if I was on his shoes... Ni hindi ko man lang naisip na nasasaktan din siya para sa pamilya namin...

He was too hurt and broken when my mom annulled him kaya dahil 'dun, sinubsob niya ang sarili niya sa trabaho. But even though he was busy with his business, he still provided me everything that I need when I was a child. His presence may not be there all the time but the things he had given me, hindi ko man lang iyon inappreciate. I didn't appreciate him because I was an immature brat - who's so envious with the other kids na kumpleto ang pamilya. I was busy thinking with my own happiness - to think, napakaswerte ko kasi I have a father who's a good provider in the family.

"Oh, princess," My Dad's voice was really soothing, "Don't be sorry. Wala ka dapat ihingi ng tawad sa 'kin... kasi ako dapat ang humingi ng tawad, anak. I'm sorry. I'm so sorry for being not a good father. I'm so sorry, anak." Mas lalo naman akong napaiyak sa sinabi niya. Napatingin naman ako kay Clarissa na ngayon ay naluluhang nakatingin din sa 'min.

Revenge of an Ex (Finished)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon