De Vier Seizoens Sleutels

5

Winter P.O.V

ik wordt  uit de kofferbak getild omdat ik weiger om te lopen. hij loopt een huis is en zet me daar op een stoel in een donkere kamer. ik wordt ook nog eens vast gebonden. er komt een man binnen lopen.  "nou Winter hoe gaat het met je?" vraagt hij. "nou eerst werd ik in een kofferbak gegooid en nu zit ik vast gebonden aan een stoel hoe denk je dat het gaat." zegt ik. "oké." zegt de man. het is te donker om zijn gezicht te kunnen zien. "wat weet je allemaal van elfen wereld?" vraagt de man. "wat dacht je van niks." "je krachten?" "geen idee." ik reageer misschien best gemeen maar wat denk je dan dat ik aardig doe tegen mijn ontvoerder? dan  ben je ook echt gestoord.  "waarom ben ik hier?" vraag ik. "waarom denk je dat je hier bent?" vraagt de man. "uhg, laat maar." zeg ik. 'rustig ik kom je helpen.' hoor ik in mijnhoofd dat was sowieso Herfst. "wat weet je van je jeugd?" vraagt de man. "geen idee wat boeit jou dat." ik zie nog net dat hij grijnst. "omdat meisje ik je vader ben?" zegt hij. 'mijn vader is niet dood mijn vader  is slecht.'  ik kijk met volle ongeloof naar de man die beweerd mijn vader te zijn. "mijn vader is samen met mijn moeder dood gegaan bij een ongelijk." zeg ik. "nee ik heb je moeder vermoord. zij was namelijk voor jou de sleutel. ik dacht dat ik door haar te vermoorden er 1 sleutel was maar jij was net zes dus je krachten waren er nog  niet dus ik dacht dat jij het niet was. en ik had geen zin om een naam  te verzinnen dus daarom heet je  Winter JR." zegt de man.

Herfst P.O.V

de jongens geloven me nog steeds niet. ik ben uit woede naar buiten  gelopen. 'mijn vader is niet dood mijn vader is slecht.'  hoor ik in mijn hoofd. Winter is gevangen genomen en ik kan helemaal niks. ik ben 16 niemand gelooft me als ik dit soort dingen zeg. nou ik denk  dat Winter mij zou geloven. 'ik zal je altijd geloven.'  blijkbaar hoorde ze me. dat is wel leuk aan het verbonden zijn aan elkaar. we kunnen het alleen niet heel goed beheersen. op eens voel ik een koude winter wind langs me waaien. ik volg de wind. ik blijf lopen, iets zegt me dat als ik deze wind blijf volgen ik bij Winter kom.

Lente P.O.V

"jullie idioten! Herfst had gelijk. Zomer heeft Winter gezien,  oftewel ze is niet bij die pascal thuis."  schreeuw ik naar de jongens die ons zogenaamd zouden moeten beschermen. "Lente jij zei net anders ook niks." zegt Harm. "nou en herfst loopt nu gevaar omdat hij opzoek is naar Winter. Winter is in gevaar Zomer is in gevaar. en wij zitten hier een beetje ruzie te maken." zeg ik boos. "Lente we kunnen niks we weten toch niet waar ze zijn." zegt Joost rustig. "nee maar we  moeten ze wel zoeken we kunnen op tenminste zoeken." zeg ik .