De Vier Seizoens Sleutels

2.4

Karlijn P.O.V

ik sla Ronald in zijn gezicht met het zwaard dat ik in een koekenpan had veranderd. ik verander hem terug in een zwaard. "kom nog eens zo dicht bij en ik zweer je het is geen koekenpan." zeg ik terwijl ik mijn grip op mijn zwaard verstevig. Ronald grijnst. "jij bent Ronald niet." zeg ik dan. ik hoe mijn zwaard in vecht positie. Link verdwijnt en de heksenkoning  verschijnt. "dat kan niet. u bent 20 jaar geleden verbannen." zeg ik verbaasd. "je moeder was toen nog kroon prinses. haar kracht was nog niet voltooid." zegt hij simpel. hij knipt in zijn vingers en ik zit vast gebonden in een touw. "denk je echt dat een stukje touw mij tegen houd?" vraag ik beledigd. "het is betoverd touw. en aangezien je niet eens een simpel amuletje hebt gaat het je echt niet lukken om te ontsnappen." zegt hij. ik grijns naar hem. "HELP!! HELP!!! HELP!!!" schreeuw ik zo hard als ik kan. "stop dat." zegt de heksenkoning. maar ik blijf door schreeuwen.

Rick P.O.V       

ik moet even goed nadenken dus ik loop het bos in. ik ben net als mijn vader een bloemen elfje dus ik kan me hier wel goed vinden. (er is verschil tussen bloemen en natuur elfjes.) opeens hoor ik iemand heel hard help roepen. ik ga achter het geluid aan. dan zie ik Karlijn vast zitten in touw en een man die lijkt op  de foto's van de heksen koning.  "niemand hoort je hoor stom kind." zegt de man. "je komt hier niet mee weg. mijn moeder gaat je weer verbannen net als 20 jaar geleden." zegt Karlijn. "niet als ze niet weten dat ik vrij ben. en als ze jou niet meer kunnen herinneren." zegt de man. dan verdwijnen ze. ik ren het bos uuit naar het kasteel. boeit mij het dat dat best wel ver is. als ik aan kom klop ik hijgend op de deur. Winter doet open. "wat is er jongen?" vraagt ze mij. "Karlijn, bos, heksenkoning." zeg ik hijgend. "de heksen koning kan hier niet zijn die heb ik 20 jaar geleden verbannen. en wie is Karlijn?" vraagt ze. ik kijk haar boos aan. "hoe kunt u niet weten wie Karlijn is?!" schreeuw ik naar de koningin van alle elven. ik word door een paar soldaten thuis gebracht en mijn ouders werd verteld wat ik deed. "Tessa jij weet toch nog wel wie Karlijn is?" vraag ik haar. "wie?" vraagt ze. dit meen je toch niet. ik weet iemand die me wel zou geloven. "doei mam pap ik ga naar Opa Link." roep ik als ik naar buiten loop. als ik aan kom klop ik aan en mag ik naar binnen. "waarom ben je hier?" vraagt Link mij. "de heksenkoning jou vader dus. is vrij en heeft Karlijn. maar hij heeft er voor gezorgd dat iedereen haar vergeten is maar ik ben haar niet vergeten op een of andere manier." zeg ik tegen hem. "dan moet ik wel zeggen dat ik inderdaad geen idee heb we Karlijn is. maar ik geloof best dat die vuile heks wel zoiets zou doen." zegt Link.