De Vier Seizoens Sleutels

2.3

Karlijn P.O.V

ik ren naar mijn  kamer laat me dan achter over op mijn  bed  vallen met een zucht. dan hoor ik mijn ouders binnen komen en blijkbaar zijn de andere jongens er ook. ik ren heel blij naar beneden. "zo jij bent blij." zegt Jeremy. ik loop naar mijn moeder met een lach. "mam ik denk  dat ik verliefd ben." zeg ik tegen haar. "iiiieeee!!!!" roepen we dan tegelijk. "je moet me alles over die jongen vertellen. of meisje ik vind het niet erg als je lesbisch bent." zegt ze. samen lopen we naar mijn kamer en gaan op mijn bed zitten. "nou vertel." zegt ze. "hij heet Rick." begin ik. "bedoel je die met als tweelingzusje Tessa?" vraagt ze. "ja." zeg ik. "oké vertel meer." zegt ze meteen. "nou we waren natuurlijk vanmiddag met zijn vieren een film aan het kijken. en iets aan hem trok mijn aandacht wel. hij kwam dus net weer langs want hij was zijn vest vergeten. ik vroeg daarna of ik zijn haar moest doen. het werd nog mooier dan het haar van pap. daarna vroeg ik of hij me op school kon helpen en zo. toen hij ja zei gaf ik hem een kus op zijn wang." "ECHT!!!!" onderbreekt mijn moeder me. "toen moest hij naar huis maar voor dat hij weg ging gaf hij mij ook nog een kus." toen viel ik weer naar achter met een zucht. dan tover ik van af mijn  positie de deur open. mijn vader een ooms, ja zo noem ik ze meestal terwijl het eigenlijk mijn opa's zijn, vielen op de grond  nou Jeremy bleef wel  staan. "ik ben zo blij voor  je mini ik." zegt hij dan. "hebben jullie ons nou afgeluisterd!!!" schreeuw ik naar hun. "uhm zo kan je het ook zeggen." zegt mijn vader. "pap nu zit je haar helemaal door de war." zeg ik geërgerd.

Herfst P.O.V

"pap nu zit je haar helemaal door de war." zegt Karlijn geërgerd. ze pakt een pot gel en begint aan mijn haar. ze kan er echt niet tegen als het haar van iemand door de war zit en al  helemaal  niet bij mij. als ze klaar is met mij begint ze aan de andere jongens. "als je kroon prinses niet was moest je echt kapper worden." zeg ik met een lach.

Karlijn P.O.V

dan verlaat iedereen weer mijn kamer mijn moeder ook.  kroon prinses? wil ik dit wel?  het is 10. ik mag niet meer weg. eigenlijk helemaal niet maar mijn moeder luistert liever niet naar die adviseur dus vind het prima maar na 10 mag ik echt niet meer weg. ik kijk door mijn raam. het is te hoog om te springen en ik heb in tegenstelling tot mijn moeder geen vleugels. maar ik ben een natuur elfje. als ik beneden ben ren ik weg van het kasteel naar mijn eigen plekje in het bos. ik vind dit een geweldige plek omdat er altijd wel diertjes zijn. en ze waarschuwen mij als er iemand aan komt. opeens worden alle diertjes helemaal gek. er komt iemand aan. ik ga staan en tover een zwaard tevoorschijn. "rustig doe dat zwaard weg. ik weet wat je moeder er mee heeft gedaan." hoor ik de stem van Link zeggen. maar aan de  voetstappen te horen is  hij  niet alleen. "laat je zelf zien." zeg ik. het kan zomaar iemand anders zijn dan Link. "dit meen je toch niet." hoor ik Link zuchten. Link komt tevoorschijn met Ronald. dan laat ik mijn zwaard zakken. "wat doen  jullie  hier?" vraag ik. Ronald komt naar me toe gelopen en buigt dan een beetje met zijn hoofd naar voren.