Chapter 25 : Hindi niya maamin

685 13 4
                                    

Ni-release na ko sa ospital.

Sakto. Magkikita kami ni Kyle ngayon. Kung napag-isipan niya na ^___^

Tinawagan ko ang phone niya.

The number you have dialled is either unattended or out of coverage area …

Please try your call later.

TUT TUT TUT…

Bakit?

Asan kaya yung mokong na yun?

Sumakay kami ng taxi nila Mommy pauwi ng bahay.

Pagdating namin sa bahay ay sinermonan ako ng sinermonan ni Mommy.

“NAKU K3NA! Ayoko ng maoospital ka ha?! Mamamatay ako sa nerbiyos eh! Alam mo naman ang health condition mo di ba?! Daig mo pa ang HB (high blood)”

“Yes Mom.” Uminom ako ng tubig.

“Yes yes ka diyan tapos kapag ano na naman sa ospital na naman ang bagsak mo!”

BLAH BLAH BLAH BLAH BLAH!

>_____________<

Madami pa siyang sinabi.

Umakyat ako sa kwarto ko.

Tumingin ako sa orasan.

12pm na.

Hapon na naman mamaya.

May balak pa kaya siyang pumunta dito sa bahay?

“NAK!” Sigaw ni Mommy.

BLAG! BLAG! BLAG!

Sabi ng mga paa niya sa hagdan.

Bumukas ang pinto.

“May bisita ka.”

Si Kyle!

Nagbihis na ako ng pang-alis.

At dahil first date namin to, kailangan maganda ako.

Kahit hindi ako nag-aayos ng sarili ko, sinubukan kong magpaganda.

“Ayan K3na … mas MAGANDA ka na!”

Take note, MAS MAGANDA. Achecheng!

Nagmamadali akong bumaba ng hagdan, na may ngiti sa aking mg labi.

“Let’s go –“

“Hi K3na …”

O_______________O

“GHAIL?”

Anong ginagawa niya dito?

Pano niya nalaman ang bahay ko?

“Anak, san ang lakad mo?”

Tinignan ko ang sarili ko.

Nagmukha tuloy akong tanga.

“Naisipan kong kausapin ka tungkol dun sa nangyari kahapon?”

Ano bang nangyari?

Ah! Yung pagsama niya kay Kyle?

Okay naman na yun eh.

WAG NGA LANG NIYANG UULITIN.

“Ah eh … wala yun!”

“Gusto sana kitang kausapin eh. Pwede ba?”

“S-sige.”

“Tutal, nakabihis ka na, kain tayo sa labas? Treat ko.”

2:1 (Two is to One) | COMPLETEDTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon