Το Παιδί του Πειρατικού Έρωτα (Pirate's Love Child)[✔]

Κεφάλαιο 11ο - Μια χάρη

Ο Τζακ βγήκε γρήγορα έξω από την καμπίνα και με γρήγορα βήματα πλησίασε στο μέρος που καθόντουσαν ο Φίλιπ, ο Γουίλ, ο Χένρι, η Ελίζαμπεθ, ο Γκιμπς και η Τζακλίν ακολουθούμενος από την Συρήνα.

Πλησίασε την Τζακλίν και την τράβηξε μες την αγκαλιά του. Την αγκάλιαζε σφιχτά ενώ η Τζακλίν πάλευε για οξυγόνο. Αφού την άφησε τον κοίταξε με απορία.

"Τι εκδήλωση αγάπης ήταν αυτή μπαμπά;" τον ρώτησε παίρνοντας βαθιές ανάσες για να γεμίσει τα πνευμόνια της με οξυγόνο.

"Θα γυρίσει. Θα την φέρουμε πίσω!" της είπε ο Τζακ ενθουσιασμένος.

"Ποιος θα γυρίσει; Ποιον θα φέρουμε πίσω; Τι λες; ¿Ésta loco? (Τρελάθηκες;)" τον ρώτησε μπερδεμένη.

"Την μητέρα σου! Θα την φέρουμε πίσω! Η Συρήνα λέει ότι υπάρχει τρόπος και θα μας βοηθήσει!"

"¡Madre de Dios! (*)" είπε η Τζακλίν κλείνοντας το στόμα της με τις παλάμες της.

"Πώς θα την φέρουμε πίσω;" ρώτησε ο Γουίλ.

"Είναι κάπως περίπλοκο. Αρχικά θα χρειαστούμε τα δάκρυα της Καλυψώς που δεν έχω ιδέα που βρίσκονται." τους είπε η Συρήνα.

"Ξέρω εγώ ποιος έχει τα δάκρυα της Καλυψώς." είπε ο Τζακ.

"Ποιος Τζακ;" ρώτησε ο Γκιμπς.

"Θα πρέπει να κάνουμε μια μικρή επίσκεψη στο Shipwreck Island." είπε ο Τζακ κοιτώντας τον ορίζοντα και όλοι τον κοίταξαν με απορία.

"Ο πατέρας μου τα έχει." είπε ρολάροντας τα μάτια του και όλοι μαζί εκφώνησαν το φωνήεν 'α'.

[...]

Μετά από δύο βδομάδες έφτασαν στο Shipwreck Island και έριξαν άγκυρα εκεί. Ο Τζακ και ο Γουίλ διέταξαν το πλήρωμά τους να κάνουν ό,τι θέλουν το βράδυ αλλά το πρωί να βρίσκονται όλοι πάνω στο πλοίο. Οπωσδήποτε δεν ήταν στην ώρα του, θα τον άφηναν πίσω.

Είχαν συγκεντρωθεί στο Μαργαριτάρι ο Τζακ, η Τζακλίν, ο Γουίλ, η Ελίζαμπεθ, ο Χένρι, ο Γκιμπς, ο Φίλιπ και η Συρήνα και περίμεναν με ανυπομονησία τον Τινγκ να εμφανιστεί. Μετά από αρκετή ώρα ανέβηκε την σανίδα που ένωνε το πλοίο με την αποβάθρα.

"¡Abuelo! (Παππού!)" φώναξε η Τζακλίν και έτρεξε να τον αγκαλιάσει.

"Πωπω πως μεγάλωσες. Σχεδόν δεν σε αναγνώρισα!" της είπε γελώντας και ανταπέδωσε την αγκαλιά.

"Γιατί είστε τόσοι πολλοί μαζεμένοι;" τους ρώτησε αφότου άφησε την Τζακλίν.

"Πατέρα έχεις κάτι που χρειάζομαι." του είπε ο Τζακ μπαίνοντας κατευθείαν θέμα.

"Και τι είναι αυτό;"

"Όταν ήμασταν στην φυλακή μού έκλεψες τα δάκρυα της Καλυψώς χωρίς να το καταλάβω. Τα θέλω πίσω."

"Ααα τώρα κατάλαβα. Θες να φέρεις πίσω στην ζωή την Αντζέλικα, σωστά;" τον ρώτησε και ο Τζακ έγνεψε θετικά.

"Abuelo por favor. (Παππού σε παρακαλώ.) Δώσε μας τα δάκρυα της Καλυψώς. Θέλω πίσω την μαμά μου όσο τίποτα άλλο." παρακάλεσε η Τζακλίν κάνοντάς του τα γλυκά μάτια.

Ο Τινγκ κοιτάζοντάς την δεν μπορούσε να πει όχι. Με τον ίδιο τρόπο τον είχε κοιτάξει και η Αντζέλικα στη Τορτούγκα, πριν γεννήσει ακόμα την Τζακλίν, ικετεύοντας την βοήθειά του, που δεν μπορούσε να πει όχι.

Έβγαλε ένα μικρό υφασμάτινο μπουκί και το έδωσε στην Τζακλίν.

"Είσαι τυχερή που πάντα συμπαθούσα την μητέρα σου." της ψιθύρισε και εκείνη γέλασε.

"Τότε είμαι πολύ τυχερή. Gracias abuelo. (Σε ευχαριστώ παππού.)" είπε και τον αγκάλιασε.

~~~~~~~~~~~~~~~~~

(*) Η ισπανική φράση Madre de Dios δεν έχει ακριβής σημασία στα ελληνικά. Βασικά δεν βγάζει πλήρες νόημα. Άμα το μεταφράσουμε κατά λέξη σημαίνει Μητέρα του Θεού. Είναι πιστεύω σαν την κοινή φράση που λέμε εμείς Ο Χριστός και η Παναγία που δεν μπορεί να μεταφραστεί σε άλλη γλώσσα. Τέλος πάντων, όπως στην λέξη cariño, έτσι και εδώ δεν θα βάζω την μετάφραση επειδή δεν υπάρχει.

Εντάξει δεν μπορείτε να πείτε, σας μαθαίνω και ισπανικά.😂

Btw συγγνώμη που είναι μικρό το κεφάλαιο αλλά δεν ήθελα να βάλω κάτι παραπάνω. Τα επόμενα θα είναι μεγαλύτερα.😉