SONUN BAŞLANGICI

7.Bölüm- Kaçış

Her yeri alevler sarmıştı. Dumanlardan pek bir şey görünmüyordu. Mclovin ile Auren kaçış yolu aramaya başladılar. Alevlerin arasında yavaş yavaş deponun ilerisinde gittikleri kapıya doğru yöneldiler. Orayı henüz alevler sarmamıştı. İlk kapıya bakmışlardı kaçacak yer yoktu. İkinci kapıya doğru yöneldiler ancak kapı kilitliydi. Mclovin silahıyla kapının kilit yuvasına 2 el ateş edip kapıyı açtı. 

- Pencere var ! Pencere var buraya gel Auren !

Mclovin silahının kabzasıyla camı kırdı. Önce kendisi çıktı sonra Auren'in çıkmasına yardımcı oldu. Acilen Emilly'nin babasını kurtarmaları gerekiyordu. Hızla arabaya yöneldiler. Mclovin telefonunu çıkardı önce Emilly'i aradı. Emilly cevap vermiyordu. Sonra polis merkezindeki komiser arkadaşını aradı.

- Mclovin ?

- Aranck dostum sana bir numara vereceğim acil yer tespiti lazım. 

- Sen açığa alınmadın mı ? Ne için lazım ?

Auren söze girdi. Telefona doğru eğilerek ''Lanet olası soru sormayı bırak dediğimizi yap fazla vaktimiz yok''

- Ah peki tamam. Numarayı verin

Mclovin Emilly'nin numarasını verdi. Konumunu bulmak Aranck'in 5 dakikasını almıştı. Konumu Mclovine gönderdi. 

40 dakika sonra Emilly'nin evinin önündeydiler. Saat 21.56'ydı. Auren kapıyı çaldı. Ses yoktu. Bir daha çaldılar ama yine kapıyı açan olmadı. Mclovin tam kapıyı kırmaya yeltenmişti ki Emilly uykulu gözlerle üstünde pembe bir gecelikle kapıyı açtı.
- Şey, bu saatte sizin burada ne işiniz var ?
- Tanrım,Emilly korkuttun bizi. Bize acilen babanın evinin adresi lazım.
- Uyuyordum, neden ?
- Baban tehlikede olabilir çok geç kaldık.
-Durun bende geliyorum.
- Fazla vaktimiz yok Emilly. Acil ver şu adresi.

Emilly adresi verdi. Kendisi üstünü değiştirmek için koşarak yukarı çıktı. Mclovin ve Auren çoktan adrese doğru yola çıkmıştılar bile. Eve vardıklarında kapıyı tam 5 kez çalmalarına rağmen hiç kimse açmadı. O sırada Emilly geldi ve kendi anahtarıyla kapıyı açtı. Ev karanlıktı bir şey görünmüyordu.
Auren salona doğru yöneldi. Salona yönelirken havada duran bir şeye çarptı.
- Lanet olsun bu da ne ?
- Ne oldu ?
- Burada bir şey var.

Emilly ışığı açtı. Bir anda herkes donakaldı. Havada asılı duran bir gövde ve biraz ilerisinde yerde bir kafa vardı. Olamaz bu Emilly'nin babasıydı. Emilly çığlık attı.
"Baba, Baba ne yaptılar sana böyle" diyerek ağlamaya başladı. Mclovin ve Auren hala şaşkındı. Emilly'nin "Baba" haykırışları gecenin sessizliğini bozmuştu..

Saat 00.48'di. Bir yandan olay yeri inceleme ekibi incelemelerde bulunurken diğer yandan Emilly ve annesi hala ağlıyordu. Mclovin Emilly'nin yanına gitmeye cesaret edemedi. Ne diye teselli edecekti ki ? Kelimelerin anlamsız kaldığı bir andaydılar. Gazeteciler ve muhabirlerde gelmişlerdi. Artık New York'ta seri katil olduğu gizli değildi. Auren Mclovin'in yanına geldi.
- Her şey bitmiş değil aklımda bir plan var.
- Ne planı ?
-Ben o depoda dosyayı incelerken bir sonraki kurbanı da gördüm. Adı Leo Delsy. O da iş adamı. Bu kaçık hep zenginleri öldürüyor. Bunun altında bir neden olmalı.
- Benimde kaç gündür aklımı kurcalayan o zaten.
- Neyse dinle yarın gece o cinayetin işlenmesini engelleyip o lanet kaçığı yakalayabiliriz.
- Bu sefer o şerefsizi elimden kaçırmayacağım !
..........
Sabah olmuştu Mclovin'in ormanda katil tarafından bozulan ve tekerleri patlayan arabası servisten gelmişti.
Mclovin önce Auren'i aldı sonra Leo Delsy'le görüşmeye Delsy Hotel'e gittiler. Bu otel New York'un en popüler otellerinden biriydi.
Görevli onları Leo Delsy'nin kral dairesine götürdü. Orada özel bir çalışma bölümü vardı. Leo Delsy çalışma bölümünde bekliyordu.
- Hoşgeldiniz.
- Hoşbulduk mister Delsy önemli bir konu hakkında konuşmaya geldik. Öncelikle bizi kabul ettiğiniz için teşekkür ederiz.

Mclovin Delsy'e açığa alındığını söylememişti. Söylerse Delsy bu görüşmeyi reddedebilirdi.
"Sabah haberleri izlediniz mi ?" Diye sordu Auren.
- Kulağıma bir şeyler çalındı. Kaçık bir seri katil varmış.
- Şimdi size söyleyeceklerimden sonra lütfen sakin kalın. O katilin sonraki hedefi sizsiniz. Canınız tehlikede ve muhtemelen bu gece sizi öldürecek.
- Ne ? Beni mi ? Beni neden öldürsün ? Siz.. siz bunları nereden biliyorsunuz ?
- Çok uzun hikaye. Ama sizi koruyabiliriz.
Delsy en başta kabul etmese bile biraz düşününce durumu kabul etti. Sonra planları konuşup geceyi beklemeye koyuldular.

Mclovin Leo Delsy'nin geceliğini giydi. Auren istemeyerek de olsa sarı peruk takıp pembe gecelik giymek zorunda kaldı. Yatağa uzanıp katili beklemeye başladılar. Gecenin sessizliği bile ürkütücüydü.

Sonra ayak sesleri.. Bir kişi yatak odasına doğru yaklaşıyordu. Mclovin ve Auren'in silahları yastıklarının altındaydı. Karanlıktı katil Mclovin'in yüzünü seçemezdi. Peşi sıra birkaç ayak sesi daha. Şimdi katilin tek kişi olmadığına emindiler. Ama bir terslik vardı. Katiller odaya girince birden sesler kesildi. Mclovin gözünü açıp açmamakta kararsızdı. Önce kafalarında silahların soğuk namlularını hissettiler sonra sessizlik bozuldu.

- Mclovin ve Auren beni kandırabileceğinizi mi sandınız ?

Bu ses.. Bu ses çok tanıdıktı. Mclovin ve Auren bu sesi hemen tanıdılar. Bu ses.. Katil..  Olamaz bu ses onun ta kendisiydi !