Only For You [FYIW 2]

twelve

[TWELVE]

Third Person's POV

Punong-puno ng kulay blue ang buong simbahan. Mula sa mga palamuti, bulaklak at mga kasuotan ng nga bisita ay namumukod tangi ang kulay blue. Ito kasi ang piniling kulay ni Wendy bilang motif ng kasal niya dahil pabotiro niya ito.

Nagsimulang maglakad ang mga kabilang sa entourage. Si DO na kanina pa nakatayo sa may altar at kasama si Kai ay kinakabahan na naghihintay sa kanyang girlfriend. Nang maglakad na si Seulgi papunta sa harapan ay bahagyang ngumiti ito kay DO pero iniwas ang mga tingin kay Kai. Di niya alam kong paano pa niya ito haharapin matapos ang nangyari nung araw na iyon.

Nang si Wendy na ang dahan-dahang naglakad papunta sa may altar ay agad pinatugtog ang paboritong kanta ng dalaga.

Thinking our loud.

"Take care of our daughter DO. Wag na wag mong papaiyakin tong baby namin."

"Of course Tita, your baby is also my baby"nakangiting sabi ni DO.

"Call us mommy and daddy from now on DO"tumango naman si DO sa sinabi ng mommy ni Wendy.

"DO, yung hinihingi ko sayong apo. Sana madalian."

"Daddy!"saway ni Wendy sa daddy niya.

Tinanggap ni DO si Wendy saka sila nagpatuloy sa paglalakad papuntang altar.

"I, Wendy Son take you Kyungsoo Do as my lawful husband. I will taje good care of you, cherish you all the times and promise to give me my whole heart. I won't get tired of loving you until the last day of my life. I promised to bear our 12 children if possible and raise them with much love. I'll be faithful to you no matter what and even death can't separate us."

"I, Kyungsoo Do take you Wnedy Son as my my lawful wife. I will be faithful to you and I will never ever hurt you. I promise to take care of you, love you and stay by your side forever. I wont also get tired of loving you every day, every hour, every minute and every second. I love you before and i love you more in the future."

"With the power visted by me, I now pronunce you husband and wife.  You may now kiss the bride."

Dahan dahan intinaas ni DO ang belo ni Wendy saka siya nginitian.

"I love you Mrs. Do."

"I love you asawa ko."ganti ni Wnrdy sa asawa. Dahan-dahang nilapit ni DO ang mga labi sa labi ni Wendy hanggang sa magkalapat na ito. It was just a short but a sweet kiss. To seal their love for each other.

"Ladies & Gentlemen I present to you, Mr and Mrs Kyungsoo Do."nagpalakpakan naman ang mga tao matapos sabihin iyon ng pari.

***
Seulgi's POV

"Hindi ka pa ba uuwi?"tanong ko kay Jimin. After kasi ng reception nila Wendy ay diretso kami dito sa bahay ko.

"I want to stay here."he replied.

"Aysus kung inaakala mong makakaiskor ka sakin Jimin pwes nagkakamali ka."

"Seulgi..."sambit niya saka hinawakan ang kamay ko ay hinalikan.

"Let's get married."

"Jimin?"

"Magpakasal na tayo. Next month, next week or next day."he said.

"Para atang sobrang dali niyan Jimin? Pag-isipan muna natin lahat."

"Seulgi magpakasal tayo sa huwes tas after magplano na tayo sa chruch wedding. Hindi naman importante sa atin ang engrandeng kasal diba? As long as ikakasal tayo. Marry me, Seulgi."

"Jimin... I want to marry you but---"

"Then let's get married."

"Jimin i dont want a rush wedding. Kahit hindi engrande basta pinaghandaan, yun ang gusto ko. Atsaka bakit ka ba nagmamadali? Ienjoy muna natin tong relationship nato. Hindi naman tayo sumasali sa relationship marathon eh."sabi ko.

"You dont want to marry me."its not a question, its a statement.

"Jimin, of course not."

"Seulgi hanggang ngayon si Kai pa din ba?"

"Ano namang kinalaman ni Kai dito Jimin? Leave him alone!"inis kong saad.

"SEULGI! MAHAL MO PA RIN BA SIYA HANGGANG NGAYON?"this is the first time na napagtaasan ako ng boses ni Jimin. He's totally mad.

"Jimin, lasing ka lang siguro. Mabuti pa at bukas nalang tayo mag-usap."

"Why cant you just forget about him? Bakit hanggang ngayon mahal mo pa din siya?"

"ANSWER ME!!!"sigaw niya.

Nagulat nalang ako ng bigla niya akong hinalikan ng mariin. I was pushing him hard. Hindi ito ang Jimin na minahal ko, ang Jimin na kilala ko. He was never been this so aggressive.

"JIMIN STOP!"I shouted ng makawala ako sa mga halik niya pero imbes pakinggan ay mas lalo niya diniin ang mga halik niya. Mas lalo akong kinabahan ng pumasok ang kamay niya sa blouse ko at biglang tinanggal ang pagkakahook ng bra ko.

"JIMIN!!!"inipon ko ang buong lakas ko saka siya tinulak ng malakas at sinampal. I was crying so hard. I never thought he can do that to me. He almost raped me for Christ's sake.

"Seulgi I'm sorry."lalapitan na sana niya ako ng bigla akong unatras.

"HUWAG KANG LUMAPIT SAKIN!"sigaw ko at umatras papalayo sa kanya. Yakap yakap ko ang katawan ko ngayon. I cant believe him.

"Seulgi, patawarin mo ko. Nadala lang ako ng emosyon ko."di ko na siya pinakinggan at napaupo nalang ako sa gilid ng kwarto habang yakap yakap ang sarili ko.

"Seulgi..."he suddenly hugged me. Sa sobrang pagod ko ay di ko na nagawang manlaban pa. The next thing I knew he was hugging me tightly and he kept on saying 'im sorry'.

"Seulgi? Do you love me? Did you ever love me?"he whispered.

Bahagya akong lumayo sa kanya at tinignan siya ng mabuti. "Jimin mahal kita."

"Stop lying Seulgi."

"I am not. Jimin mahal kita, paniwalaan mo naman sana ako."

"Mahal mo ako dahil wala kang ibang pwedeng mahalin kundi ako lang"

"That's not true!"

"Kung hindi nga totoo, ay pakasalan mo ako Seulgi. Wag na natin patagalin ito, ako sigurado na akong ikaw ang gusto kong makasama habang buhay. Eh ikaw?"

"Give me time, Jimin. Give me time."

"Your time is almost running out, Seulgi. Mahal kita pero may hangganan din ang pagiging tanga ko Seulgi. Marry me or lose me forever."