Kariyerinin zirvesinden yere çakılan biri için geri dönmek ne kadar zor olabilirdi?
Cennetinden kovulmuş bir meleğin, geri dönmek için kırılan kanatların yerine başkasının kanatları kullanması işe yarar mıydı?
Lee Donghae, hızla parlayan şöhretini...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hmm... Umarım beğeniyorsunuzdur çünkü bazı okularım (Kalp ve sevgi sözcükleri*) yorum yapıp belirttikleri için tepkilerini anlıyorum.. Neyse artık Saudade'ın paylaşım günleri yazar ve okuyucu sağlığı açısından Cuma, Touch'ınki de Pazartesileri. İyi okumalar <3
Artı olarak yukarıda gördüğünüz gibi eğer yazdığım farklı hikayeleri de okumak isterseniz, yardımcı olacak şekilde fotoğraf koydum. Mis Mulgogi (ben) tarafından yazılmıştır. (Şimdilik bu kadar.)
Kendi reklamını yapmayı seven yazarınız,
⚜ Miss Mulgogi ⚜
➼♪♫♬♪♩♫♬♪♩♫➼
➼İKİ YIL ÖNCE➼
Albümümüzün bu kadar başarılı olacağını hayal bile edemezken onun kutlamasından dönüyor olmak inanılmazdı. Yıllardır Siwon'la üzerinde çalıştığımız, kurduğumuz hayaller gerçekleşmeye başlıyordu.
Leeteuk hyung, Kyuhyun ile birlikte kutlamadan henüz ayrılmamışken biz yorgun olduğumuz için erken çıkmıştık.
"Şaka gibi. Daha dün, yetiştiremeyeceğimiz için telaşlanırken şimdi keyfini sürüyoruz." diye konuştu Siwon keyifle.
"Leeteuk hyung'un panikten kalp krizi geçireceğini sandım. Hele ikinci provada kaçıp yemek yemeye gittiğimizde delirmişti." dedim gülerek.
"Kendini nasıl hissediyorsun? Karnın ağrıyor mu hala?"
Başımı iki yana salladım. "Daha iyiyim, kusura bakma benim yüzümden eğlenceyi kısa kestik."
Gülümsedi. "Yıllardır kardeşim yanımdayken geçirdiğim her zaman eğlenceliydi, bir gecenin lafı bile olmaz."
Dediği şeyle mutlu olup ona karşılık verirken yolda ışıkların daha loş olduğu bir köprüye girmiştik. Eve giderken normalde diğer yolu kullanıyorduk ama Siwon kısa olan yolu seçmişti benim için. Yüzündeki gülümseme solup yerine ciddi bir ifade geldiğinde meraklandım.
"Ne oldu?"
"Donghae..." dedi Siwon paniklemiş bir tonda. "Frenler."
İster istemez dehşetle ona baktım. Araba servise gönderilmemiş miydi? Gözüm yoldaki bir karaltıya takılırken onun yaşadığı panik bana da geçti.
"Siwon, dikkat et!" diye bağırdım ama geç kalmıştım.
Arabayı ani bir manevra ile döndürdüğünde bizi durduran şey üzerinde bulunduğumuz köprünün ince bariyerleriydi.
Çarpışmadan dolayı acıyan başımı zar zor kaldırırken yaptığım ilk iş Siwon'un durumunu kontrol etmek oldu. Elleri hala direksiyondaydı ama vücudu geriye doğru uzanmış, alnında hafif bir kanama vardı.
Bir yandan Siwon'un bilincinin yerinde olup olmadığını anlamaya çalışırken diğer yandan da Kyuhyun'a ulaşıp haber verdim. Benim için çok sıkıntı yok gibiydi ama Siwon'un doktora gözükmesi gerekiyordu.
