Chapter 13

13 0 0
                                    

Loraine's POV

"Uy Bes! Anyare sayo? Bakit namamaga yang mga mata mo ? Titig sakin ni Angge.

"Heheh eto ba? Kase ano--nanuod ako ng kdrama kagabi
Grabe nakakaiyak!" Turo ko sa mata ko.

"Talaga ba?
Eh ano namang title at mapanuod din?" Sarcastic niyang tanong.

Isip naman ako...
Eh wala ako maalala

"Basta Bes-- yun na yun!" Sabi ko na naglakad na mula sa pagkakaupo.

"May problema ba? Si Angge na sumunod sakin.

"Wala no! Nu ka ba" sabi ko pa.

Lunch time kase namin kaya papunta ako--kami sa cafeteria na favorite naming kainan.

"Talaga lang?" Tanong pa niya.

"Loraine!" Narinig kong may tumawag sakin.

"Papa Clarence?" Si Angge.

Ano... tatay?

"Oh Clarence" habang palapit sya.
"Wala ka yata kanina?" Usisa ko.

Buti na lang dumating sya talaga:) nakalusot...

"Wow Close na kayo?" Si Angge.

"Medyo nabusy kaya ngaun lang ako. Okay ka na ba?" sabi ni Clarence.

"Ganun ba. Ah oo naman" Ako naman. Tumango sya at ngumiti.

"Hi Clarence!" Ngiti ni Angge.

"Hello Angel!" Nginitian din naman niya.

"Saan nga pala kayo pupunta?" Tanong ni Clarence.

"Sa Cafeteria. Gusto mo sumama?" Ako naman.

"Game" hawak niya sa tyan niya na ikinangiti ko.

Ang cute din naman ng aura niya nakabody bag na black... Bagay sa kanya:)

. . . .

"Kelan pa kayo naging close" si Angge na kumakain.

"Actually kahapon lang" sabi ko saka tumingin kay Clarence. Ngumiti naman ito.

Cute niya pala:)

"Kahapon lang? Saan? Paano?" Si Angge.

"O kalma! Ganito kase yun... Naglalakad lakad ako kahapon sa Village tapos yun bigla ko sya nakita dun pala sya nakatira malapit sa amin" kwento ko.

I love you Po! Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon