Çınarımın yanında otururken rüzgarın esti
Tekrar nefes almaya başladim
Manzaran olmamı istiyordun
Çınarına bakan bir manzara olabilirdim
Ben okyanustum , göl manzarısına alışmıştın
İçimde fırtına yaratıyordun
Fırtınalardan korkduğunu soylemedin
Bilmiyordum çınarını fırtınaların devirdiğini
Okyanusa dökülmüştü gölün
