Çok insan var bu şehirde
Peki ya insaniyet nerede?
Yüreğimiz sorgusuz sevdalanır birisine
Peki ya vicdanımız nerede?
Gıda boyasına batırmışlar bütün boş lafları
Üstelik göz torbalarında sinsi bakışları
Söyledikleri her bir güzel söz plastik meyve gibi dekoratif ev eşyası
Öyle ki perdeyi kornişe geçirir gibi sıra sıra yalanları ardına Allahın adını geçirir olmuşlar
Üzgünüm ,özür dilerim, affedersin kelimelerini masalların önsözüne koymuşlar
Ah şu zamanda dünya sadece insanların etrafında döner olmuş
Sorsan herkesin yağı çifte kavrulmuş
