Müzik yapıyorum ben Sayın Okuyan.
İçimi masum kağıtlara döküyorum, üzülüyolar.
Hep bir şey'ler eksik oluyor ama. Sebebini zaman geçtikçe anlıyosun. Geçmiş zaman da her şey tam tamına işlerken bir an da yarım kalıyosun. Çünkü gidiyo'lar. Engelleyemiyosun.
Yazdığın sayfalara, okuduğun kitaplara yalvarmaya başlıyorsun.
"Affedin Ulan Beni" diye çığlıklar atıyorsun.
Kısacası çaresizsin işte.
Neden şimdi yazdığım kelimelerin bir anlamı yok ? Neden yaşamaya çalıştığım hayatım yarım kalıyor ?
Hepimiz mutluyduk değil mi ? Yani bi aralar.
Hissiz kaldığım şu saatlerde, sigaraya ve müziğe sığınmaktan başka çarem yok.
"Ağır geldi duygularım hayat denilen paslanmış kantara"
