14. BÖLÜM - "ADINI BİLMEDİĞİM ÇOCUK"

17.6K 660 43
                                    

BÖLÜM PARÇASI:Katy Perry - Part Of Me

Bundan önceki iki bölüm için gösterdiğiniz ilgiden dolayı hepinize çok teşekkür ediyorum

"Kızımız elden gidiyor. Benim kızım ben hariç bütün erkeklerden nefret ederdi . Bütün erkeklerin aynı olduğunu düşünürdü. " dedim tıslar bir biçimde . Bu çocukta kimdi nereden çıkmıştı biliyor muydu konuşamadığını.

Neden ağlıyordu ki bu çocuk şimdi ? Sarılmalarına son vermelerini beklerken küçük Ayaz'a baktım fakat onlara bakarken ağlıyordu . "Neden ağlıyorsun Ayaz? " dedi ona yaklaşıp saçını okşarken . "Baba masal onu seviyor beni değil. " dedi ve sıkıca sarılarak ağlamaya başladı. Sözleri beynimde yankılanıyordu Masal onu seviyordu. Belki de ilk defa birine aşık olmuştu. Belki de ona güvenecekti. Bütün erkeklerin kötü olmadığına inanacaktı. Onu mutlu ederdi. Edebilirdi. Oda onu sevmese ağlar mıydı? "Ablan seni de seviyor Ayaz" dedim gülümsemeye çalışarak gözlerinde bir ışıltı geçti ve gülümsedi " Gerçekten mi? Masal beni mi seviyor. " dedi gülerken başımı yavaşça salladım. Koşarak bende ayrıldı ve hızla kapıya ulaştı onların yanına gittiğini anlamıştım.

Dışarı çıktığında pencereden tam olarak görünmese de gidip gitmeme arasında kalmıştı . Sonra gülümseyerek yanlarına koştu . Kollarını göğsünde birleştirdi ve onu fark etmeleri için bekledi bir yandan da ayağıyla ritm tutuyordu. Bu haline yüzümde küçük bir tebessüm oluşmasına sebep oldu. İlk olarak Ayaz'ı adını bilmediğim çocuk fark etmişti . Hızla tek elini kızımın ince belinden çekti ve gözünden akan bir kaç damla yaşı sildi.

Masal'ın kulağına bir kaç şey fısıldadıktan sonra hiç ayrılmak istemezmiş gibi kollarını masalın belinden çekti. Çekmeliydi yoksa biraz sonra dışarı çıkıp onu öldürebilirdim. "Eve çağırmalıyız " diyen sese aldırmadan onları izlemeye devam ettim. "Sana diyorum Ömer eve çağırmalıyız. " dedi sesindeki tından sinirlenmeye başladığını belli eden bir sesle. "Bana ne çağırmıyorum. Kızımı benden çalan çocuğu bir de tutup eve mi çağırayım? " dedim sinirli sinir bu kadın beni bir gün sinirlendirmekten öldürecek.

Masal'dan...

Kaç dakikadır sarılıyordum ona bilmiyorum ama hiç bırakmak istemiyordum. Kokusu beni daha fazla sarhoş yapmadan ayrılmalıydım ama yapamıyordum. Ne o ayrılmak için bir şey yapıyordu nede ben . "Galiba ayrılmak istemiyoruz " diye fısıldadı yüzümde buruk bir gülümseme oluştu bu aralar sözümü tutamıyordum hani bir daha hiç gülümsemeyeceğim sözümü. Uysalca başımı salladım evet bende ayrılmak istemiyordum. " Gitme vaktim yaklaşıyor . Daha sıkı sarıl. " dedi kıkırdayarak. Parmak uçlarımda biraz daha yükselerek kollarımı boynuna daha sıkı doladım. Refleks olarak oda belimi daha sıkı kavradı. Sonsuza kadar böyle kalabilirdim. Kulağıma bir şeyler mırıldanmaya başladı ama o kadar sessiz fısıldıyordu ki sesi fazla boğuk çıktığı için hiç bir şey anlamadım. Boynuna gömdüğüm yüzümü ona çevirerek ne diyorsun anlamında tek kaşımı kaldırdım. "Sadece sana anlattığım masalı kendime hatırlatıyorum bugünü hatırlatıyorum ."

"Yoksa senden ayrılamayacağım dan korkuyorum. " dedi yüzündeki acı gülümsemeyle . Bunları bana anlatmamalıydı yoksa o gitse bile bende bırakamazdım. Belki de bugün yaptıkları için vicdanını rahatlatmaya çalışıyordu. Şuanın tadını çıkar Masal zaten gidecek diyen iç sesime uyarak ona daha sıkı sarıldım . Kafasını boynumdan kaldırarak yan tarafına çevirdi tek elini belimden kaldırarak yüzüne götürdü ne yaptığını göremiyordum sanırım ayrılma zamanı gelmişti. Derin bir nefes aldı " Merhaba" diye fısıldadı neye merhaba demişti ? Homurdanma sesiyle rüzgardan ayrılmaya çalışarak o yöne baktım ve ayazı gördüm . Kaşlarını çatmış. Ellerini göğüsün de bağlamış ve ayağıyla ritm tutarak bize bakıyordu bu halini daha çok sevmiştim fazla tatlı gözüküyor. " Masal beni aldattın mı?" dedi ağlama habercisi olan sesiyle. Rüzgar kıkırdayarak bana döndüğünde elimle omzuna vurdum. Ayaz'a bakarak olumsuz anlamda kafamı salladım. " Ama hala ona sarılmaya devam ediyorsun. " diyerek bağırdı Rüzgar'a baktığımda dudaklarını bir birine bastırmış gülmemek için kendini sıkıyordu.

Arada bir dudaklarından çıkan kıkırtıyı saymazsak fazlasıyla başarılı oluyordu. Ayaz Rüzgar'a yaklaşarak küçük ayağıyla Rüzgar'ın bacağına vurmaya çalıştı ama Rüzgar tutmasaydı yere düşüyordu. "Hepsi senin yüzünden bak düşüyordum. Bırak Masal'ı , Masal benim. " dedi ve bağırmaya devam etti. Rüzgar kollarını belimden çekti ve ellerini kaldırdı " Tamam koca adam . Masal senin bak bıraktım. " dedi ve dudaklarını daha fazla bastırmaya çalıştı. "Evet ben kocaman adamım . Masal'la ben evleneceğim sen değil " dedi ve gelip elimi tuttu. Yaklaşık on dakikadır tuttuğu kahkahasını bırakan rüzgar gülmekten gözlerinden yaşlar gelmişti. Onla birlikte bende gülümsüyordum. Ayaz ise kaşlarını çatmış ben ve rüzgara bakıp kaşlarını çatmaya devam etmişti. Rüzgar'ın kahkahasını durduran sesle içim titremişti.

"Hemen eve . Adını bilmediğim çocuk sende ! "





RÜZGAR MASAL'IHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin