Chapter 8.5
~~~~~>>>Terrence POV
Tinawagan ako ni Azalea sinabi nya saking nakita nya si Vince sa gitna ng kalsada , nakaluhod at umiiyak, nilapitan nya agad ito pero nawalan na ng malay si Vince, agad naman isinugod ito sa hospital. Alalang alala ang boses ng mahal ko. Hindi namin alam kung ano nangyayare sakanya. Ilang araw na syang tahimik. Huling beses na nakita naming ganito sya ay noong mabalitaan nyang patay na ang best friend nya. But this time mas malala ata.
Agad agad akong pumunta sa hospital.
Nakita ko si Azalea sa labas ng room ni Vince.
“babe”ng makita nya ako agad nya akong niyakap saglit.
“sobra yung sakit na nararamdaman nya ngayon babe, I don’t know what it is all about. But he need us this time babe, he need us” at tuluyan ng naiyak ang babe ko. Kaya mahal na mahal ko ang babaeng to eh.. napaka maalalahanin. Ayaw nyang nasasaktan ang mga taong mahalaga sakanya.
Maya maya pa ay dumating na sina Kirby at yung mom and dad ni Vince.
Stress daw si Vincent sabi ng doctor, kailangan nyang magpahinga muna.
Pumasok kaming tatlo sa kwarto nya. Ako si Azalea at Kirby, nakatingin lang kami sa natutulog naming pinsan.
Halata sa mukha nya na malunkot sya.
“kawawa naman sya. the last time that I see him in this condition is when his bestfriend die.” Malungkot na sabi ni Kirby
“He don’t need our pity, all he needs is our support” sabi ni Lea
“tama ka. Tayo lang pamilya nya ang makakapitan nya sa ganitong pagkakataon” sagot ko
Mr. Boring? Cold? Masungit? Puro aral? Walang social life? Sa mga katangian na yan sya kilala. Pero ang hindi nila alam.
Taong mahahalaga sakanya ang kahinaan nya.
Unti unti nyang minulat ang mga mata nya.
nakatingin lang kami sa kanya. Nang tuluyan ng magising si Vincent lumabas si Kirby, para tawagin ang doctor at parents nya.
He has a cold eyes. Bumalik nanaman sya sa dati, bumalik nanaman sya sa pagiging cold. Bakit? Ano bang nanyare.?
Pumikit sya at may tumulong luha sa mga mata nya. He’s really in pain.
‘hinawakan ni Azalea ang kamay ni Vince.
“be strong, we don’t even know what really happened, just remember we’re always here for you, if you need some one to talk, I’m always here. We are always here.” Sabi ni Lea
Umiiyak lang sya.
“for the second time, iniwan nanaman ako. Bakit ba iniiwan nila ako? Lahat nalang ng babaeng mamahalin ko iniiwan ako? Bakit?!” hinanakit ni Vincent.
:’(
“minsan may mga bagay na gusto natin pero hindi natin makukuha, may mga bagay na kahit anong ingat natin mawawala at mawawala parin. Kasi hindi naman talaga sila para satin. Hindi sila nakalaan para mapa saatin habang buhay. May darating din na taong nakalaan para sayo” sabi ng mama ni Vince.
Narinig kaya nila lahat?
May point ang mama nya. Si Kirby napangiti. Nasabi rin nya yan noong ipinaubaya nya saakin si Azalea.
(A/N: gusto nyo malaman ang story nilang tatlo? TERRENCE, AZALEA and Kirby story?
Ito oh. Just click this
http://www.wattpad.com/story/11950553-she-love%27s-to-run-complete )
~~~~~>>IRENE’S POV
Gustong gusto ko sya lapitan, takbo lang sya ng takbo habang hinahanap ako. Nakasunod lang ako sakanya. Alam ko hindi pa tapos ang 30days pero kailangan nang tapusin. Kailangan ng tapusin. Mas masasaktan lang sya pag ipinagpatuloy pa. mas mahihirapan lang sya.
Andito ako ngayon sa hospital. Oo nakita ko rin ang pag iyak nya sa gitna ng kalsada. Nasasaktan ako, ayoko syang nakikitang ganyan. Pero kailangan ko magtiis. Para sakanya rin tong ginagawa ko. Para hindi ko sya masaktan bandang huli.
“nasaktan mo sya”
Ako ba kinakausap nung babaeng to? Parang familiar sya sakin..
San ko nga ba to nakita?
Babeng nakasalamin? Wierd ng kasuotan nya huh.
Tumingin sya saakin. Nataatndaan ko na.
Sya yung nakakita saakin sa school.
“pano mo ako nakikita at nakakausap?” seryoso kong tanong
“gaya rin ako ni Vince. Nakakakita rin ako ng mga multo” sagot nya
“g-ganun ba?” naisip ko nanaman si Blue. L
“nasaktan mo sya ng sobra, diba hinahanap mo ang mga kasagutan sa tanong mo? Bakit hindi mo sya hayaang tulungan ka?”
O__O pano nyang alam? At tsaka? Hindi kaya sya nag nagsabi sa Blue ko?
“simula noong makita kita kasama ni Vincent lagi na kitang sinusundan. Sinundan kita at alam ko gusto mo makaalala”
“huh? Ahhh? Oo. Gusto ko nga pero hindi ko talaga maalala eh”
“hindi mo magagawa yan ng mag isa. Kailangan mo ng tulong. Hayaan mong tulungan ka namin”
Napaisip ako.
Papayag ba ako sa alok ng babaeng to?.
_______________________________________________________________________________---
BINABASA MO ANG
My Girlfriend Is A GHOST (30 DAYS with HER)
FantasyPwede bang mangyare na ang isang MULTO ay mainlove sa taong buhay?. O pwede bang ang BUHAY mainlove sa PATAY NA?. Pwede nga kaya mangyare ? Na ang BUHAY at PATAY magka ibigan? IMPOSIBLE DIBA? Pero sa kwento na to Hindi imposible. Hindi imposible n...
