EPILOGUE

231 6 1
                                    

it's been a month since she left me.

namimiss ko na ang babaeng una kong minahal.

ang babaeng nagbigay ng kulay sa mundo ko.

Ung babaeng nagbigay inspirasyon ko sa lahat ng bagay.

Siguro kung ikukwento ko sa iba na na inlove ako sa isang multo baka isipin nila baliw ako. Pero ano bang magagawa ko??

Eh sa minahal ko sya eh.

Sa pag ibig hindi naman mahalaga kung ano at kung sino ang mahal mo eh. Ang ,ahalaga mahal mo sya at mahal ka nya. Kahit pa hindi mo sya nahahawakan kahit gusto mo. "PUSO" yan ang nagdidikta satin. Hindi naman mata o kamay ang magmamahal eh. Yes we own our hearts. Pero hindi natin pwedeng turuan ang puso kung sino at kung ano ang dapat mahalin.

Sana pag nabuhay ulit sya magkakilala pa rin kami. Sana that time pwede na kami.

Pwede na kaming maging masaya ng tuluyan.

Pwede na kaming bumuo ng mga pangarap magkasama.

Pwede na naming ipagsigawan king gaano namin kamahal ang isa't isa.

At

Pwede na kaming bumuo ng isang masayang pamilya.

Sana..........

"Hoy!! Tara na sa mall!!!"

Sya. Sya ang babaeng hanggang ngayon hindi ako iniiwan.

Masaya ako na lagi ko syang kasama. Parang nasa tabi ko narin amg kapatid nyang mahal na mahal ko.

"Oo!! Saglit lang!! Lalabas na!!"

Si Geraldine ang nagpaparamdam saakin na hindi nawala si IRENE. Dahil nabubuhay sya sa katauhan ni GERALDINE.

Isang masayang pangyayare sa buhay ko ang nakilala ko silang magkapatid. :-)

_____________________________

-END-

🎉 Tapos mo nang basahin ang My Girlfriend Is A GHOST (30 DAYS with HER) 🎉
My Girlfriend Is A GHOST (30 DAYS with HER)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon