Chapter 4

120 5 3
                                    

Psyche

"So? See you soon then, Pscyhe." Ivan said and smiled at me. Ngumiti lang rin ako. Wala naman siguro akong rason para tarayan siya. He seems so soft and definitely handsome.





Tinapik lang ni Ivan ang balikat ni Eros bago tumalikod sa'min at naglakad na paalis. Jenz nodded his head bago sumunod kay Ivan. May pahabol pa nga siyang kindat at flying kiss kaya napa-iling nalang ako. He's definitely one of those guys.







When they're far from us, tumalikod na rin si Eros at nagsimula ng maglakad, leaving me behind. Napa-irap ako bago tumakbo at sumunod sakanya.



He's just walking fast without giving glances on my direction. Duh! As if namang, he'll slow down para hintayin ako.




Binagalan ko nalang ang paglalakad ko, there's no point walking fast. Tutal, makakarating rin naman ako sa hotel kahit ganito lang ang tempo ng lakad ko.






I rolled my eyes ng bumagal ang lakad ni Eros at unti-unti siyang huminto. He looked over his shoulder to see if I'm following him. Hindi ko siya pinansin hanggang sa makarating ako sa harapan niya.
I walked past him ng bigla siyang nagsalita.




"Why were you walking slow? Gusto mo na naman bang makakilala ng iba?" he said, pissed.


I scoffed and rolled my eyes.


"What?" I fired back, also pissed. Anong gusto ko na namang makakilala ng iba?



Umiling siya bago naglakad papalapit sa'kin. He's just glaring at me. Ano na namang ginawa ko sa lalaking 'to? Ang laki naman yata ng galit niya sa akin.Tsk.


"Why were you talking to him?" seryosong tanong niya sa'kin.


Him?


My forehead creased when I realize he was referring to Ivan.




Napahalukipkip ako sa sinabi niya. "I am not talking to  him."



"Talaga lang huh?" sarkastikong aniya.


Napakunot naman ang noo ko dahil sa inaasta niya ngayon.


"Talaga!" sigaw ko dahil sa inis. Ano bang nangyayari sa lalaking 'to?



Maglalakad na sana ulit ako ng bigla na naman siyang magsalita. Ugh!


"Then why did he introduce himself?"


"Aba!Malay ko! He bumped onto me, kaya niya ako kinausap to say sorry. I was going to leave him when he held my arm. Siguro naman nakita mo 'yon diba?" I asked, now my brow raising.









"Yeah. I saw it! I saw how you looked at him! " this time, he shouted and clenched his jaw aggressively.





"Eh! Ba' t ka sumisigaw?!" sigaw ko sakanya. Akala niya ha.






"I am not shouting!You were!" he reasoned out, still he's shouting at me.






"Ikaw kaya yong unang sumigaw! Idiot!"




Alam niya bang hindi ako papatalo sa mga ganitong bagay. Akala niya ha. Sigawan lang to no.



Napahilamos naman siya sa mukha niya bago ako tiningnan. Frustration was plastered on his face.




Love You, Always Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon