Takvimi birşey kaydettim ve o çalıyordu telefonumu elime aldım ve annem annem bugün annemin doğumgünü ve bugün eğer annem yaşasaydı eğer babamla kesinlikle Kutlardık yine klasik olarak terasa çıkardık ve çikolatalı pasta ve birkaç hediye alıp Kutlardık ama şimdi yattıgım yatağından kalktım biraz yorgundum çünkü gezide daha yeni dönmüştük saate baktım ve saat sekiz buçuktu suan en ihtiyacım olan şey babamın yanında olmaktır ama babam İtalyada iş seyhatinde olduğu için onunda yanına gidemiyorum evde nefesim kesilir gibi olmuştu bu yüzden annemle hep koşu yaptigimiz sahilinde oraya gitmeye karar verdim taksiye binmemezdim çünkü daha çok nefesim kesilir sahile doğru koşmaya başladım ve sahilin kenarındaki bi banka oturdum dizleri mi kendime doğru çektim ve yuzumude dizlerime yasladım
...
"Mira hadi aç gözlerini " gözlerimi yavaşça açmaya çalıştım ve "ozan" "nerdesin güzelim sen" busefer bende ilk defa ozan gibi yapıp susmustum "sen sen nasıl öğrendin burda oldugumu " "Ceylin tahmin etti" "ben galiba mutlu olmayı haketmiyorum her mutlu olduğumda bi engel çıkıyor ve bu engelleri aşağıdakibileceğimi sanmıyorum " "mutlu olmayı hakediyorsun fakat umudunu yitiriyorsun " "nasıl yani" dedim " yani her zorluğu karşısında umutsuzssun biraz umutlu ol işte gerçekten ozaman gerçek bir mutluluğa ulaşacaksın "oz" sözümü bitirmeden atıldı ve "önce sana arabada bi süprizim var oraya gidelim arabadaki suprize. ..
