Bu nasıl olabilirdi. Bu kadar tesadüf ancak filmler de olurdu. Bu sorunun beni rahat bırakacagı yoktu. Kendisine sormadan hemen sonuca varmak istemiyordum. Bir düşünsenize dedesinin kitabı bir hazine degerinde o kitabı kendimi bildim bileli merak etmiştim. Hele anneme yazdıgı o sayfayı ne kadar merak ettigimi anlatamam. Belki hayatımızda bilinç altı arkadaşı gibi veya daha büyük şeyler olabilir. Birşey daha var annemin talebelini yaptıgı kişi dindar bir adammış onun islamiyet hakkında yazdıklarını merak ediyorum belki hayvanlar hakkında yazdıgı şeyler vardır belki bu dönemde insanların keşvedemedigi hayvanlar vardır. Belkide bitkiler hakkında şeyler de yazmıştır. Kanserin tedavisini sağlayan bitkiyle ilacın nasıl hazırlandıgı bile yazıyor olabilir. Bir sürü hastalıgın ilaçları bile yazıyor olabilir. Düşüncesi bile insanı heycanlandırıyor. Eger bu çocuk o adamın torunuysa onun dedesinin kitabına bakabilmem için ona iyi davranmam gerekicek napayım yapcaz artık. Kendimden o kadar geçmisişimki yeşil tahtaya bakıp gülümsüyormuşum. Ezgi beni dürtmesiyle kendime geldim. Neyseki hoca farketmemişti. Defteri dolduruyordu. Peki kim farkettiki sonra mervenin bana baktını gördüm hayır şu kızları anlamıyorum. Eger birkız veya erkek konuştugu vakit bile 'aa gördünmü bak bilmem kimle bilmem kim konuştular kesin hoşlanıyorlar' Allah 'ım ne kadar saçma ama ezginin bana söylemek istedigi bu degildi. Ne olabilirdi. Gözlerine baktım nizama baktım. Nizam bana bakıyordu. Ben bunun gözlerini oyar parça parça eder eline veririm Sakin ol Hülya sanırım kitaba bakma hakkını kaybetmek istiyorsun. Offf şu kitap olmasa sana yapacağımı bilirdim ama bu seferlik kurtuldun dönüp ona bakmama ragmen önüne dönmüyordu. " Ne bakıyorsun be salak." Napayım kendimi tutamadım ama kimsenin dikkatini çekmeyeyim diye sessiz sessiz söyledim. Hayvan hala bana bakıyordu. Sonunda konuştu. "Bilinç altı arkadasına bakıyordum."dedi. Şok geçiriyordum o bunu nerden biliyordu. Hadi onu geçtim. Benim bilinç altı arkadaşımı nasıl görebiliyordu. "Ne saçmalıyorsun sen." Dedim. Biraz güldü. "Tabiki şaka yapıyorum öyle birşey olabilirmi? ama yüzündeki ifadeyi görmen lazımdı." Dedi. Ben nasıl sinirlendim nasıl sinirlendim kendimi sırf o kitap için tutuyordum. Ama farkında olmadan o zatın torunu oldugunu kanıtladı. Salak böyle biri nasıl olurda zatın torunu olabildigi aklım almıyor. Demekki işim kolay olcak. Hoca yeşil tahtaya geçti. Soruyu yazdı. Genelde soruları ilk çözen ben olurdum. Hızla soruyu çözmeye başladım. Cevabı buldugumda çevreme baktım ben parmak kaldırdıgım vakit kimse yoktu. Gözlerim Nizam ın kağıdına kaydı. soruyu yazmamıştı bile. Ahh hem Salak hem tembel. Hoca bana baktı. Sonrada etrafa herkesin yavaş yavaş parmakları havalandı. Nizam dışında. İnsan biraz zeki görünmeye çalışır degilmi? Hoca ona baktı ve sonra nida'yı kaldırdı. Arkama yaslandım. Hayal kurmaya başladım.
- Efendim bu hastalıgın tedaviaini nasıl buldunuz?
- Çok çalışma yapmanız gerektimi?
- Ne kadar deney yaptınız?
-Bu hastalıgın tedavisini bulmak sizi gururlandırıyormu?
- Brokolinin balıga zararları konusunda çıkan skandallarınız hakkında yorum yaparmısınız.
"Ne brokolimi?" Çok saçma brokolinin balıga zararlarımı? Hey okuldayız tamammı hayallerim anca bu kadar genişliyor. Eve gidince seni beslerim. Tamammı? Senin inadına ezgiye daha güçlü hayaller vercem. Nida yerine geçmiş ve nizam kalkıyor ama ya hoca beni farketmedi, ya da farketmemiş gibi yapıyor. Hadi tembelin soru çözüşünü izleyelim Ezgi cigim. Bu soruyu hayatta çözemez. Tahtaya geçti tebeşiri aldı. Agzımı bir metre açık bıraktı. Soruyu tam 3 farklı yoldan anlatarak çözdü. Sonra hiçbir ego taslamayarak hocadan izin alıp yerine geçti. Hoca yeni konuya geçti. Sınıf ne yazıkki sesiz olamadı. Hepsi nizamı konuşuyorlardı. Zil çaldı.
