🌟SINIFIMDAKİ ÇOCUK🌟

Beni Etkileyen-2

Herşeyi yeni yeni anlıyor gibiydim. Sanırım hava benim ruh halime göre değişiyordu. Kulağa saçma,komik,imkansız geliyordu. Bu çocukça bir düşünce gibi görünüyordu gözünüzde değil mi?
Ama öyle değildi.

Hava birden soldu ve yağmur başladı. Belkide günün hava durumu böyleydi. Boşversene. Ben milyarca insanın yaşadığı koca dünyada küçük önemsiz biriydim neden hava benim ruh halimin şeklini alsın ki? Ama bunu gözlemleyeceğim. Ruh halimi üst üste değiştirmeye çalışacağım ve emin olacağım.

Okul saati bitmişti eve dönüş vaktiydi. Eve dönüş dediysem pardon. Yetimhaneye dönüş vaktiii...
Ama alışmıştım sadece zoruma gidiyordu annemin ve babamın hayatta olmasına rağmen yanımda olamamaları her gece yanağımdan öpüp iyi geceler diyemeyişleri , yaş günlerimde yanımda olamayışları, okulda giderken dersi iyi dinle diyememeleri,düştüğümde kaldıramamaları... Ben zavallıydım. Zavallı zavallı zavallı.

Ben büyüyordum hala anne baba diye ağlamamalıydım. Hayatımda başkaları olmalıydı. Onlar bana anne baba arkadaş dost sırdaş olmalıydı. İçe kapanmamalıydım. Ben güçlüydüm.

Yıllar yıllar geçti ve ben liseye başladım. Burası ortaokul gibi değildi. Olgunlaşmıştık bir nebze. Yeni hayatlar yeni hikayeler vardı burada. Herkes birbiriyle tanışmaya can atıyordu. Benim ise gözüm bir erkeğe takılmıştı. Fena değildi. Tanımıyordum hemen kendimi ona adamamalıydım. Çünkü herkes dışardan iyi görünebilir ama yanıltıcılardır. Teneffüs zili çaldığında yanıma geldi sıraya oturdu. Burnuma onun sert parfümünün kokusu geldi. Güzel kokuyordu. Sevmiştim sanırım bakımlı da biriydi. Adın ne diye sorduğunda afalladım. Ben biraz utangaç biriyimdir ve yeni insanlarla tanışmak benim için güçtür. Adımın Hazan olduğunu söyledim. Onun ismini sorduğumda teneffüs bitmişti ve anında hoca gelmişti ismini söyleyemeden yanımdan kaybolmuştu. Ama haksızlık!!!

Beni etkileyen o erkeğin adı neydi?
Bu kadar da meraklı olmamalıydım ne de olsa aynı sınıftaydık yoklama felan alınırken ismini öğrenirdim.

Matematik dersiydi ve nefret ederdim. Beni tahtaya kaldıran hoca nedendir bilmem bana kötü yaklaşıyordu veya beni küçük düşürme çabalarına giriyordu. Al işte okulu sevmemek için bir sebep. İnsanlar neden tanımadıkları diğer insanlara hemen ön yargı ile yaklaşır ? Tanımadan yargılar ? Abarttım sanırım. Bir hoca bu kadar kafaya takılmamalı.
Neyse okul Zamanı sona erdiğinde o çocuk yanıma geldi. Adımı söyleyemedim kusura bakma adım Tuna Dedi . Memnun olduğumu söyledim. Eve kadar beni bırakmayı teklif etti ama benim bir evim olmadığını yetimhanede kaldığımı söyledim. Bilmeden konuştuğu için özür diledi ve babamın cennetin bir köşesinde olduğunu bilmemi istedi. Biraz sert çıktım ama oda haklıydı.
"Benim babam felan ölmedi çok şükür annemde babamda hayatta tamam mı?"dedim.
Tekrar özür diledi ve neden ailen hayattaysa orada kalıyorsun Dedi. Uzun hikaye olduğunu ama belki sonra anlatabileceğimi söyledim. Birşeyler yapalım mı Dedi ve yorgun olduğumu, gidip uyuyacağımı söyledim. Peki, yarın okulda görüşmek dileğiyle dedi ve uzun süre gözlerime baktı itiraf edeyim etkiledi beni. Görüşürüz kendine iyi bak diyerek uzaklaştım.

Yürüdüm yürüdüm vardığımda üzerimi bile çıkarmadan yatağa uzandım. Uzanış o uzanıştır ki baya uyumuşum. Okula 1 saat vardı. Amaan hazırlanırım dedim ve vurdum kafayı yatmaya devam ettim. Uykuya dalmıştım. Bir daha uyandım ve çok geçti yetişemedim. Bu gün okula gidememiştim.

Onu görmeden bir gün Nasıl geçerdi?
Ne diyorum ben onu daha yeni tanıyordum. Ona karşı bu ilgi de ne? Kendime kızıyordum. Ama samimi söylüyorum beni kimse bukadar etkilememişti hayatıma yeni giren biri. Bu küçük bir hoşlantıydı sanırım onun içinde öyle.
Yarının hemen gelmesi için dua ettim. Çünkü onu ancak okulda görebiliyordum.

Sıkılmıştım. Biraz nefes almak için cama doğru yürüdüm. Paslanmış Demir camın kulpunu açmak zor oldu. Dışarıya baktığımda bir de ne göreyim?!!! Yok artık dedim ve kalbimin ritmi her geçen saniye artıyordu. Ama Nasıl?