20.Bölüm

35 10 10
                                    

Bütün dünyam başıma yıkıldı halbuki ne hayallerle gelmiştim istanbula sahip oldugum herşeyi bir bir elimden kayıp gidiyor
bugün kendime söz vermiştim hiçbir belaya karışmayacaktım
mutlu başladığım güne hüzün ve pişmanlıkla bitiriyorum bu hayatta herşeye sahip oldum sekiz kardeşim bile oldu arkamı yasladıgım olmayan abim oldular veya kız kardeşlerim benden sadece sivri dilimi tutmamı istemişlerdi ama ben onlar için bunu bile yapamamıştım kalplerini güvenlerini param parça ettim şimdi napacaktım yapa yalnız dünyada, kim arkamı kollayacaktı? veya üzgün olduğumda güldürecekti ?kime espiri yapacaktım ?

yanıma gelen ozan ve ateşi görünce  düşüncelerden sıyrılıp gerçek hayata döndüm

ozan " off burak seni kaç defa uyardık şu dilinin ayarı yok be kardeşim "

ateş "bunları sonra konuşuruz ozan yardım etde  bize gidelim "

ikisi kalmıştı yanımda
belkide halime acıdıkları  için yanımda kaldılar.Onların yardımıyla ayağa kalktım ayağımın ezildiğini şimdi fark ettim ayağa kalkınca duvara tutundum " hadi sizde gidin kardesinizin peşinden bana acıdıgınız için yanımda kalmanıza gerek yok nasılsa ben burak karamanoğluyum bana birşey olmaz " diyerek kahkaha attım

ateş " saçmalamayı kes burak sana acıdıgımız için yanında degiliz seni gercekten önemsedigimiz için yanındayız "

"güldürme beni ateşim gidin diyorum yanımdan
mertin size daha çok ihtiyacı var benim fiziksel yaralar onunki dostundan yediği kazık yarası hem rüzgârında size ihtiyacı var hazanada bakmış olursunuz"

ozan " burak yapma be kardeşim yanında kalalım iyi degilsin işte mertin yanında serena ve kenan var rüzgârıda hayal sakinleştirir izin ver yanında kalalım '

"Ozan görmeyeli sen laf anlamaz olmuşsun istemiyorum oğlum sizi mert sildi beni kardeşlikten sizde silin benim kimseye ihtiyacım yok defolun şimdi yanımdan " üzgünüm çocuklar kırıcı konuşmazsam gitmezsiniz benim yüzümden mertle aranız bozulsun istemem affedin beni

Ateş" Burak!!! gitmiyoruz biryere inat etmeyi kes yürü bize gidiyoruz " of ateş of illa kır kalbimi diyorsun

"Ooo Ateşim senin o küçük dilin ne ara bukada büyümüşte bana emir veriyorsun " diyerek ufak bir kahkaha attım " Yaylan oglum benim yanımda yeriniz yok mert abinize koşun "

Ateş" yürü be ozan buna iyilik yaramaz ne hali varsa görsün "

diyerek ozanı da alıp gitti
duvarlara tutunarak bende çıktım salondan sol ayağımın üstüne basamıyordum bu yüzden duvarlardan destek alarak yürümeye başladım bu halde okulda duramam çıkış kapısına yöneldim ağzım ve burnum hala kanıyordu üstümdeki gömlegede kan bulaşmıştı  koridordaki bir kaç kız çömler bana bakıp birşeyler konuşuyorlardı "önünüze dönün lan "diyerek son gücümle bağırdım sonunda bahçeye çıkmıştım çogu öğrenci dışardaydı hepsinin gözü bende enson kamelyada mert gil oturuyordu hazanı gördüm ağlıyordu beni bu halde görünce daha çok ağlamaya başladı rüzgâr ona birşeyler söylüyordu ama uzakta olduğum için anlayamıyordum mert birkere suratıma baktı sonra başka yerlere bakmaya başladı.
Arabama az kalmıştı binip gidecektim ki önümü can ve çetesi kesti yüzündeki gülsemesini görünce yumruğu ağzına geçiresim geldi ama ayakta zor duruyordum bu çocuktan nefret ediyorum

"Ooo okulun çapkını burak gelmiş çocuklar gelir gelmez kimden dayak yedin lan önce benden yemen gerekiyordu "
diyerek kahkaha attı it herif

" Aa burak sen hiç gülmüyorsun komik degilmiydi yoksa"

iyi günümde olsaydım bukadar uzun konuşamazdın  merte baktığımda kalkmak üzere olan ateş ve ozanı geri oturttu serena ve hayal merte yalvarırcasına birşeyler söylüyorlardı kafamı tekrar can itine çevirdim " çekil önümden kaşınma  can "

desemde fayda etmiyecegini biliyordum mert gilde yardımıma gelmiyeceklerdi şimdi bittin sen oğlum burak kazan mübarek olsun

" burak yoksa sizin tayfa sana küstüler mi yardımına koşmuyorlar yalnız mı kaldın ?"

Evet yalnız kaldım bu yalnızlıgı da hak ettim " lan can ya çekil önümden basıp gideyim yada ne yapacaksan yap "

" bakın çocuklar tayfası onu terk ettmiş acıdım sana burak seni onlar mı dövdü "

" bana bak şerefsiz çekil karşımdan "

"tamam kızma şampiyon elbette çekileceğim ayakta duramayan birine saldıracak kadar kötü kalpli değiliz özür dile ayaklarıma kapanarak can beni affet sana yaptıklarım için diyerek yalvar bırakayım "

bu söylediği söze alaycı bir gülüşle karşılık verdim
"Asla sana az bile yapmışım senin gibi şerefsize daha fazlasını yapmalıydım "

bu soylediklerimin sonun da neler olacağını biliyordum gömlegimin yakalarından tutarak kafa atmasıyla yere düştüm burnumun kanaması yeni dinmişken it yeniden kanattı yerden kalkamadım ezik ayağımla, bu halimden faydalanarak tekme atmaya başladı elimle sadece başımı koruyordum mert ise sadece izledi can iti yorulunca bıraktı karnıma yedigim tekmelerle bir süre kendime gelemdim zilin çaldığını duydum bahçede sadece ben kalmıştım sonunda yerden kalkıp arabayı açıp sürücü koltuğuna oturdum hak etmiştim bugün yedimgim dayaklarda yine zararlı çıkan ben oldum belikde hiç gelmemeliydim amerikadan
Ama onları çok özlemiştim ah be elisa şimdi sen burada olsaydın yanımda olurdun belkide bukadar canım yanmazdı arabayı çalıştırıp uçurumun kenarına sürdüm arabadan inerken bir kutu peçete aldım kayanın birinin üstüne oturarak kanayan burnuma pansuman yaptım bu şekilde eve gidemezdim ne diyebilirdim ki babama daha bu sabah tembihledi uslu dur diye
annemi aradım " anne bu akşam eve gelmiyecegim haberin olsun bizim çocuklarlan takılacagız "

-iyi tamam beladan uzak dur oğlum

"nasıl yani hemen kabul ettin "

-baban bir haftalığına yurt dışına gitti iş için

"ha tamam anladım ozaman burak bir hafta yok öptüm kendine Iyi bak "diyerek kapattım

şansım sonunda döndü yarında mersine giderim. bu sabah güzel bir haber vermek için okula büyük bir heyecanla gitmiştim unuttum onlara bu haberi vermeyi belkide hayırlısı budur diyerek düşünürken birden yağmur yağmaya başladı halim kalmamıştı yağmurdan kaçmak için , onun yerine oturduğum kayadan hiç kalkmadan yağmura teslim ettim kendimi bugünlük cezam bitmemişti kaçmak yerine cezama razı oldum kaç saattir yagmurun altındayım bilmiyorum ama yağmur yüzümdeki kanları temizliyor dudaklarımdan süzülen kan metalimsi bir tadı var öylece uçuruma bakmaya başladım
#########

begenilerinizi ve yorumlarinizi
eksik etmeyin :-):-):-):-):-):-):-)

ELİSAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin