İLK HABER

14 5 1
                                    

Amcama karşı geldim , Bütün arayıcıları karşıma aldım , kendi ekibimi kurdum fakat doruğun karşıma çıkıp

" Siz neyden bahsediyorsunuz
Biri banada anlatabilir mi artık?
Ne savaşı , arayıcılarda kim ? Siz kime karşı savaşıyorsunuz? Elisayı kaçıranları biliyormusunuz ? Siz neden isyan ettik ayrılıp yeni bir grup kurduk diyorsunuz ? Çağrı abi neden adam toplamaya çalışıyor?" diyerek tek nefesde sormuştu Ne diyecegimi , ona bunu nasıl anlatacağımı bilemez oldum. Herkese kafa tutan Bora
Kardeşinin sorularına cevap veremez oldu resmen sözcükler bogazım da dizildi .
Ben konuşamadıkaç onun gözündeki merak daha fazla büyüyor yakama yapışan doruğu üstümden çağrı aldı

" Doruk sakin ol birde seninle uğraşmayalım başımız zaten dertte sana anlatsakta anlamayacaksın şimdi al şu bileti ailenle birlikte kanadaya gidiyorsun ayağımızın altında dolaşmak yok " demesiyle dorugun yüzü asıldı kafasını sağa sola sallayarak

" Hayır , çağrı abi hayır ben hiçbir yere gitmeyecegim ben korkak değilim abimi bu şekilde bırakamam ben cocuk değilim neler dönüyor banada anlatacaksınız " derken bile sesi titriyordu benim için endişeleniyordu çağrı ise vazgeçecek gibi durmuyordu

" Çağrı yeter ikiniz de kesin sen içerdekilerin yanına git ve dinlenmeleri için odalara yerleştir yarına herkesin gücüne ihtiyacım olacak hadi git sen "

Çağrıyı gönderdim hepimiz hâlâ benim depodaydık.
Depo diyorumda içerisi oldukça lüks olarak döşemeli iki katlı 50 odalı güç kalkanıyla korumalı özel bir toplantı odası olan yerimiz dışarısı eski bir depoyu andırır bu sayede hiç dikkat çekmeyiz özel güçlerim sayesinde burayı koruma altına almıştım benim iznim olmadan bu kalkandan ne geçebilirler nede girebilirlerdi kalkan gücücünü benden alıyor.

Doruğun omzuma elimi koyup gözlerinin içine bakıp

" Doruk bana güveniyormusun ?"

". Elbette abi sen benim abimsin kahramanımsın "

" lan ben seni çok seviyorum elimde kalan tek öz kardeşimsin ne yaptıysam seni bu tehlikeden uzak tutamadım affet beni "

Diyerek üzgün çıkan sesimle ona sarıldım oda karşılık verip sarıldı ama neler olduğunu öğrenmek istiyor bir adım geri çekilip yatağın üstüne oturdum dorukta yanıma oturdu saat 10 olmuştu ve hâlâ Elisadan hiçbir haber alamadın 2 saat önce uzay ve egemende gelmişti
Onlarla da iletişim kurmamış
Hatta mert , elisanın en yakın arkadaşı onunda sevgilisi hastanede olduğu için esila ve derine ulaşamamışlar. Elisa bunu duymuş olsaydı mafolurdu
Kız için üzüldüm geri dönüşü olmayan kansermiş onun için yapabilecegim hiçbir şey yok iyileştirme gücüne hiçbir arayıcı sahip değil sadece Elisada olabilir o da ortalıkta yok bunları düşünürken dorugun kolumu dürtmesiyle kendime geldim doruğunda bizim gibi olup olmadığını bilmediğimiz için ona bu durum anlatmaya gerek duymamıştık şimdi ise o da benim gibi olup olmadığını merak ettiğim için elimin birini kafasının üstüne koydum

" Doruk gözlerime odaklan hiçbir şey sorma "

" Tamam ' dedikten sonra onun beynime girmesine izin verdim
Heyecanlı çıkan sesiyle ayaga kalktı

" Abi az önce aklından geçenleri duydum ve aklından geçenler doğru mu bende sizdenmiyim "

" Evet kardeşim duyduğun herşey doğru lütfen odanın birine git ve dinlen barana söylerim seninle ilgilenirler şimdi yalnız kalmaya ihtiyacım var hadi abicim "

Ayaga kalkıp bir elini omzuma koyup " Herzam yanındayım biliyorsun degilmi ?"

" Sağol abicim " dememle çıktı
Yatağın üzerine uzanıp çaresizce düşünürken bir telefon sesiyle irkildim yataktan dogrulup kimim aradığına baktıgımda Elisa yazısını görünce kalbim hızlı çarpmaya başladı hemen telefonu açar açmaz

ELİSAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin