A Love Far From Reality

Chapter 10 p.2

Note: Sa susunod hindi na putol putol ang mga chapters di gaya ng madalas kong update at mas mahaba na pero pagsabaw na sabaw nako, special chapter nalang iaupdate ko bale nasa POV ng iba ayos lang naman kung di nyo babasahin. 

P. S. Sinong excited sa comeback ng NCT dyaaaan? Mag-ingay naman kaya pleaseu.

---

"Diba hindi kayo totoo?" I managed to say.

"Nakikita mo kami kaya ibigsabihin totoo kami. Galing man kami sa kabilang dimension ng mundo, maihahalintulad pa rin kami sa mga tao— teka alam mo bang ang ganda mo? Ako nga pala si Yeri." Nagniningning pa ang mga mata neto.

Nginitian ko nalang sya at saka sumenyas ang isa nilang kasama na aalis na muna sya. Irene daw ang pangalan non. Madali lang silang tandaan dahil sa magkakaibang kulay ng buhok nila. As I've said earlier, Wendy's hair was blue. And Joy's hair was green and she was the tallest among them, Yeri's got a shoulder length blonde hair while Irene, yung babaeng bigla nalang umalis, got a pale white skin and her hair was pink. May color coding ba dito sa buhok? Jusko.

Nagulat ako ng bigla kong hilain ni Wendy kaya no choice ako kundi sumama sa kanila kase wala rin naman akong alam sa lugar nato. Napansin kong lahat ng madadaanan naming err—anime ay nakatingin sakin. Yung iba naman parang nagdadalawang isip kung ngingitian ba nila ako o hindi. They look so intimidated. Matingnan nga mamaya sa salamin kung anong itsura ko bilang anime.

Pumasok kami sa isang bahay. It was a big, well-furnished, two-storey house with high ceiling but it seems so lonely. Lumapit sila sa isang binatilyong halatang papaalis na.

"MARKKKKKKKKKKKKKKKKKKKKKK!"-Joy shouted. Napatakip tuloy kami ng tenga.

"Ano ba ate Joy. Ang lapit mo lang o bat kailangang sumigaw?" Iritadong sabi nung Mark daw.

"Oo nga ate Joy nabingi ata ko don tss."- Yeri

"Eh bakit narinig mo sinabi ni Mark :P"-Joy

At nauwi sa pagtatalo ang dalawa. Nung tumigil na sila dahil sa pagsaway ni Wendy, pinakilala nila ko don sa binatilyo. Mark nga ang pangalan nito. Ngumiti lang ito ng matipid sakin. He's only 16 years old pero may katangkaran ito. Unlike those colorful girls, his hair was black na may shave sa gilid ng konti. Hinanap nila dito ang kuya daw nito at sinabi nyang nasa sala ito saka tuluyang umalis.

As soon as we reach the living room, my eyes were fixed on this man sitting on the couch while reading a newspaper. This pink and blonde haired man slowly turned his gaze to us, his eyes were cold but I couldn't agree more that he is so handsome. His facial features were strong; he has a very sharp jawline, a pointed nose and a kissable lips...

(Tingin nyo sino to? Hahahaha)