Hindi ko alam kung paano ako nakasurvive sa 2 boring klase at 1 medyo pwede na rin. Magkasunod ba naman ang Filipino, Religion tapos Mathematics. O diba? pahirap ang monday.
Nagmadali akong lumabas para sa gig namin ngayon ng katrabaho kong si James.
4:30 pm na nag extend kasi yung hukluban kong teacher ng math. 5:30 yung gig namin eh.
Mukha akong haggard na haggard na nerd na nakahawak ng makapal na libro tapos suot ko pa naman yung eyeglasses ko.
James calling...
'Hello Ara? Asan ka na? magpeprepare pa tayo.'
'Sorry James. Nag extend kasi yung teacher ko. sorry talaga. Ito na malapit na ako sa sakayan. Call you later James'
Takbo. Takbo. Takbo.
"Aaaaah!" sigaw ko.
Shet. Masakit to!
Pinikit ko ang aking mata. Para mas madama ang sakit at hindi ko mawitness yung katangahan ko.
Asan na yung Floor na matigas? Asan?
'Aww'
Lalaki. Lalaki yung nakabunggo ko. Jusko.
Minulat ko ang aking mata para tignan kung sino yung nakabangga ko.
Shet.
Mapupungay na pilik mata, matangos na ilong, Makapal na kilay at mapupulang labi. Ghad. Tempation.
Klein Martin David. I'm dead.
Tumayo ako agad. Tinulungan ko siyang tumayo, kaso tumanggi. Ang sungit talaga neto.
"Sorry. Nagmamadali lang ako. sorry talaga. May masakit ba sayo? uy magsalita ka naman. papatayin ako ng mga fans mo eh. uy." tarantang sabi ko sa kanya.
Naiiyak na ko. Nakakatakot pa naman tong fans netong lalaking to.
"Im fine but you'll pay for it"
Ano!? Babayaran ko? Like duh Gipit na nga ako eh. tapos babayaran ko!? Anong babayaran ko? yung damit niya na galing penshoppe!?
"What!? Anong babayaran ko? Uy kung yung shirt mo lang naman. Bibili na ako ng iba or lalabhan ko." punyemers naman oh! Di pa nga solve yung isang problem meron nanaman!?
"Binangga mo ako eh. Kaya da----
James calling...
" Excuse me. Kailangan ko tong sagutin."
'James!'
'Where are you? Hinahanap ka na ni Railey! Susunduin na kita...'
'Sige. I'll wait for you'
'bye'
Binalikan ko si Klein para magkaliwanagan kami.
"So, Klein Saan tayo nagtapos?" I asked while looking or staring n9 his hazel brown eyes.
"Sabi ko, kailangan mong bayaran dahil nadaganan mo ko. Eh kung ayaw mo naman. bahala na ang fan girls ko sayo." Bwisit tong lalaking to. Tinakot pa ako, eh takot na takot na takot na ako.
"Fine..." Nasabi ko in defeat.
"You will be my assistant for two months. Malapit naman na matapos klase eh. you know graduation" Sabay kindat niya sa akin
"Usap tayo bukas sa rooftop. Lunch. May importante pa akong aasikasuhin. See you tomorrow!"
Naglakad na ako paalis.
Dahil lang sa pagkabangga ko kay Klein Martin David ang cassanovang bad boy ng school at mukhang mapapahirapan ako sa huling dalawang buwan ko dito sa Montereal Academy.
Habang naglalakad ako sa Hallway, ramdam ko ang masasakit na tingin ng mga babae. Tae. Ang bilis talaga kumalat ang balita.
Paano na to? Naiimagine ko pa lang na kinakalbo na ako ng mga fan girls niya eh. di ko na keri!
Dalawang buwan na assistant niya ako? This is insane.
This is really fucking ins----
*Peeeeeeeeeeeep!*
"Ay palaka!"
Tangina. Nasa daanan na pala ako ng sasakyan. ni wala man lang nag inform sa akin.
"Hey! Are you fucking blind!?" Aba umeenglish ang lolo niyo. Sino ba to!? Sa college Department to ah.
"I am not fucking blind" nagwalk out na ako. Ayokong madawit ulit sa gulo.
Naglakad na ako patungong park. Madalas kasi akong sunduin ni James dito.
"Oy Rara! Halika na. Dalian mo!"
Pagkarinig ko yun, binilisan kong sumakay sa kotse niya.
"James, Muntanga ako kanina. Nadawit ako sa gulo tapos muntik na akong nabunggo kanina. Ang tanga noh?"
Di siya umimik at patuloy lang siya sa pagdadrive.
"What should I do?"
"Get a rope and hang yourself."
Sabi ko nga tatahimik na ako. sungit talaga ng engot na to.
Umidlip lang ako at inalala lahat ng pangyayaring naganap kanina na di katanggap tanggap.
Tumigil ang sasakyan. pero ako nagkunwaring tulog. baka sakaling umimik na tong kasama ko
"Maganda ka sana kaso naglalaway ka. Tss"
Bweset.
Minulat ko na ang aking magagandang mukha. Inirapan ko siya. Lumabas na ako ng sasakyan niya at padabog na isinara ang pintuan.
Dumiretso na ako sa cubicle ko sa staff room para mag ayos. Light make up... red lipstick... High heels... tattered pants... off shoulder tops... perfect.
Tumungo na ako sa stage at sinimulan ng kumanta...
"Tadhana"
Sa hindi inaasahang
Pagtatagpo ng mga mundo
May minsan lang na nagdugtong,
Damang dama na ang ugong nito
'Di pa ba sapat ang sakit at lahat
Na hinding hindi ko ipararanas saýo
Ibinubunyag ka ng iyong mata
Sumisigaw ng pag-sinta
Ba't di pa patulan
Ang pagsuyong nagkulang
Tayong umaasa
Hilaga't kanluran
Ikaw ang hantungan
At bilang kanlungan mo
Ako ang sasagip saýo
Saan nga ba patungo,
Nakayapak at nahihiwagaan
Ang bagyo ng tadhana ay
Dinadala ako sa init ng bisig mo
Ba't 'di pa sabihin
Ang hindi mo maamin
Ipa-uubaya na lang ba 'to sa hangin
Huwag mong ikatakot
Ang bulong ng damdamin mo
Naririto ako at nakikinig saýo
Hooohh... hoooohh...
Hooohh... hoooohh...
Hooohh... hoooohh...
Hooohh... hoooohh...
Lalalala
"Good Evening everyone! So ayun nga. Our first song is Tadhana by Updharma. And I hope you like it."
This time, si James na ang kakanta samantalang ako ay ineentertain ang mga taong magrerequest ng gusto nilang kanta...
"Here, gusto ko ikaw ang kumanta. pang final mo dapat yan," inaangat ko ang aking ulo para makita ang mukha ng napakademanding na tao.
"Klein?"
"Versace on the floor."
pagkasabi niya, umalis na siya sa harapan ko.
Now tell me, kakantahin ko ba o hindi!?
-----to be continued
Comment. Vote.
If may suggestion po kayo. just inform me po. Thank you 😘
BINABASA MO ANG
Unexpected Love from a Badboy
Novela JuvenilMinsan ko nang hinangad na maging masaya sa buhay at pinaramdam naman sa akin ng mga nagpalaki sa akin. Kahit na lumaki ako sa bahay ampunan. Naramadaman ko ang pagmamahal nila sa akin. Nang naghigh school na ako. Umalis na ako sa Bahay ampunan at...
