"မ" သည္သာကၽြန္မရဲ႕ ထာဝရ "အခ်စ္

Part:6

တစ္ေယာက္ေသာသူနွင့္ ခ်ိန္းထားသည္မို႔ မိုးလင္းကတည္းက အခ်ိန္ေတြေစာင့္စားရင္း အလွျပင္ခ်င္ေနတဲ့ ယြစိယြစိခံစားခ်က္ ဆိုတာမ်ိဳးကို ကၽြန္မ သြယ္ျငိမ့္ျငိမ့္လြင္ အသက္ ၂၂  ႏွစ္အရြယ္မွ ပထမဆံုးအၾကိမ္ ခံစားမိသည္။

မေန႔ညက လင္းက ကၽြန္မနဲ႔ ေတြ႕ဖို႔ ph ဆက္ေခၚခဲ့သည္။

ေနာက္ျပီး လင္း သြားခ်င္တာက ေရႊတိဂံုဘုရားတဲ့။

ကၽြန္မေမြးေန႔မွာ မသြားလိုက္ရလို႔ အတူတူ သြားခ်င္တယ္လို႕လည္းေျပာေသးသည္။

လင္း နဲ႔ ပတ္သတ္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေလးတစ္ခုကိုက်ြန္မစိတ္ထဲမွတ္ထားလိုက္မိသည္။

လင္းမွာအစားျပန္ေပးတတ္တဲ့ စိတ္ဓာတ္မ်ိဳးေလးရွိတယ္။

ဒီတစ္ၾကိမ္မွာေတာ့ ေရႊတိဂံုဘုရားေရွ႕မွာ အရင္ေရာက္ေနနွင့္တာ လင္း။

ကားေပၚမွာတင္ရွိေသးသည္မို႔ အျမန္ေရာက္ခ်င္စိတ္ကတားမရဆီးမရ။

ကားၾကပ္ေနတာကိုပဲ အျပစ္တင္ရမလား။ဒီလိုလည္းမဟုတ္ ရန္ကုန္မွာ ကားၾကပ္တာအဆန္းမွ မဟုတ္ပဲ။

ဒါဆို ေစာေရာက္ေနတဲ့ ဟိုအမ်ိဳးသမီးေပါက္စကိုပဲ အျပစ္တင္ရမလား။

မသိဘူး။ကၽြန္မသိတာ သူ႔ကို မေစာင့္ေစခ်င္ဘူး။
>>>>>

ကိုယ္က ထမီ ရင္ဖံုးအက်ၤ ီ ပုဝါ ေဘးလြယ္အိတ္နဲ႔ ဆံပင္ရွည္ကို တစ္လႊာစည္းျပီး ေက်ာ့ေနေအာင္ ျပင္လာခ်ိန္မွာ လင္းက ဆံပင္ကိုခပ္ျမင့္ျမင့္စည္းေနွာင္ထားရင္း လံုးဝကိုေပါ့ေပါ့ပါးပါး။

လက္ထဲမွာ ph တစ္လံုး နဲ႕ နားၾကပ္ပဲပါလာတာ။ပိုက္ဆံေတြဘာေတြ ဘယ္လိုယူလာပါလိမ့္။

ကေလးတစ္ေယာက္လို ကိုယ့္ဆီေျပးလာေလေတာ့ အခုေခတ္ မိန္းကေလးေတြ ဝတ္ေနၾကတဲ့ သံုးလႊာစကပ္ေအာက္မွာ ေပၚေနတဲ့ ေျခစလံုးေဖြးေဖြး။

ဘုရားေရ!!!

"သြယ္ေရ တမင္ကို ေစာေစာလာခဲ့တာ"

"လင္းရယ္ မေျပးပါနဲ႔လားကြယ္ ရွင္ေလး ေျခေတာ္က ေပၚေတာ္မူေနတာ"

"ေၾသာ္ ဒါလား ပူလို႔ သြယ္ ရဲ႕ ဟီး"

ဗုေဒၶါ!!
သြားေလးျဖဲျပီး ေျပာလိုက္တဲ့စကားက မိန္းကေလးခ်င္းဆ္္ိ္ုေပမယ့္ တစ္ကိုယ္လံုးဖိန္းဖိန္းရွိန္းရွိန္းကိုျဖစ္သြားေစတာ။
ကၽြန္မ အေပါင္းအသင္းမမ်ားလို႔ ေနမွာပါေလ။