The Unexpected ( editing)

chapter 38-moving on

A short UD po..be reminded with the errors..xD

Sinong DNP fan diyan? HI sa INYO!!

ELLA's POV

Hindi lahat ng story nagsisimula na sad/galit ay magkakaroon na nang happy ending.

May ibang story na sadyang sinimulan ng magkagalit kayo tapos magiging okay at di kalaunay mawawasak din.

Ganyan talaga ang buhay,katulad natin hindi rin ito perpekto malamang kasi hindi rin naman perpekto ang gumagawa nito which is tayo.

Siguro nagiging perpekto lang ang buhay kapag kontento ka na sa kung anong meron ka, pero ULIT 'wag na 'wag kang aasa dapat lagi kang handa kahit na alam mong kontento ka na, dahil may pagkakataong maaari itong mawala sa'yo.

Naku.baka maging bitter ka lang niyan.Teka bakit ko nga pala 'to sinasabi? Aiissh~! nadala lang siguro ako sa aura ng mga tao ngayon, may mga malungkot,umiiyak na at may mga mixed emotions..lahat sila nakasuot ng puti at dahan-dahang naglalakad.

"Congrats,babe" may kung anong nilalang na bumulong sa akin. GWAPONG NILALANG

"Congrats din" graduate na kami at bilang isang mabuting anak at student syempre, kailangan may honors kaya heto ako ngayon,naghahanda para sa speech ko mamaya. "Proud ako sa'yo akalain mong makakapagtapos ka pala..hehehe" yung nilalang na sinasabi ko akala ko hindi na magtitino pero heto siya ngayon,katabi ko at katulad ko,with honors din.TEKA?!

"bakit ka nandito? eh ang layo pa nang upuan mo ha! diba bawal tayong gumala-gala habang hindi pa tapos yung graduation?" akala ko pa naman matino na,yun pala kulang pa nang kunting sapak.

"pumayag naman sila na pumunta ako dito eh,after all malapit na naman tayong tawagin.." grabe talaga sa palusot ang unggoy na'to. "Hindi ka ba proud sa akin,bave?" ewan ko sa'yo kausapin mo yang sarili mo!

"oi" tapos sinundot niya ako..pero matigas ako eh "ansakit naman,bave.bakit ayaw mo akong kausapin?" ang ingay niya alam niyo yun?buti hindi siya pinaalis ang likot pa naman niya.

"tumahimik ka nga muna..." ayoko sanang maging ganyan kasi alam kong last day na 'to namin kaso talagang kabado ako sa speech ko mamaya eh..

"okay,sabi mo eh" kakainis naman! nagtatampo na naman yun..bakit ba palagi nalang nahuhuli ang pag-eexplain namin sa isa't-isa.

FLASHBACK

Birthday ko na pala ngayon noh?haha,nakakatawa naman hindi ko pa talaga namalayan.'Yung aura ko parang nagluluksa imbis na parang nagpaparty...first time na naman 'to, na hindi ko feel ang birthday ko ngayon,baka tumanda pa ako ng wala sa oras ne'to.

"labas tayo bestfriend..." sabi ni Kylie, ewan ko ba kung paano siya agad-agad na nakapuntarito..mas excited pa nga siya sa akin eh.

"libre niyo ako?" tumango naman sila "saan tayo?" tanong ko tapos bigla nalang siyang ngumisi ..weirdo talaga ng babaeng ito.

"sa boss mo..." Boss? may boss ba ako?

"huh? an-----"

"magbihis ka nalang.." sabay tulak niya sa akin :3 hindi man lang ako pinapasok..

umakyat naman ako sa kwarto ko..para akong isang bangkay na naglalakad, Tanga mo kasi,hindi mo naman pala kayang wala siya..nagtapang-tapangan ka pa.

oo na.

akala ko pa naman totoo na yung fairytale at happy ending.

yun pala TAIL lang yung totoo at ENDING...panira lang yang Happy-Happy na yan,kasi sa totoong mundo hindi lahat ng pangyayari aayon sa'yo.Walang fairy na tutupad sa wish mo at higit sa lahat panandalian lang yang happiness mo.