The secret behind his smile (ft. Louis Tomlinson) ✔

Hoofdstuk 13

*POV LOUIS*

Ik kan niet meer slapen. Ik kijk op mijn wekker. Uhg, half 2 pas. Ik stap mijn bed uit en ik trek een joggingsbroek aan en een t-shirt.

Ik open mijn balkondeuren en ik ga zitten op de bank. Ik pak mijn telefoon erbij, en begin verveeld iedereen berichtjes te sturen.

Ik leg mijn telefoon neer, als ik iets hoor. Ik kijk naar de overkant en ik hoor iemand huilen en schreeuwen. Lisa's balkondeur staat op een kiertje. Ik spring over mijn balkon en pak de boom. Ik zet me af en belandt op haar balkon.

Ik open voorzichtig de deur. Ik hoor Lisa schreeuwen en ze huilt. Voorzichtig loop ik naar haar toe. Ik ga naast haar op bed zitten, en ze schrikt wakker. Ze kijkt mij met hele grote rode ogen aan.

*POV LISA*

Ik schrik wakker als ik mijn bed voel indeuken. Ik ga recht overeind zitten en kijk doodsbang naar de persoon voor me. Louis kijkt me bezorgt aan en komt voorzichtig naar me toe.

'Sshht, het is oké. Rustig maar ik doe je niets,' zegt hij rustig. Ik val in zijn armen en ik snik het uit. Hij gaat rustig met zíjn handen door mijn haren en maakt cirkels op mijn rug.

'Sshtt, rustig maar. Wat is er gebeurd lieverd?' vraagt Louis zacht. 'I-Ik dacht-t d-dat j-jij dood was. zeg ik huilend in zijn t-shirt.

*POV DION*

Ik word wakkker van geschreeuw. Ik kijk op mijn wekker en zie dat het paar over half 2 is. Ik zucht en stap mijn bed uit. Sinds het ongeluk heeft Lisa voordurend nachtmerries.
Ik loop naar Lisa's kamer toe en wacht even. Ik hoor nog een stem. Hmm even nadenken...volgens mij.. Is dat de stem van Louis.

Ik open de deur voorzichtig en ik zie Lisa huilen in Louis' armen. Ik loop voorzichtig naar Louis toe.

*POV LOUIS*

Ik hoor gekraak achter me en ik kijk om. Ik zie Dion langzaam naar ons toelopen. Hij gaat naast Lisa zitten en neemt haar van mij over. 'Sshtt, lieverd. Rustig maar. Weer een nachtmerrie?' vraagt Dion zacht. Ik heb echt bewondering voor hun. De meeste broer en zus trekken de haren uit elkaars kop.

'Waar ging je droom over?' vraagt Dion. Ik ben nog steeds niet gestopt met cirkelen over haar rug. Langzaam wordt ze rustiger. Ze haalt haar neus op en kijkt ons aan. Ze staart voor zich uit en begint,

'I-ik droomde dat Camiel mijn hand vasthield. Toen veranderde het beeld en kwam John te voorschijn. Hij trok me mee naar een hut en gooide me daar neer. H-hij opende nog een deur waarin jij zat. Ik rende naar j-je toe. Ik was echt heel erg bang.' ze stopte even en haalde weer haar neus op.

'Toen kwam Louis gewond binnen door een andere man. Hij h-had een blauw oog en hij b-bloedde. Die man zei dat Louis zich verzette, dn d-dat hij er voor ging boeten. Hij schoot hem dood! Recht voor ons gezicht.. Net zoals toen..' en toen barste ze weer in huilen uit.

Vreemd dat haar ouders niet kwamen. Al die tijd had ik niets gezegd. Wat bedoelde Dion met "weer?" en wat bedoelde Lisa met "net zoals toen?"

'Lisa, waar zijn je ouders?' vraag ik zacht. In plaats van Lisa antwoord Dion. 'Onze ouders weten hier niets van. Die zijn bijna altijd weg. En als ze er zijn dan zijn ze te druk bezig met elkaar.' zegt Dion sip. 'Mag ik nog een vraag stellen?' vraag ik voorzichtig. 'Waarom ik weet dat zij nachtmerries heeft?' vraagt Dion. 'Ja en waarom Lisa "net als toen" zei.

*POV DION*

Ik keek Lisa aan en zij knikte. 'Je zult vast denken waarom Lisa en ik zo close zijn? Want de meesten zouden elkaar de haren uit elkaars' kop willen trekken' vraag ik aan Louis. Hij knikt heftig van ja.

Goed ik begin maar bij het begin.