The secret behind his smile (ft. Louis Tomlinson) ✔

Hoofdstuk 43

Omg ik heb 3.9K. zijn jullie wel gezond? om überhaupt mijn verha te willen lezen?? :O. thankyou so much everyone i love y'all ♡♡♡

'Lisa. Je bent vast prachtig maar het is 5 voor 7 en Paul komt zo.' Al geruime 10 minuten sta ik mezelf te 'bewonderen' tegenover de spiegel. Mijn haar is gekruld, en als een bloem op de rechterkant van mijn hoofd gevormd. De rest van het haar hangt los over mijn schouders. Mijn make-up is gewoon basic. Maar mooi. Snel scheur ik mijn blik van de spiegel vandaan en pak ik mijn pumps. Simpel zwart en cremello maar mooi. Ik knik ter bevestiging naar Lou, en loop naar beneden naar de kamer waar alle jongens zitten. 'En hoelaat komen z- Holyfuck...' Middenin de zin stopt Liam als hij mij ziet. De anderen kijken om en allemaal staren ze met open mond naar me. Mijn ogen zoeken de kamer rond, zoekend naar Louis, maar die zie ik nergens. 'Godjesus, ik krijg die verdomde stropd- Oh my god.' Ik draai me om, en ik zie Louis in de deuropening staan, met zijn handen prutsend met zijn stropdas. Ik begin te grinniken, en nu zijn er 10 paar ogen op me gericht, 5 paar monden staan wagenwijd open, en 10 paar ogen zijn opgezet. Ik begin nerveus te worden. 'Vinden jullie het niet mooi?' Vraag ik teleurgesteld. Ik kijk naar Liam en ik zie tranen in zijn ogen. 'Don't cry, Li.' Ik sla mijn armen voorzichtig om hem heen. 'Je bent absoluut prachtig.' Snift Liam in mijn oor. Ik glimlach en laat hem los. Ik kijk naar Louis, die ook met tranen in zijn ogen staan, en ik loop naar hem toe. 'Niet huilen, daar ben je te knap voor.' Fluister ik in zijn oor. Hij begint te grinniken, en slaat zijn stevige armen om me heen. 'Je bent echt... Wauw. Ik kaan het niet beschrijven, lieverd.' Ik glimlach tegen zijn borst aan, en blijf zo staan totdat we een toeter horen. We kijken elkaar aan, en ik geef hem een kus op zijn mond. 'Veel plezier jullie, en als je teveel zuipt slaap je heerlijk op het matras dat buiten ligt.' Liam kijkt ons serieus aan, en ik neem ook serieus een blik naar buiten, waar ook echt in de tuin een matras staat. Ik begin te lachen. 'Komt wel goed.'

'Half 8 precies. We zijn er.' Informeert Paul ons. Louis stapt uit en reikt zijn hand naar me uit. Dankbaar neem ik die aan, en lopen we samen over de loper. Binnen staat een persoon met een dienblad chamgane, en reikt die ons aan. 'Bedankt.' Zeg ik beleefd, en we lopen verder. Al snel zie ik Marco staan, en trek Louis mee naar hem toe. 'Hey Marco.' Marco draait zich om, en zijn mond hangt open van verbazing. 'Oh mijn go, Lisa. You look gorgeous! Fantastisch, wauw. Ik wil een foto.' En meteen trekt hij me mee naar een fotohoek. Ik kan nog snel Louis' arm meegrijpen. 'Ah, meneer Tomlinson, wat fijn dat u mee wilde.' Marco kijkt om naar Louis, en Louis knikt beleefd. 'Nou hup, het hoekje in, en neem je vlam mee.' Ik begin te lachen, en trek Louis mee. Zelf gaat Marco achter de camera staan, en ik doe niets. De glimlach kan niet van mijn gezicht afgeslagen worden, en Louis aan me zijde maakt hem alleen maar breder. 'Cute, cute. Zeker perfect. Pefect plaatje voor een nieuw artikel.' Hij knipoogt naar me, en geeft ons een hand. 'Fijne avond, en niet te veel drinken. Ik verwacht je morgenmiddag om half 4. We gaan een nieuwe shoot doen.' En met dat loopt hij de menigte in, ons achterlatend.

'Wat was de bedoeling eigenlijk? Van dit alles.' Vraagt Louis aan me, en ik haal mijn schouders op. We zijn net iets van 7 keer aangesproken door de redactie van Douglas. En ik heb geen idee wat we moeten doen.

'Goodevening ladies and gentlemen! Welkom bij de Casino Gala.' Komt er uit de luidsprekers. We lopen richting het podium. 'Het doel van deze avond, is dat u allemaal activiteiten gaan uitvoeren, en het geld dat wordt gewonnen wordt gedoneerd aan de ziekte ALS. Met dat geld dat we gaan doneren, gaan specialisten onderzoeken naar een geneesmiddel. De wel bekende Ice Bucket Challange komt hier niet van pas, tenzij mensen je taggen ben je die verplicht uit te voeren, of je doneert geld. We hopen hiermee een bijdrage te kunnen leveren aan deze neurologische ziekte. Wilt u meer uitleg over deze ziekte, er is een voorlichting verder deze avond. Of over precies 30 minuten. U kunt zelf ook geld doneren, en we zorgen ervoor dat dit een gezellige avond wordt! Dankuwel!' De man stopt met praten en we binnen allemaal te klappen. 'Lou, wij gaan daar zometeen naartoe.' Hij knikt, en ik zie aan hem dat hij nerveus is. 'Lou, is er iets?' 'Nee, wat zou er moeten zijn?' Ik haal mijn schouders op.