The Playgirl meets the Playboy

Chapter 22: Unexplainable Feelings

A bad Attitude can compare in a flat tire
If you dont change it,
You'll never go anywhere..

....

Bianca Vennise POV.

Nakatinggin ako sa bintana ng kwarto ko. Malakas pa rin ang ulan.
Di ko mapigilang di sariwain yung nagganap kanina.

Para akong tanga.
Naka ngiti akong mag-isa habang inaalala yung kiss na di sinasadya.
I dont know why pero iba ang dating nito saakin.
Hindi ko naman ito first kiss.
Pero ang ngiting iyon ay napalitan ng ibang emosyon.
Nakita ko kasi Lei.
May hawak pa syang bouquet of flowers tapos suot pa nya ang polo ni Xian.

Nakakainis.

Kasi naman sinabi pa nya saakin na
Pag nag aalala daw ang isang tao.
Mahal nya.
So, mahal nya ba si Lei? Kasi nag aalala daw sya na baka magkasakit ito? O baka naman concerned lang? And what the heck I'm thinking about them?. Like what he said, it was just a joke

Napaidtad ako ng mag ring yung cellphone ko.

Khier calling...

"Hello?" Bungad ko.

"How are you? Thanks for the lunch ."
Sabi nya sa kabilang linya.

"Sus. Thank you din . Sa libreng lunch, sa flowers" napangiti pa ako ng mahagip ng mata ko yung bulaklak na nasa vase.

"Always welcome, by the way may pina deliver pala akong soup jan tapos coffee. Para sa malamig na panahon." Tumawa lang ako.
Maya maya pa ay may kumatok na nga .

"Ito na yata yun. Wait lang kunin ko."
Bumaba na ako.
Kinuha ko na ang mga iyon.
May jacket at teddy bear pa?

"Para saan naman yung teddy bear at jacket mister?" Tanong ko.
Bago sinara ang pinto.
Naupo ako sa couch .

"Malamig kasi. Wala ako jan para yakapin ka. Kaya yaan nalang.
Dont worry amoy ko naman ang nasa jacket. Isipin mo ako ^__^" tumawa pa ang loko.

"Ikaw talaga. Sige na nga. Ibaba ko na ito. Salamat ulit bye." Hinantay ko syang magsalita bago ito patayin.

"I love you" he said

Para akong nalunod.
The heck? Naririnig ko naman na sinasabi nya yun sakin always.

"Sige na. Bye. Love you too" sabi ko nalang at pinatay na ang tawag.

Napabuntong hininga akong tumayo para kainin yung soup.
Susubo pa lang sana ako ng may kumatok.

And I'm not surprised when I saw Xian.

"Ano na naman ba?" Inis kong hinarap yung lalaking pangalan ay Xian.

"I brought soup and cake" naka ngisi nitong wika.
Tapos ay akmang papasok pero pinigilan ko.

"Hep. Hep. Sino nagsabi sayong pumasok ka.? " inirapan ko lang sya tapos ay akmang isasarang muli ang pinto pero pinigilan nya.

"Xian.!" Hiyaw ko.
Abay malakas syang di hamak kaysa saakin. Buset.
Tinulak ko parin ang pinto.
Pero ano ba ang mapapala ko?

"Hey. Wifey naman eh" nanlalambing nyang sabi. Ayan na nanaman sya sa pa wifey-wifey nya.

"Wag mo nga akong ma-wifey wifey jan pwede ba? Umalos ka na. Kakasuhan kitang tresspassing." Matigas kong sabi. Tumawa lang ito ng mahina.

"What? Sige isara mo. Remember binigay mo sakin yung duplicate nitong unit mo." Tinaas pa nya yung kamay nya. Hawak nya yung susi.
Kainis na lalaking to.

"Remember. Sapilitan mong kinuha. Di ko ibinigay. Umalis ka na nga." Pagmamatigas ko. Sinara ko yung pinto. Pero iniharang nya yung paa nya. Maipit ba sya.
Diniinan ko pa. Kaya inalis nya.