Stronger

H15

Ik word wakker.

'Breng haar maar naar boven. Ze heeft een zware dag gehad.' Hoor ik mijn moeder zeggen. Ze klinkt verdrietig. Ik voel dat ik word opgetild.

'Zal ik doen.' Hoor ik de stem van Daniël zeggen. Hij loopt naar boven en even later word ik in bed gelegd. Hij trekt mijn schoenen uit en hij doet de deken over me heen. Hij wil weer weglopen maar dan houd ik zijn hand vast. Hij kijkt me aan en ik doe mijn ogen open. Ik kijk hem aan en dan trek ik hem in bed. Hij trapt zijn schoenen uit en komt onder de dekens. Ik kruip dan tegen hem aan. Hij slaat zijn armen om me heen.

'Dankje.' Fluister ik zacht.

'Waarvoor?'

'Voor het vertrouwen dat je in mij had. Toen met mijn vader. Ik waardeerde het, dat je me daarna nog naar huis wilde brengen en dat je niet wegliep en niets meer met me te doen wil hebben.' Ik kruip iets omhoog en ik kijk naar zijn hals. Er zit een rode streep van het blad. Ik ga er voorzichtig met mijn vingers langs en ik ga langzaam naar het punt waar de punt van het mes inzat. Het is weer dicht maar het is niet schoongemaakt. Ik stap voorzichtig over Daniël heen uit bed. Ik struikel over de bank en Daniël zit meteen rechtop.

'Alles oké?'vraagt hij geschrokken. Ik sta op van de bank.

'Ja, hoor.' Zeg ik zacht en ik loop naar de badkamer. Ik pak er wat watjes uit en desinfecteermiddel.

'Wil je er een pleister overheen of niet?' Vraag ik en ik steek mijn hoofd langs de deur en ik kijk hem aan.

'Nee hoeft niet.' Zegt hij terug. Ik sluit het kastje en dan loop ik terug naar het bed. Ik ga op mijn knieën zitten en zag dat Daniël stil moet blijven liggen. Hij gehoorzaamt me en ik die voorzichtig wat desinfecteermiddel op een watje. Voorzichtig dep ik op de wond. Daniëls gezicht vertrekt iets.

'Die ik je pijn?' vraag ik geschrokken.

'Het prik een beetje. Dat is alles.' Zegt hij en hij zegt dat ik verder kan gaan. Ik ga voorzichtig verder en dan gooi ik het eerste watje weg. Ik pak een nieuw watje en ik leg hem in zijn hals. Ik laat een druppeltje op de wond vallen. Dan wacht ik even tot het droger is en dan ruim ik alles op. Ik loop naar de badkamer en dan zie ik een spraybare pleister staan. Ik loop terug en ik spray er iets van op de wond. Ook die ruim ik op en dan ga ik weer in bed liggen. Ik kruip weer tegen Daniël aan en hij slaat zijn armen om me heen.

'Dankje. Voor de wond.' Zegt hij zacht.

'Ik heb veel ervaring.' Zucht ik.

'Hoe bedoel je?' Hij kijkt me verbaasd aan.

'Ik heb vaak ruzie gehad met mijn vader en hij sloeg me ook heel vaak. Ik heb klappen opgevangen voor mijn moeder en mijn broer. Ik werd vaak in mekaar geslagen op school en dat heb ik eigenlijk allemaal wel verteld vandaag. Ik moest vaak wonden schoonmaken dus ik heb vaak kunnen oefenen.' Zeg ik dan.

'Als ik vragen mag, wat was dat over die rechtszaak tegen je vader? Je hoeft het niet te vertellen hoor.' Hij kijkt me een beetje schuldig aan.

'Niemand anders dan mijn moeder en mijn broer weten van die rechtszaak. Het is denk ik wel fijn om het een keer te vertellen.
Mijn vader is een drugsverslaafde alcoholist. Hij heeft vaak onder invloed van beide gereden en na een tijdje begon hij mijn moeders geld te jatten. Onze buren hebben toen aangifte gedaan tegen mijn vader. Er is een hele rechtszaak tegen hem gespannen en ik moest als laatste getuigen. Ik moest de laatste knoop doorhakken en ik vond het heel moeilijk. Het was de moeilijkste beslissing ooit. Als ik ja antwoordde op de vraag of mijn vader geweld gebruikt in of om het huis dan zou mijn vader vast komen te zitten. Als ik nee antwoordde dan zou mijn vader vrij zijn. Ik keek even om me heen en ik zag mijn moeder en mijn broer. Ze keken me niet aan maar ze zagen er niet goed uit. Ze waren gespannen. Toen keek ik naar mijn vader. Hij had zijn hoofd gebogen en hij keek naar de tafel die voor hem stond. Zijn handen lagen op zijn schoot onder tafel. Hij was geboeid. Ik kon het niet aanzien.' Ik begin weer te huilen en ik word troostend over mijn rug gedreven door Daniël. Hij trekt me naar hem toe en ik huil even. Ik word weer wat rustiger en ik vervolg mijn verhaal.