Stronger

H51

Daniël heeft mijn knieën over zijn schouders en ik hang op de kop. Ook de anderen worden ook zo vastgehouden.

'Daniël, zet me neer.' Zeg ik en ik kom half omhoog.

'Nee, dan vermoord je Juliette.' Zegt Daniël en ik kijk hem woedend aan. Ik laat me achterover vallen en ik trek mijn benen van zijn schouders. Ik maak een handstand en ik land op mijn linker been.

'Waarom bescherm je haar?' Vraag ik en ik kijk hem verbaasd aan.

'Nee, maar ik wil liever geen borg betalen om jou uit de cel te moeten halen.' Zegt Daniël en ik maak een handstand en ik hang weer op de kop met mijn knieën over Daniëls schouders. Hij begint te lachen.

'Jij bent gek.' Zegt hij lachend. Ik kijk omhoog.

'Weet ik.' Zeg ik en ik ga helemaal omhoog. Daniël houd me stevig vast en ik geef hem een kus op zijn voorhoofd.

'Aaahw. Dat is te schattig.' Zeggen de meiden.

'Dit hebben we gemist.' Zegt Bastiaan en ik kijk over Daniël naar de jongens die de meiden weer naast hun hebben staan. Ze knikken allemaal met Bastiaan mee. Ik wordt weer op de grond gezet en ik pak mijn krukken van de grond.

'Jasper? Breng je me weer terug? Dat spul is bijna op en ik heb zo nog een controle.' Zegt Anne en ze wijst naar de paal.

'Ja, doe ik. Dag allemaal.' Zegt Jasper en hij loopt het lokaal uit.

'Doei.' Zegt Anne en ze geeft iedereen  een knuffel.

'Jullie zijn altijd welkom.' Zegt ze nog voordat ze de deur uitloopt. Ze doet de deur dicht en pakt de paal voorzichtig vast. Kort daarna gaan wij ook naar beneden en ik wordt naar beneden getild.

'Waarom zijn jullie niet in de les?' Vraagt de conciërge. Sander, Melanie, Nathalie, Bastiaan, Alice, Niels, Sophie, Jack en Daniël gaan voor me weg en ik zwaai even naar de man voor ons.

'Wie ben jij?' Vraagt hij chagrijnig.

'Sterre Trust. Aangenaam.' Zeg ik en ik steek mijn hand uit.

'Hallo Sterre. Wacht! Sterre?!' Schreeuwt hij. Ik knik.

'Hoe gaat het met je?' Vraagt hij en ik schenk hem een vriendelijke glimlach.

'Nu weer helemaal prima. Dank u.' Zeg ik.

'Misschien is het beter dat jullie naar huis gaan en even weer bijkletsen.' Zegt hij en hij wil al naar zijn hok gaan om ons af te melden.

'Meneer, wacht.' Schreeuw ik achter hem aan en hij draait zich om en loopt onze kant weer op.

'Wat is er?' Vraagt hij.

'U hoeft ons niet af te melden. We hebben toch nog maar 1 uurtje.' Zeg ik. Hij knikt en loopt weer weg. Net op dat moment gaat de bel en iedereen kijkt verbaasd mijn kant op.

'STERRE IS WEER TERUG!!!!!!' Schreeuwt een van de jongens en iedereen komt om mij heen staan. Iedereen stelt me vragen en ik probeer er zoveel mogelijk te beantwoorden.

'Het gaat prima. Nee, ik ga niet dood. Ik heb een schotwond.' Zeg ik en ik begin me benauwd te voelen.

'DANIËL!!!!' Schreeuw ik en ik zie dat de mensenmassa kleiner word. Daniël komt in mijn zicht en ik haal weer opgelucht adem.

'Heey. Gaat het wel?' Vraagt hij en hij pakt mijn hoofd.

'Ja, het gaat wel weer. Het is gewoon teveel aandacht in een keer.' Mompel ik en ik trek Daniël tegen me aan.

'Snap ik.' Zegt hij en hij pakt me stevig vast. Dan gaat de bel, maar Daniël houd me nog steeds vast.

'We moeten naar de les.' Mompel ik in zijn shirt en ik laat hem langzaam los.

'Oké.' Zucht Daniël en hij laat mij ook los. Hij pakt mijn krukken en we lopen naar het lokaal. We hebben tekenen en ik heb er zin in. Ik hinkel de trap op en ik kruk het lokaal in.

'Sterre. Wat leuk dat je er weer bent. Hoe gaat het?' Vraagt mevrouw Herrinks en ze kijkt me glimlachend aan.

'Prima. En ik vind het ook leuk.' Zeg ik en ik ga in een leeg hoekje zitten. Daniël komt naast me zitten en Sophie en Jack zitten tegenover ons. Ik kijk Daniël en Jack verbaasd aan.

'Hebben jullie tekenen?' Vraag ik en de jongens knikken. Ik kijk verbaasd naar Sophie en zij haalt haar schouders op.

'Vlak nadat jij verdween hebben ze ook tekenen gekozen.' Zegt ze en ze staat langzaam op. Ze haalt papieren van de tekening en ze haalt ook de schetsen en de opdracht. Ik krijg de eerste opdracht weer voor mijn neus en ik zie dat hij helemaal af getekend is.

'Hoe kan hij af zijn? Ik heb hem alleen geschetst.' Zeg ik en ik kijk Daniël aan. Blozend kijkt hij me aan en hij draait de tekening om.

"Voor wanneer je weer terug bent. Ik had je nooit moeten laten gaan. Het spijt me. Ik hoop dat je snel weer terug bent. Ik mis je vreselijk. Groetjes Daniël." Staat erop en ik kijk hem langzaam aan.

'Lever hem maar in.' Zegt hij en ik sta langzaam op ik pak een van de krukken en ik ga naar het bureau van mevrouw Herrinks.

'Ik wil deze nog inleveren.' Zeg ik en ik geef de tekening aan mevrouw. Ze bekijkt hem nauwkeurig.

'Weet je zeker dat deze van jouw is?' Vraagt mevrouw en ik kijk haar geschrokken aan.

'Hij komt echt niet uit de printer?' Vraagt ze voor de duidelijkheid en ik schud mijn hoofd.

'Ik heb hem met een beetje hulp helemaal zelf gemaakt.' Zeg ik en ik krijg de tekening langzaam terug.

'Wil je hem terug of mogen we hem ophangen in school?' Vraagt ze.

'U mag hem ophangen in school.' Zeg ik en ze knikt. Dan pakt ze mijn hand en schrijft ze er een getal op. 10.

'Hij is perfect.' Zegt ze. Ik knik en ik loop terug naar de tafel waar de rest zit en ik ga langzaam zitten.

'Wat heb je ervoor?' Vraagt Jack en ik laat mijn hand zien.

'Een 10!?! Wow.' Zegt hij en hij kijkt naar zijn tekening.

'Zo'n hoog cijfer zou ik nooit halen.' Zucht hij en ik pak zijn hand.

'Heb je plezier in het tekenen?' Vraag ik en hij knikt.

'Ja. Hoezo?' Vraagt hij en hij kijkt verbaast mijn kant op.

'Daar gaat het alleen om.' Zeg ik en ik kijk naar de opdracht.

"Ergens in de hele stad komt een tekening van jullie te staan. Jullie gaan, legaal, bezig met graffiti. Maak een schets en kom dan naar mij om "je muur" te achterhalen. Wanneer je dat hebt gedaan dan kan je beginnen met grove lijnen zetten zodat je weet waar je ongeveer moet zijn met spuiten. Succes"

OMG. Beste opdracht EVER!!!!!!!!!

_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~
OMG ik kwam er tijdens het typen van dit hoofdstuk achter dat ik het Apple logo kan plaatsen.

Sorry randomnes