Sterre Trust. Een meisje wat op elke school gepest word. Ze is er klaar mee en komt voor zichzelf op. Ze traint zichzelf maar wat voor een gevolgen heeft dat voor haar en haar leven? Zal het haar helpen? Of pakt het allemaal compleet anders uit dan...
Ik open mijn kastdeur en loop er naar binnen. Ik kijk even om me heen en loop dan naar de achterkant van de kast.
'Wat doe ik aan?' Vraag ik aan mezelf en Daniël komt de kast ingelopen. Hij kijkt even langs de verschillende jurken en dan pakt hij er een uit.
'Deze.' Ik kijk even naar de jurk.
'Maar die droeg ik ook al tijdens het karaoke schoolfeest.' Zeg ik.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
'Jup. En hij stond je geweldig.' Zegt Daniël. Hij houd de jurk voor mijn lichaam en bekijkt hem nog een keer goed. Hij is blauw met een wit patroon en hij heeft drie kwartsmouwen. Hij loopt wijd uit tot halverwege mijn bovenbenen en sluit nou langs mijn nek.
'Oké.' Zeg ik en ik krijg een kusje van Daniël.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
'Top! En nu, ga douchen en kleed je aan. Dan gaan we weg.' Zegt Daniël en ik knik. Ik doe wat hij zegt en binnen de kortste keren zoek ik naar een leuk paar schoenen. Ik kies uiteindelijk voor een paar hakken van zwart leer en bij de hak een zwart slangenprentje. Er zitten gespen over mijn voeten zodat ze blijven zitten. Ik trek ze aan en loop dan nog even naar de badkamer voor mijn haren. Na even nagedacht te hebben vlecht ik ze in. Ik maak 2 ingevlochten vlechten en dan loop ik de badkamer uit.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
'Gaan we?' Vraag ik terwijl ik mijn telefoon pak en naar de tijd kijk. 18:10.
Daniël kijkt op van zijn telefoon en kijkt mijn kant op.
'Ja, tuurlij...' hij kan zijn zin niet afmaken wanneer hij mij ziet staan en daadwerkelijk naar mij kijkt. Zijn mond zakt langzaam open en hij staat op van de bank.
'Je ziet er echt prachtig uit.' Zegt hij en hij geeft me een kus op mijn lippen.
'Dank je.' Zeg ik blozend en ik geef hem een knuffel. Wanneer ik hem weer los laat staat hij nog te staren.
'Gaan we nog?' Vraag ik en Daniël schrikt op uit zijn gedachten. Hij knikt en ik loop even later de trap af naar beneden. Ik controleer alle deuren en dan stap ik in de auto waar Daniël al in zit. Langzaam begint de auto te rijden en langzaam komen we dichter en dichterbij het huis van de ouders van Daniël en Alex. Een hand op mijn knie haalt me uit mijn gedachten.
'Gaat alles wel goed met je?' Vraagt Daniël en ik knik.
'Ja. Ja, hoezo?' Ik kijk Daniël in zijn ogen aan en zie bezorgdheid in zijn ogen.
'Ik probeer al 5 minuten lang je aandacht te trekken.' Zegt hij zacht. Ik kijk voor me en zie dat we aangekomen zijn bij het huis van de ouders van Daniël.
'Oh.' Zeg ik en ik begin te blozen. Ik stap snel uit de auto en doe de deur dicht. Ik trek mijn jurk recht en leg de vlechten op mijn rug. Ik haal een keer adem en pak mijn telefoon weer tussen mijn knieën weg. Ik kijk op de tijd en zie dat het precies half is. Ik adem in en dan loop ik naar de voordeur. Ik bel aan en ik voel dat Daniël achter me staat.
'Het komt goed.' Hoor ik Daniël nog zeggen voordat de deur opengaat. Alex.
'Heey.' Zegt hij vrolijk en ik adem diep uit.
'Vanwaar die opgeluchte uitademing?' Vraagt Alex en ik geef hem een knuffel. Ineens zie ik 2 volwassen mensen achter Alex staan en ik verstijf even.
'Hallo.' Zegt de vrouw nors en ik draai me om naar Daniël.
'Ik kan dit niet.' Fluister ik zodat alleen hij en Alex dit horen en hij kijkt over mijn schouder heen.
'Hoi pap en mam.' Zegt hij en hij loopt langs mij naar zijn ouders. Ik draai me ook om en blijf achter Alex staan.
'Hoe gaat het ermee?' Vraagt hij wanneer hij geen antwoord krijgt van zijn ouders.
'Ik dacht dat je je vriendin zou meenemen en niet een een of andere slet van je.' Zegt zijn moeder weer en ze kijkt me aan alsof ik haar hele familie heb uitgemoord.
'Sorry?' Vraag ik verbaast en ik kom achter Alex vandaan. Ik had zijn schouders vastgehouden en was door mijn knieën gezakt zodat ik achter hem verdween. Nu sta ik rechtop en naast hem. Ik heb zijn schouders los gelaten en ik loop op de vrouw af.
'Je verstond me wel, slet.' Zegt ze en ik haal diep adem om me in te houden.
'Mam ze is geen slet.' Zegt Daniël boos.
'Jawel. Anders zou ze niet op hakken komen in een veel ste kort jurkje. Als je het nog een jurkje kan noemen.' Ik bekijk haar kleding snel even en dan kom ik met een comeback.
'Sorry, mevrouw, maar ik denk dat u zich vergist. Dat u vroeger een slet was betekend niet dat ik dat nu ben.' Zeg ik en ik draai me naar de man die mij met open mond aanstaat.
'Het spijt me van mijn uitval tegenover uw vrouw. Mijn naam is Sterre Trust en ik ben de vriendin van Daniël.' Zeg ik rustig en ik steek mijn hand naar hem uit. Hij kijkt even naar mijn hand en dan weer naar mijn gezicht.
'Oh gelukkig. Al die andere meiden zouden nu al de deur uit gerend zijn. Welkom bij de familie.' Zegt hij en hij trekt me in een grote knuffel. Ik sla mijn armen om zijn grote lichaam en knijp hem bijna fijn omdat ik deze beren knuffels nooit van mijn vader kreeg.
'Sterre. Sterre! Mijn vader krijgt geen adem meer!' Hoor ik Daniël en Alex ineens zeggen en ik laat meteen los. Ik houd mijn handen omhoog en kijk de man verschrikt aan.
'Het spijt me. Ik liet me even gaan.' Zeg ik en ik laat mijn armen zakken.
'Het geeft niet meisje. En mijn vrouw is niet zo. Ze is heel aardig maar we hebben een test en de jongens mogen die test niet verklappen. Eens een familie geheim, altijd een familie geheim.' Zegt hij en ik begin wilt te knipperen met mijn ogen.
'Wacht. Wat?' Zeg ik langzaam en ik kijk Daniëls moeder aan.
'Hallo, meisje. Mijn naam is Catherine en dit is mijn man Erik. Je mag me ook Cat noemen. Voordat we kennis maken met een vriendin van de jongens beslissen we wie gemeen gaat zijn. Als het meisje de deur uit rent dan weten wij genoeg.' Zegt ze en ze steekt haar hand uit. Ik neem hem aan en wanneer ik haar hand weer loslaat draai ik me om naar Alex.
'Is dit waar?' Vraag ik nog voor de zekerheid. Alex lacht even en knikt dan.
'Oké.' Zeg ik en ik draai me weer om.
'Wil je wat drinken?' Vraagt Daniël en ik knik.
'Het gebruikelijke. En wat suiker.' Zeg ik zacht. Daniël knikt en geeft me een kus op mijn wang. Alex, Catherine en Erik lopen een andere kant op dan Daniël en ik sta nog even in de gang alles op een rijtje te zetten wanneer Daniël terugkomt van de keuken met en suikerklontje.
'Ik zei dat alles goed zou komen toch.' Zegt hij en ik pak het suikerklontje uit zijn hand en zeg wat dingen die onverstaanbaar zijn terwijl ik het klontje in mijn mond prop. Ik loop licht mokkend de woonkamer in en zodra Alex, Catherine en Erik mijn gezicht zien beginnen ze te lachen. Na een tijdje houd ik het ook niet meer vol en begin ik ook te lachen.
