Karanlık Okul

Hediye

MULTİMEDYADA CLAIRE'IN MEKANA GİDERKEN GİYDİĞİ KIYAFETLER VAR. TABİ ÇANTA HARİÇ :d 

En arka sıraya oturdugumda sıranın altında bir kitap duruyordu.Elime aldım aşk kitabıydı. İlk sayfasında

-Sevgilime ilk hediyem.Umarım beğenerek okursun :) yazıyordu.

Ahh Adam sen zaten başıma gelen en güzel hediyelerden biriydin.Kitabın ilk sayfasını açıp okumaya başlarken yanıma Samantha geldi.

"Dünden sonra senin aşk  böceği olman gerekiyordu bakıyorum da kitap kurdu olmuşuz." dedi. Bir yandanda çantasını sıraya koymaya çalışıyordu.

"Ah demek biliyordun, O yüzden tuhaf davranıyordun. Ayrıca bu kitabı Adam hediye etti" dedim.32 diş sırıtıyordum. O sırada sınıfa Adam geldi. Yanıma geldi .

"Başlamışsın kitaba." dedi. " Evet bayıldım." dedim ve boynuna sarıldım.

Sonra yanımıza matt geldi. " Dün için özür dilerim,tamamen unutmuşum." dedi gözü yere bakıyordu. Uzun süreden beri ilk defa kibarca konuşuyordu.

************

Akşam mekana annem bırakacaktı.Odama gidip dar pantolonumun üzerine turuncu şifon gömleğimi giydim.Ve havanın soğuk olma ihitmaliyle deri ceketimi de yanıma aldım. Mekana gittimde kimse yoktu.Adam zaten bugün gelmeyecekti.Ama Samantha gelecekti. Hemen telefonumu çıkardım ve Samanthayı aradım. 

"Canım geleceğim ama babamla annemin yıl dönümü. Onu kutluyoruz 1 saate ordayım" dedi. 

"peki" dedim. Telefonu kapattıgımda aklıma babamla annem gelmişti. Boşanmalarına çok az bir süre vardı. En son ne zaman birlikte mutlu oldugumuzu düşündüm. 2 yıl önce babamla ben anneme yemek hazırlamıştık.Daha doğrusu -benimyüzümden- yemek yanmıştı. Ve annem mutfaga girdiğinde epey gülmüştük. Dışardan sipariş etmiştik.Ama çok mutluyduk.Şimdi ise babamı duruşmadan sonra bir daha göremeyeceğimi düşünüyordum.İşi gereği sürekli dışarı gidiyordu zaten.3-4 ay sonra görürdüm.O da belki... Bunları düşünürken gözlerimin dolmasına engel olamadım. İki damla gözyaşım yanaklarımdan süzüldü. Gözlerimi kapattım ve ağlama isteğimin geçmesini bekledim. Anneme söz vermiştim bu konu için ağlamayacagıma.Çünkü o babamı hala çok seviyordu ve mutlu olmamız için ayrılmıştı. Gözlerimi tekrar açtıgımda karşımda Matt vardı ve bana bakıyordu

"Anne babandan dolayı mı?" dedi.Gözlerimi kaldırıp ona baktım 

"Değer verdiğim birini kaybetmekten korkuyorum." dedim. Yürüdü ve yanıma oturdu.

" Babanı kaybetmiyorsun sadece annenle ayrı yaşamaya karar vermişler" dedi.

Ona durumumu anlattım. 

"Anlıyorum " dedi. Ve ekledi. " Bende değer verdiğim birini kaybettim ama senin gibi değil, sen az olsada görebileceksin. En iyi arkadaşımı yaşamım boyunca göremeyeceğim ve bunun altında başka sebepler yatıyor olabilir." dedi. O an Matt'in aslında çok duygusal oldugunu ve insanlara bunu belli etmemek için umursuz ve sert davrandıgını anladım. En son söylediği söz ile kafam karıştı. Başka ne gibi sebepler olabilirdi ki!?

"Ne gibi sebepler" diyerek sordum.

"Söylemem..." Bir süre durdu ve " En azından şimdilik." dedi. Şuan onun arkadaşının problemleriyle ilgilenecek kafam yoktu. Mutsuz ve gergindim.Eve gidip uyumak istiyordum.

"Matt" dedim. " Beni eve bırakabilir misin?" 

" Tabi " dedi. Samantha yı aramam gerekiyordu. Hemen aradım ve olanları bir çırpıda anlattım.Üstelemedi ve tamam dedi.

Matt beni aşağıda bekliyordu. Yanına indim ve yürümeye başladık.

"Matt" dedim 

"Efendim?" dedi yüzüme bakarak.

"Neden bana kötü davrandın?" dedim.

Bir süre sessiz kaldı.

"Bilmiyorum, diyorum ya yeni kişilere alışkın değilim.Ama Adam seni sevdiğine göre artık sende bizden birisin" dedi. Eve gelmiştik. İyi akşamlar diyerek eve girdim. Çok yorgundum. Kendimi öylece yataga attım ve hemen uyudum.

ÇOK KISA OLDUGUNUN FARKINDAYIM :/ HASTA OLDUGUM İÇİN YAZAMIYORUM. DÜZELİNCE GÜZEL BİR BÖLÜM YAZACAGIM İYİ OKUMALAR :)