Karanlık Okul

YENİ ARKADAŞLAR

Uyandıgımda saat 8 civarıydı. Yatagımdan kalkıp oturma odasına doğru yürüdüm.Annem temizlik yapıyordu. 

"AKŞAM YEMEĞİN MUTFAKTA CANIM " dedi tiz bir sesle. Belli ki morali bozuktu. Mutfaga geçtim ve yemeğimi yedim. Aklıma samatha geldi. Hemen anneme gidip olanları anlattım.Çoğu zaman yalnız olmayı seviyordum bu yuzden annem arkadaşlarımla dışarı çıkmama alışkın değildi.

"OLUR CANIM ÜSTÜMÜ DEĞİŞTİRİP HEMEN BIRAKIYORUM SENİ" dedi gözleri parlıyordu.Bu kadar önemsenecek bir şey değil diye düşünerek odama gittim.Kot pantolon üzerine sweatimi geçirip dışarda annemi bekledim. Aşağı geldi ve arabaya bindik.

"İLK GÜNDEN ARKADAŞ BULMANA ÇOK SEVİNDİM" dedi. Bense kolumu pencerenin kenarına koymuş dışarıyı seyrediyordum. İçimden "ANNE ASABİ TİPLERLE ANLAŞAMAYIP 1 SAAT İÇİNDE DÖNERİM ZATEN" demek geldi.Ama annemin moralini bozmamak için sustum ve yalancıktan gülümsedim. Okulun arkasındaki binaya ulaştıgımızda annem 

"NE ZAMAN ALAYIM SENİ?" diye sordu. 

" ARARIM BEN SENİ" dedim. Ve binanın basamaklarını bir bir çıkmaya başladım. Bina dıştan çok güzel görünmüştü. Ama içerisi çok soğuktu. En üst kata geldiğimde kapının üstünde DİKKAT! TEHLİKE yazıyordu. İçeriye girdim. Burayı loş ışıklar aydınlatıyordu. Ve yerde 4 tane armut koltuk vardı sag taraftada bir tahtadan bir sandalye. Samatha armutlardan birinde oturuyordu. 

"MERHABA" diye seslendim. Hepsi yüzünü bana doğru çevirdi.Ve Samatha ayaga kalkıp yanıma geldi. Dalgalı kumral saçlarıyla çok hoş görünüyordu. 

"İŞTE BUDA SİZE BAHSETTİĞİM ARKADAŞ" dedi gülümseyerek.Erkeklerin hepsi beni süzmeye başladı. Samatha bu durumdan rahatsız olmuş gibi görünüyordu. Erkeklere dikkatlice baktım en sağda sarışın gözlüklü çok tatlı bir çocuk oturuyordu.

"BEN ADAM " dedi. Gülümsedim ve "BENDE CLAİRE" dedim. Onun diğer yanındaki çocuk atıldı 

"BENDE TOM" dedi.Pek yakışıklı sayılmazdı ama kendine ait bir tarzı vardı . Gözlerimi onun yanındaki çocuga çevirdiğimde MATT ile göz göze geldim. Of bu çocuk çok soguktu. İlerleyerek sandalye oturdum. Matt "KALK ORADAN"diye bağırdı. Bense ne oldugunu anlamamış bir halde birden zıplayarak kalktım. Samantha hemen konuşmaya başladı "CLAİRE BU SENLE ALAKALI DEĞİL IMM ŞEY BEN BU GRUPTA YOKKEN..BİR ÇOCUK VARMIŞ.." diye sözlerine devam ederken matt sinirli şekilde "ÇOCUK DEĞİL ONUN ADI ROBERT" diye çıkıştı. Samantha devam etti. " ROBERT BİZDEN 3 YAŞ BÜYÜKMÜŞ VE BU OKULA GELDİKTEN 2 YIL SONRA İNTİHAR ETMİŞ."  duyduklarım karşısında şok olmuştum asabi olmalarının sebebini anlamıştım. Hemen sandalyeden kalktım ama bana koltuk yoktu. Ve matt yüzüme öylece baktı. İçimden hayvansın sen insan yer verir diye geçirsemde Adam kalkıp yer verdi. Teşekkür edip yerine oturdum. Matt'in yüzüne dogru baktım sinirli bir şekilde yüzünü bir noktaya sabitlemiş duruyordu..Samantha ise Adam ile konuşuyordu. Bir anda yakın olamayacagımızı biliyordum. Ve ortamdan çok sıkıldım çaktırmadan anneme çağrı attım. Bu annemle bizim sırrımızdı .. Bulundugumuz ortamdan sıkılınca çağrı atardık.Diğeride önemli bir şey varmış gibi arar çağırırdı böylece ortamdan kurtulurduk. Annem aradı ve eve gelmemi söyledi. Tüm çocuklar bir anda bana doğru döndü "DAHA YENİ GELDİN" dedi samantha "ÖNEMLİ BİRŞEY HERHALDE" dedim. bir an önce gitmek istiyordum. Matt'in beni istemediği açıkça belliydi. Arabanın sesi geldi ve "ANNEM GELDİ GİTMELİYİM " dedim. Adam ise "YARIN YİNE GEL CLAİRE" dedi. Onu gülümsedim.Matt ise hiçbir tepki vermiyordu.Sinir şey ne olacak dedim ve koşar adımlarla uzaklaştım. Eve gittiğimde ise çok yorgundum.Annemle oturup televizyon izledik. Birazda temizlik yaptık ve günümü geçirdimm