7.Bölüm"İzmir"

46 5 1
                                    

"Adamın çalıştığı eski laboratuvarların telefonlarını buldum arayıp bilgi almaya çalışacağım."dediğinde "çalışacağız" diye düzelttim.

Göz devirdi.

Susmaya karar verip pizzamdan ısırık aldım. Göz ucuyla Ateş'e baktığımda onunda yemeğini yediğini gördüm. Yemeğimizi bitirip dışarı çıkmıştık Arabanın önünde durunca  "Arıyorum o zaman" dedi. Onaylarcasına başımı salladım.

Ateş telefonunu çıkarıp bir numaraya tıkladı ardından telefonu kulağına götürdü. Bir süre bekledi ama açan olmamıştı. Tekrar bir numarayı tuşladığında dudağımı ısırdım. Açması için totem falan yapıyordum ki Ateş'in "iyi günler" dediğini duyunca gözlerim fal taşı gibi açıldı.

Ateş tekrar konuştu"Selçuk Atahan hakkında bilgi almak istiyordum. Eski bir çalışanınız"

 Ateş bir süre karşı tarafı dinledi.

 Kaşları çatılınca merakım artmıştı."emin misiniz?" Ateş bıkkınca telefonu kapatınca 

"noldu" dedim.

 "Kadın öyle bir çalışanın kayıtlarda olmadığını söyledi"Ateş telefonundan bir numaraya daha basarken bana bakıp "bu son" dedi.İçimde stres oluşurken Ateş az önce dediklerini tekrarlayıp karşı tarafı dinledi.

 Bu sefer baya uzun sürmüştü. "İzmir mi?" dedi. 

Ne İzmir? Merakla bekliyordum ki Ateş bir anda cebinden kâğıt kalem çıkarıp telefonda ki sesin söylediklerini yazdı. Cebinde kâğıt kalem taşımasına şaşırmama zaman kalmadan telefonu kapatıp konuştu

"Telefonda bilgi verilmeyeceğini ancak laboratuvara gidip konuşulabileceğini söylediler. Sorun şu ki laboratuvar İzmir de"Nasıl olacak bilmiyorum ama kesinlikle gitmemiz gerekiyordu. Son şansımızda bu kadar yaklaşmışken gerçeği öğrenmeliydik. 

"gitmemiz gerek." Dediğimde Ateş yanıma geldi "okul, ailelerimiz nasıl olacak?" 

evet haklıydı.

"tamam zor ama imkânsız değil." dedim ardından Ateş'in yazdığı kâğıtta ki adrese baktım.Gaziemir'deydi. Dedem ananemin ölümünden sonra orada tatlı,bahçeli bir ev tutmuştu.

 "Dedemin evi orada onunla kalabiliriz böylece babam izin verir. Son yılımız olduğu için biraz rahatlamak istediğimizi söyleriz zaten 2 gün kalsak yeter" hızlı konuştuğumdan nefes nefese kalmıştım.

Ateş güldü "güzel plan doğrusu"

"ve gerçekleşmemesi için hiçbir sebep yok" diye ekledim.

 "tamam babamla konuşacağım akşam sana mesaj atarım" telefon numaramı istememişti acaba onda var mıydı? Belki babamdan almıştır. Arabanın kapısını açıp bindiğinde bende bindim.

*************

Eve geldiğimde uzun uğraşlar sonucunda babamı ikna etmeyi başarmıştım. Hemen dedeme de haber vermiştim. elime telefonumu alıp yatağa yattım. Yaklaşık 3 dakika sonra gelen bir mesajla doğruldum.

Gönderen 053********

"Yarın sabah evden seni alırım."

Ateş olduğunu anlamıştım numarasını ekledikten sonra yanıtladım.

"Uçak biletini ne zaman alacağız ki?"

Hemen cevap gelmişti.

"Uçakla gideceğimizi kim söyledi?"

Sırrımı Saklar Mısın?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin