New Life I

Κεφαλαιο 14

Μετά από κάνα τέταρτο την είχε πάρει ο ύπνος. Καθόμουν και κοίταζα το αγγελικό της πρόσωπο. Σκέφτηκα να πάω την καρέκλα πιο κοντά στο κρεβάτι αλλά ένιωθα τα μάτια μου να γίνονται κόκκινα. Πήρα την απόφαση να πάω για κυνήγι πριν ξυπνήσει. Πήγα δίπλα της και την φίλησα απαλά στο μέτωπο και ύστερα έγινα καπνός.

Καθώς έτρεχα μέσα στο δάσος μια μυρωδιά αίματος εισχωρήσε στα ρουθούνια μου. Πήγα στο μέρος από που προερχόταν η μυρωδιά. Κάτω απο ένα δέντρο ήταν ξαπλωμένος κάποιος που ανασαινε βαριά και ήταν γεμάτος αίμα. Πλησίασα λίγο ακόμη και αναγνώρισα το προσωπο του άτυχου νεαρού. Ήταν ο Ντέξτερ.

Αμέσως έτρεξαν κοντά του και τον στερέωσα στα πόδια μου. Είχε χάσει τελείως τις αισθήσεις του. Τον πήρα και έτρεξα πίσω στο σπίτι. Ειδοποίησα τα παιδιά να ξυπνήσουν την Άρια και τον Μαξ για να γυρίσουμε πίσω.
Την ώρα που μπαιναμε στα αυτοκίνητα ένας δυνατός κρότος ακούστηκε λίγα χιλιόμετρα μακρυά απτην ασπίδα μας.

Στην διαδρομή η Άρια κοιμόταν ενώ ο Μαξ με είχε πρηξει με τις ερωτήσεις. Η δίψα μου όλο και μεγάλωνε μιας και δεν είχα προλάβει να κάνω κάτι.

Μετά από αρκετή ώρα φτάσαμε πίσω στο σχολείο. Ο Μαξ πήγε την Άρια στο δωμάτιο, τα υπόλοιπα παιδιά πήγαν τον Ντεξ στο γραφείο της γιατρού και εγώ έτρεξα στο γραφείο της μητέρας μου που κρατούσε προμήθειες.

Άρια Pov

Μπήκαμε στο δωματιο με τον Μαξ και μου είπε να πάω για ύπνο. Πήγα στο δωμάτιο και βρήκα πάνω στο κρεβάτι μου ένα μαύρο κουτί με κόκκινη κορδέλα. Όταν το άνοιξα μέσα υπήρχε ένας κόκκινος φάκελος. Όταν το ανοιξα κατάλαβα πως ήταν πρόσκληση για ένα πάρτι Halloween που θα γινόταν την Τετάρτη της άλλης εβδομάδας.
Στο κάτω μέρος  αντί να γράφει τον αποστολέα είχε ένα ματωμένο τριαντάφυλλο.

Έπεσα στο κρεβάτι με την πρόσκληση στο χέρι και έτσι με πήρε ο ύπνος.

Την επόμενη εβδομάδα. (Δευτέρα)
Το ξυπνητήρι χτύπησε στης εφτά και μισή. Σηκώθηκα γρήγορα απτό κρεβάτι και άρχισα να ετοιμαζωμαι.
Άφησα τα μαλλιά μου κατω, έβαλα ένα άσπρο φόρεμα με ένα μαύρο φουλαρι και τα μαύρα vans μου. Πήρα τσάντα και κινητό και βγήκα απτό δωμάτιο.

Στο σαλόνι καθόταν ο αδελφός μου και κοίταζε το πάτωμα.

"Καλημέρα Μαξ." Είπα αλλά δν ανταποκρίθηκε. "Μαξ; Είσαι καλά;" Πήγα προς το μέρος του και πριν προλάβω να τον ακουμπήσω έπιασε το χέρι μου και σε λιγότερο από δεύτερο με είχε κολλήσει στον τοίχο. Σήκωσε το κεφάλι του και έτσι μπόρεσα να διακρίνω πως τα μάτια του είχαν πάρει μια κόκκινη απόχρωση.
"Μαξ;" Ήταν λες και τον είχαν υπνοτξσει. Άνοιξε λίγο το στόμα του και δύο κοφτεροι κοινοδιντες έκαναν την εμφάνιση τους. κατευθύνθηκε προς τον λαιμό μου και τον μυρισε. "Μαξ; Σε παρακαλώ.". είπα έτοιμη να δακρύσω.

Άνοιξε το στόμα του έτοιμος να με δαγκώσει. Έκλεισα τα μάτια μου και περίμενα το δάγκωμα που ποτέ δεν ηρθε.

Άνοιξα τα μάτια μου και είδα τον Ντέιβιντ να κρατάει τον αδελφό μου μακριά από εμένα. "Φύγε απτό δωμάτιο και πήγαινε στην αίθουσα της μουσικής. Τώρα." "Μα-" "Τώρα" είπε και έφυγα απτό δωμάτιο.

Έτρεχα στους διαδρόμους για να βρω την αίθουσα ενω σκεφτόμουν αυτό που πήγε να μου κάνει ο αδελφός μου. Σίγουρα δν το ηθελε. Μάλλον αυτό ήταν το σημάδι ότι ο αδελφός μου δεν ήταν πια ανθρώπος αλλά βρικόλακας.