KUYA (My Lover)

KUYAML: 56

[56]

"Sorry ito lang ang nakaya ko ah?, you know me baby. I don't do sweets"ani ni Jake ng makaupo na siya sa upuan kaharap ko.

Anung don't do sweets, e kunti na lang ay maiihi na ako dahil sa kasweetan niya sa tuwing magkasama kami.

And now this, simple lang pero subrang na appreciate ko. Alam kong hindi siya ang nagluto nito, dahil amoy at tingin pa lang ay mukhang pang mamahaling restaurant na.

"It's ok, alam kong wala ka rin namang talent sa kusina" that's a lie. Marunong magluto si Jake pero hindi naman sa ganito.

"Your welcome"sarcastic niyang sabi sabay roll ng eyes niya.

OMG.....ang cute niya sa ganun!!!

"Do it again, please do it again"naeexcite kong sabi sabay yugyog ng kamay niya.

Nagtataka siyang tumingin saakin. Oh no, he didn't get it!

"Roll your eyes"ngiting ngiti kung sabi

"What?! No way"matigas niyang sabi.

Napa pout na lang ako.  E kanina nga ginawa niya. Omo! Ang cute niya talaga doon e.

"Please do it for me, please baby"paglalambing ko sinamahan ko pa sa paghawak ng kamay niya.

"No"

"Please" I said  with puppy eyes.

Umiling siya. Kaya napasimangot ako.

Napabitaw ako sa kamay niya saka yumuko.

"Kanina ginawa naman niya e. Simple lang naman yung pinapagawa ko pero bakit ayaw pa niya? Hindi naba niya ako mahal?" Pabulong kong sabi at ramdam kong nangingilid na ang luha sa mga mata ko.

Tumayo siya mula sa kinauupuan niya saka lumapit saakin pero hindi ko siya liningon.

"Baby"marahan niyang tawag pero hindi ko siya liningon. Ayukong makita nanaman niya akong lumuluha baka mas lalo lang niya akong ayawan dahil napaka iyakin kona.

Narinig ko siyang bumuntong hininga at inilapit saakin ang upuan niya para doon umupo.

"Baby, look at me, common"pangungulit niya pero hindi ko pa rin siya sinunod.

Hmf! Nakakatampo na!

Inayos niya ang buhok kung natatabunan ang mukha ko. Inilagay niya ang ilang hibla ng buhok ko sa likod ng tenga ko saka marahang hinawakan ang baba ko at iniangat ang mukha ko para mapatingin sakaniya.

Magmamatigas pa sana ako pero huli na dahil nakaharap na ako sakaniya.

At isang mapupungay na mga mata ang bumungad saakin.

"Don't ever say that I don't love you anymore. I love you more than I love myself."sabi niya saka hinalikan ang nuo ko.

Mas lalo lang bumuhos ang luha ko. Bakit ba ganito ang lalaking ito?

"I'm sorry, hindi ko magawa ang pinapagawa mo dahil nahihiya ako. Para kasing ahm....para kasing.....nakakabakla"ani niya sabay iwas ng tingin .

Napangiti naman ako ng malapad. Ba't ang hot hot niya kapag kinakagat  ang labi niya. Damn! Kung ako kaya kumagat niyan?

Napailing na lang ako dahil sa iniisip ko. Bakit ko ba iniisip ito?! Tsk.

Nang muling tumingin siya saakin ay ako naman ang napaiwas ng tingin.

Paktay! Nahuli yata ako.

"You're looking at my lips baby"

Sinilip ko ang reaksiyon niya at nakangiti ang ungas. Feeling ko ang pula pula na ng pisngi ko. Nakakahiya.

"H-hindi kaya"nakapout kong sabi para maiwasan ang pagkapahiya. Pero mukhang hindi tatalab!

Pinaharap niya muli ako sakaniya. Hinawakan niya ang makabilay kamay ko saka malambing itong hinalikan.

"Wala naman kasong tignan o titigan mo ako. I'm all yours. Ikaw lamang ang may karapatang titigan ako."

Hindi ko alam kung ano ang isasagot o dapat bang may isagot ako doon, di naman siya nagtatanung. Kaya nanatili na lang akong tahimik.

"You know, willing akong titigan mo ako everytime, everysecond. Pero wag naman sana, baka kasi hindi ako makatiis, you know!"natatawa niyang sabi, kaya hindi ko mapigilang mapangiti. His lough is music in my ears.

Teka, you know ng you know ang kumag na ito? Ano bang pinagsasabi nito?

Ngumiti siya ng mapait saka ako pinatitigan sa mga mata pero hindi iyon nagtagal dahil agad niya ring itong iniwas. Kaya kinabahan ako.

"Next week, dapat wedding na natin diba? Dapat magigig Misis Sy kana"malungkot niya sabi.

Shit! Tama. Ba't ba nakalimutan ko iyon?! Pero buti na lang at nabanggit niya. Kailangan naming magkalinawan tungkol dito. Yes I want to be a Misis Sy. But we need to call it off for.

"Jake, tungkol sa kasal next week"mahina kong sabi. Hindi ko alam kung paano ko sasabihin, kinakabahan ako pero kailangan kong tatagan ang loob ko.

"We need to cancel it"diretsong sabi ko. Umiwas ako ng tingin sakaniya ayukong makita ang magiging reaksiyon niya.

Selfish naba ako kung gusto kong maging malinaw muna lahat bago kami ikasal at gusto kong maging magkaroon kami ng pagkakaintidihan? At sa ngayon ya mas inuuna ko ang gusto at nanaig na pakiramdam ko kaysa sa pakiramdam niya?

Bumuntong hininga siya ng marahas at binitawan ang mga kamay ko. Kaya napatingin ako sakaniya. Ganun na lang ang kaba at takot ko ng makita ang naging ekspresyon niya.

He's pain and frustrated. Alam ko namang ganito ang magiging kalalabasan nito dahil ako lang naman ang nagdesisyon pero kaya nga andito kami ngayon diba? Nag uusap para magkaintindihan kami.

Tumango siya pero andun pa rin ang pait at sakit sa itsura niya. At nasasaktan din ako. Mali ba ang naging disisyon ko?

"Let's call it off, but please don't leave me. I love you, I love you Kath. Kaya sa ngayon iintindihin at susundin muna kita. Basta Ipangako mong wag muna akong iiwan muli"mangiyak ngiyak niyang sabi.

Kaya di ko na rin mapigilang maiyak ulit. Niyakap ko na lang siya ng mahigpit.

"Promise Jake. I will never leave you again.........Because You are......my home now"

______________________

#PrayForMarawi
#StayStrongMindanao
#PeaceForPH