AKINCILAR

Giriş

3 YIL ÖNCE

Mardin - Akıncı 1. Komando Tabur Komutanlığı

Karakol baskını :

   "Komutanım! Komutanım uyanın!!"

RPG sesi ardından kulaklarında yankılanan çınlamayla bir kayanın dibinde uyandı Kemal Albay.

Gözlerini açtığında karakolun sıhhiyecisi olan Uzman Çavuş Ahmet'in ona uzattığı eli gördü. Burnuna gelen keskin kan kokusuyla irkildi ve ayağa kalkmak için Ahmet'in bileğini kavradı. İşte tam o anda Samet Binbaşının "Bombaaaa!!" diye bağırdığını duydu. Askerlerin siper aldığı yerde 3 el bombası patlamıştı. Aniden gelen sessizlik tiksindirici düzeydeydi...

Tüm askerlerin öldüğünü düşünen düşman ateş etmeyi kesmişti. O anı fırsat bilen Samet Binbaşı sürünerek Kemal Albayın yanına geldi. Düşmanın, ölmeyen askerlerin kafalarına sıkmak için dağdan ineceğini biliyordu. Bu yüzden zaman kaybetmeden Kemal Albaya:

"Sizi buradan götürmeliyim komutanım. Onların eline geçmemelisiniz." dedi.

Ahmet'te Binbaşıya katıldı.

"Komutanım karakolun arkasından dolanıp çıkabilirsiniz, ben sizi korurum" dedi.

Yalnız Kemal Albayın askerlerine ne kadar sadık olduğunu unutmuştu. Albay sert bir şekilde çıkıştı.

"Ben askerlerimi bırakmam Binbaşım. Gerekirse burada son nefesime kadar çarpışarak şehit olurum ama askerlerimi bırakmam!" dedi ve ellerini açarak dua etti:

"Rabbim sen güçlü ve kudretlisin. Senin adaletin için savaşan bu kullarına yardım et!" dedi.

O sırada Allah'tan beklenen yardım gelmişti. 2 hafta önce operasyona çıkmış Akıncılar Tim'i dönmüştü ve hiç gecikmeden alçak düşmanın üzerine mermiler yağdırıyorlardı.

10 dakika sonra düşmandan eser kalmamıştı. Kemal Albay ve Samet Binbaşı yerlerinden kalktı ve etraflarına baktılar. Heryer kan gölüne dönmüştü. Parçalanmış vücutlar, kolsuz, bacaksız asker cesetleri ,bir yanda çakal leşleri bir yanda kahraman şehitler...

Akıncılar Timinin komutanı Yüzbaşı Poyraz, yeri göğü korkutan bir sesle bağırdı.

"Bunun hesabı ödenecek!"

Orada 200 kadar düşmanla kahramanca çarpışıp şehit düşen 45 asker hiçbir zaman unutulmayacaktı...