Sassy and Sweet

Kabanata 8

Kabanata 8

The Little Things

JEWEL

Siyempre. Nag-ayos na rin ako nang sarili ko. Straight long hours , naka-higa lang ako sa sofa nag cecellphone just scrolling on my Facebook's news feed. Boring nga eh. Sobrang boring.

Pero sakto. Palapit na mag 8pm. Magstastarbucks date kami ni Prince , pero hindi naman yung date-date as if we're dating na ka-etchosan. We're just friends and we love to drink coffee date lang naman.

Pero ewan ko kung ano yung pananaw niya sakin. Talang may crush tong' impakto na to sakin. Minsan nakakaiinis nga eh.

Tinawagan niya ako.

Prince is calling...

I answered.

"Oh ano. Pa bihis na ako? Ikaw susundo sakin?" tanong ko sakanya.

"Luh. No" he replied.

May kotse ba tong hayop na to. Parang wala.

"Do you even have a car?" I asked him.

"No..."

Putangina mo. Magdadate tayo as friends tas wala ka man lang mabonggang sorpresa para sakin. Kainis mo naman.

"Ako na nga magsusundo sayo? Saan bahay mo?"

As he gave me the address.

Ugh kainis mo Prince.

"Meron naman akong kotse. Kaso hindi ako m-marunong mag-drive"

Siram pasapal-palin ito ah. Kanina wala ngayon meron. Wow. Bipolar. Pabago-bago.

"Di kita maintidihan. Labo mo bes. Wear glasses beeyotch" sabi ko sakanya as I hanged down.

Binaba ko na yung cellphone ko at nilagay ito sa bag. Nag-apply ako nang lip tint at foundation para maging maputi nang konti ang mukha ko at para maging rosas ang pagka-reddish ng lips ko.

Bumaba na ako.

"San ka nanaman pupunta?" tanong ni Daddy sakin as I almost went out of the house but nearly never got out of it.

Overprotective and problematic father parenting 101.

"Ano ba pake mo dun , Dad?" tanong ko sakanya at tinarayan ko siya.

"You're sister here said" sabi ni Dad as he presented ang kanyang paboritong anak. Palagi naman si Zoe yung iniisip ni Dad , minsan ako wala na nga eh.

"Eh puro ka kaya diyan sa pagka-Malditahan mo" sabi ni Dad sakin as Zoe rolled her eyes on me.

Diniwalan ko siya at finuckyou-han.

"Fuck off , Jewel" sabi ni Dad.

I stepped on his black-polished shoes. And sumigaw siya , and there are two reasons why he shouted. One , nasaktan siya kasi malakas ang pagka-apak ko sakanya. Two , maarte siya at gusto niya palagi malinis ang sapatos niya.

He shouted my name.

Tinalikuran ko nalang siya.

Nang palabas na ako sa bahay , hinigi ko na kay Aling Fanny ang susi sa kotse ko.

"Ughhh. Lintek ka talaga , Prince" sabi ko as I started the engines. "Di naman marunong mag-drive"

Nang binuksan na yung gate , umarangkada na ako at umalis na as I went sa sinabi saking address ni Prince. I wrote it down in a strip of paper kasi siyempre di ko naman yan mamememorize ka-agad agad. Di naman ako si Einstein na malawak ang comprehension.

No. I may not be smart pero I know how love works. It's called being serious when it comes to LOVE

*******************

Nang makarating na ako sa address na binigay sa kin ni Prince. I was shocked.

"Yaman ah" sabi ko as I looked at his big mansion.

"Sainyo yan?" Sigaw na tanong ko sakanya habang palapit siya sa kotse ko.

He nodded to yes as I smiled at him. Ba't di ko alam na mayaman siya. Anyways , mas mayaman pa kami , ang pamilyang JIMENEZ. Joke. Charr lang yun.

"Oh. Next time. Learn how to drive okay?"

"Okay"

I powered the engines as tumungo na kami papuntang Starbucks.

*********

On the way , napaka-quiet. It was like awkward silence. Walang pag-uugnayan. Di kami nag-usap on the way.

Nung nagpapark na kami , he randomly asked me.

"Mahilig ka ba sa Star Wars?"

I was like. Whaaat.

"Ewan. I mean I watched t--"

"Ooh. Ano gusto mong drink?"

Pinutol niya yung muntik na sasabihon ko. We went out of the kotse at pumasok sa Starbucks.

Tagal ko nang hindi nakapasok sa Starbucks. Yung memories kasi eh. The good o'l memories. Pero those memories weren't good. Wala lang akong masabi. Kaya I came up with something more catchier.

Almost everything happened here.

[FLASHBACK]

"Ayaw ko na sayo...." wika ni Riguel. As he left me alone. Never saved me an empty seat. Broke me and almost killed me by breaking my fragile heart..

[END OF FLASHBACK]

Nung lahat-lahat na memories ay nagsamasama iba-iba na yung naisip ko. Parang kakaiba na ang lahat. For I never knew what I was almost capable of.

Humanap ako ng upuan at umupo.

"Ano sa'yo?" tanong ni Prince.

"Green Tea Cream and glazed donut" reply ko as I looked at the table. Umalis na siya para pumila.

Tinignan ko yung upuan namin ni Rigel palagi. I almost got emotional. Gusto ko na sanang umiyak kaso pinigilan ko na muna kasi I'm a strong woman. Di ako WEAK kagaya ng mga paasa tas iiyak lang.

"Kamusta ka na?" May kumiblit sakin.

***********

To Be Continued.