seventeen complex

118 ➝ ①

"Ayan na! Namatay na!" Yelled Mingyu, a shocked expression written on his face. Hindi niya pinansin ang kaibigan niya na halatang nakikichismis din sa kung anong kinakalikot niya sa sarili niyang telepono.

Pagkasend niya ng message niyang, sorry hyung, basta ingat ka at magtext ka na lang kapag uuwi ka na, kay Wonwoo, mabilis na itinago niya ang phone niya at nakakunot-noong hinarap si Aira na hawak pa rin ang sarili nitong noo dahil sa pagpitik na ginawa niya kanina. Inis din na nakatingin ito sa kanya.

"Isusumbong talaga kita kay Milo, tsk."

Inirapan siya nito at humalukipkip. "Edi magsumbong ka, leche kang itim ka!"

Pabiro rin niya itong inirapan. "Ewan ko sayo, hanap ka ng kausap mo. Bye."

Hinila niya ang bag niya saka ito sinakbit sa balikat niya at nagsimula ng lumabas ng classroom nila.

"Hoy teka! Sabay na tayo." Sinabayan pa siya nito sa paglalakad sa hallway kaya hindi na lang siya nagsalita.

"So, girlfriend mo nga yung kausap mo?"

Mingyu gave her a quick glance. "Chismosa ka talaga, e 'no?"

"Paki mo ba? So girlfriend mo nga?"

He just nodded, a smile on his face. Diretso lang ang tingin niya kaya hindi na niya napansin na nakatitig sa kanya si Aira, naguguluhan dahil ito ang unang beses na makita nito ang ngiti na meron siya ngayon simula ng magkakilala silang dalawa.

Tumango tango ito. "Nagmukha ka namang tao sa ngiti mo right now."

"Ayaw mo lang talagang aminin na gwapo ako."

"Ulul."

He just laughed. Mingyu was friends with her cousin, Milo since their freshman days. Nagkataon lang na naging kaklase nila ang pinsan nitong si Aira na daig pa ang nakalunok ng microphone sa sobrang lakas ng boses nito at napakadaldal din. He didn't have any problem on adjusting himself with her since the woman was oddly comfortable to be with.

"Pero seryoso nga, iba yung ngiti mo kapag kausap mo girlfriend mo." Sabi nito, diretso na rin ang tingin. "Mahal mo kasi talaga 'no?"

Ngumiti siya. "Sobra."

There is always something about Jeon Wonwoo that makes him feel contented with his life. Yung tipong mapapabuntong hininga siya sa sobrang kuntento at saya niya sabay sabi ng, ah, 'di ako nagkamali sa pinili ko. Kahit sa simpleng mga bagay na magkausap sila, magkayakap sa kama, magkahawak ang mga kamay, para siyang sira na tuwang tuwa.

He always looks forward to tomorrow with Jeon Wonwoo.

Yung gwapong ngiti nito, yung morning face nito, yung mga nakatago nitong kalokohan. Heck, kahit yung seryoso at determinadong mukha nito sa tuwing nagtatanim ito sa mini garden nila na sobra ang alaga nito. Kapag galit ito sa kanya kasi padalus-dalos siya. Kapag umiiyak ito kasi pakiramdam nito, nagsasawa na siya.

Even the way he looks when they make love is perfect.

Kaya ano pa ba ang dapat niyang hanapin? Wala na. Yung taong kilala niyang may pinaka-kamahal mahal na personalidad, nasa kanya na.

Nabalik lang siya sa riyalidad ng tapikin siya ni Aira sa likuran na may kalakasan. "Ge, una na ko. Adios!"

"Ingat sila sayo."