PROLOGUE

180 55 14
                                        

Prologue

Third person's POV

Magulo... Maingay... Maraming dugo... Maraming nagsisigawan... May mga umiiyak... May mga humihingi ng tulong... At higit sa lahat... May mga taong wala sa katinuan...

*Scccrreeccchhh*

"Help! Help! Help me! Help!!!!"

"Aaaaaaahhhhhh!!!"

"Call the 911 please! Call the 911!"

"Hindi! What's happening?!!!!"

"Saklolo!!!! Aaaaaaahhhhh!!!!"

Siya ay nagpalingon-lingon sa mga taong nagtatakbuhan, nagwawala, at sa mga taong kanya-kanyang humihingi ng saklolo. She don't know what's going on and all she can do is to run and run to escape to those people like crazy. She want to cry right now but she need to be brave.

Nagpatuloy siya sa pagtakbo at pilit umiiwas sa mga taong wala sa katinuan. Ayoko mang isipin na ganun sila pero ganun ang nakikita ng mga mata niya...

Ito lang ang masasabi niya..

SILA ay nakakatakot.

--------------------------------

Hello! this is my story and it's my first time to write a story here in wattpad. So, BEWARE on GRAMMATICAL ERRORS and TYPO'S. Haha. Thank you!

Vote and comment kayo if you like my story. Thanks again!

ZOMBIE SURVIVALTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon