ZOMBIE SURVIVAL

Chapter 9

Clarence's POV

I looked around when I heard people screaming and shouting.

What's going on? I asked to myself.

Maglalakad na sana ako kung saan may sumigaw ng makitang nagtatakbuhan na ang mga tao papasok sa hotel.

What is really happening? Nalilito kong tanong sa sarili.

Tinignan ko si Noralyn na nakatingin sa mga sumisigaw at nagtatakbuhang mga tao. She didn't notice that she was holding my right arms. Kaya naman tumingin ako sa tinitignan niya.

Dyahe! Ano 'yang mga 'yan?! Bakit ang papangit nila?!

Naramdaman kong nanginginig si Noralyn na nakahawak sa braso ko. Shit! Kailangan na naming makaalis dito. Delekado!

I pulled Noralyn's left hand and ran. Inikot ko ang mga mata ko at naghanap ng mapapasukang kwarto, pero wala akong mahanap. Damn! Malapit na sila!

Tumingin ako sa likod at nakita ko si Koji na nahuhuli at may akay-akay na babae.

"Run faster Koji!" Sigaw ko.

Tumakbo ako ng mabilis habang hila-hila pa rin si Noralyn na nanginginig. Iniikot kong muli ang mga mata ko ng mapadako sa storage room. Dagli-dagli akong tumakbo patungo doon at binuksan ang pinto. But fuck! Hindi ko mabuksan!

Tinadyakan ko ito ng malakas pero hindi mabuksan. Shit! We need to hurry! Sinubukan ko ulit pero wala talaga! Bakit naman kasi ang tibay ng pagkakagawa sa pintong ito!

"You need this!"

Napalingon ako sa babae na may hawak na susi. Isinalpak niya ito sa door knob at binuksan. Pumasok kami sa loob at ini-lock ang pinto.

Naririnig namin ang kalampagan ng zombies mula sa labas. Pakshet!

"Kailangan natin harangan ang pinto!" Sigaw ni Koji.

Binitiwan ko kamay ni Noralyn na naginginig pa rin at kumuha ng ipanghaharang sa pintuan. Kinuha ko ang mga nakatambak dito sa storage room na at iniharang sa pinto.

Patuloy pa rin ang kalampagan sa labas at nag-uungulan na mga zombies. Napatingin ako kay Noralyn na tulala kaya naman nilapitan ko siya.

"Hey."

Tumingin siya sa'kin ng matagal pagkatapos ay biglang umiyak.

"Waaaaaahhhhh! Huhuhu."

Nagulat ako sa bigla niyang pag-iyak at hindi ko alam kung ano ang gagawin. Hinawakan ko ang braso niya at hinila siya papalapit sa'kin.

"He- hey, hey Lyn. Sssshhh. Hush." Tuluyan ko na siyang niyakap at hinaplos ang kanyang buhok.

"Bakit ganun sila?! Huhu! Wala na ba silang makain?!" Napatawa ako ng mahina sa sinabi nya. Naramdaman kong gumanti siya sa yakap ko.

"Kilala ko 'yong mga yun eh! Nilalaro ko yun sa cellphone ni bes Zarah!"

Nilibot ko ang tingin ko dito at tinignan isa-isa yung mga kasama namin. Meron kaming kasamang matanda, yung nag-abot sa akin ng susi kanina. May isang lalaki at isang babae din. Maybe they are lovers. Nakita ko si Koji sa tabi ko na nakaupo sa sahig, katabi niya yung babaeng akay-akay niya kanina.

"Oh my gulay!"

Napatingin kaming lahat kay Lyn. Humiwalay siya sa yakap ko at may kinapa-kapa sa bulsa nya. Kumunot ang noo ko.