Uzun zamandır verdiğim ara için hepinizden özür dilerim. Öncellikle sıkıntılı bir süreçten geçmenin yanı sıra hikayedeki okuma sayısının beğeniye oranla azlığıydı. Ancak o kadar çok soran oldu ki hikayeyi yarım bırakmak yerine devam etmeye karar verdim . Sizlerden ricam her okumada OYVER e basmayı unutmayınız =))))) O zaman hadi başlayalım ...
*************************************************************************************
Her ikisi de anın büyüsüne kapılmış, gözleri kapalı Deniz altta Gamze ise onun üstünde dudakları birbirine değen bir şekilde kaç dakika durduklarını bilmiyorlardı. Her ikisinin de kafasında deli sorular dönerken, diğer yandan neden hareket etmediklerini de düşünüyorlardı. Özellikle Gamze neden kımıldayamadığını çözemiyordu. Daha önce aşık bile olmamıştı ki hissettiklerinin ne anlama geldiğini anlayabilsin... Ama bu yaşadığı her ne ise, onu amacından kilometrelerce uzaklaştırdığı kesindi. Çünkü şuan hissettikleri ile hayatındaki kimseye kin ve nefret duymuyordu. Bu duygu her ne ise kesinlike ve kesinlikle hayatına hükmetmesine izin veremezdi. Bu bir ömür boyunca yalnız kalacağı anlamına geliyor olsa bile.
İlk toparlanıp kendisine gelen kişi Gamze oldu. Deniz tedirgin bir şekilde yine bir tokat yiyeceğini düşünüyordu. Oysa bekledikleri olmadı. Gamze üzerinden yavaşça kalkıp kendisini toparladı ve Deniz'i arkasında bırakarak arabaya doğru ilerlemeye başladı. Hedefinden şaşmamak için de aklında olanları düşünmemeye çalışıyor, az önce hissettiklerinin hayal olduğunu varsaymaya çalışıyordu. Kafasını meşgul etmek için planını düşünmeye koyuldu. Aslında bugün önce Deniz ile ardından Merve ile konuşacaktı ancak Merve'den öğreneceklerinin birçoğunu Deniz'den öğrendiği için direk ailesi ile konuşabileceğini düşündü. Arabanın yanına geldiğinde Deniz'in yanına gelmesini bekledi. Arkasına dönüp bakacak cesaret yoktu. Öyle bir şey hissediyordu ki arkasına dönse sanki hayattaki her şeyden vazgeçecek ve ateşe kapılan ikarus gibi ana kapılıp gidecekti. Oysa Gamze hayatını yalnızca bir amaç uğruna harcamış biriydi... O nedenle şimdi her ne olursa olsun bundan vazgeçmemeliydi. Aklına Deniz'den nefret edeceği şeyler getirmeye çalıştı. "Unutma o sana ahlaksız bir teklifte bulundu. Ona güvenmemen için bu yeterli. Üstelik seni öpmek için fırsat kollayan bir adamın sana saygısı olmayan birinin sana bu kadar yakın olmasına izin verdiğin için hatalısın Gamze hatalısın" diye söyleniyordu içinden.
Deniz de kendisine gelmek için yerden kalkıp birkaç dakika beklemişti. Direk Gamzen'nin yanına gitmesinin şuan için doğru olmadığının o da farkındaydı. Aslında minicik bir öpücüktü. Bunun gibi nicelerini hatta çok daha tutkulularını yaşamış olmasına rağmen sanki ilk kez öpüşmüş gibi hissediyordu kendisini. "Bu nasıl olabilir diye" sorgularken buldu kendisini... Önce bir heves diye düşünmüştü, sonraları yalnızca benim olmalı demişti hatta evlenmek isterken tamamen amacı kendi başındaki beladan artık hedef olan kızı korumaktı ama Deniz bile böyle bir tutkuya kapıldığının farkında değildi.... Yavaş yavaş arabaya doğru ilerlerken aslında hayatında ilk defa ne yapacağını nasıl davranacağını bilemez halde olduğunu farketti. En iyisi aslında hiç konuşmamaktı. Gamze'nin de içinde bir hesaplaşma olduğunu anladığı için eğer konuşursa ya her şeyi inkar edecek ya da yine o buz görüntüsüne bürünecekti. Ancak Deniz bunların hiçbirini istemiyordu. Gamze'nin de bu sarsılmanın etkisini üzerinden atamamasını arzuluyordu. Çünkü böylece belki o buzun içine bir şeyler ekilebilirdi. Peki ama kendisi bu işe ne kadar süre devam edecekti? Deniz bugüne kadar kimseye dolu dolu aşık olmamış, uzun soluklu bir ilişki yaşamamıştı. Sürekli olarak tek gecelik ya da kısa süren ilişkilerin içinde bulmuştu kendisini...
Deniz ve Gamze bunları düşünürken Deniz'in ailesinin içerisinde de fırtına kopmuştu. Aysel hanım torunundan duyduğu habere kendisi bile inanamamıştı. Bunca yıldır evlenmesi için beklediği oğlu üstelik gelini olsun diye dualar ettiği kızla mı evleniyordu yani şimdi?
