ΌΝΕΙΡΑ ΜΕΤΑΞΙ

κεφ:24

Γύρισε σπίτι εκείνο το βράδυ ζαλισμένη απ' τις εξελίξεις. Ο Αντρέας δεν πήγε ποτέ να την πάρει για το σινεμά όπως είχαν κανονίσει.
Της είχε αφήσει ένα μήνυμα στο κινητό πως κάτι του έτυχε να μην τον περιμένει.

Μπήκε στο σπίτι αλλά δεν ήταν εκεί. Πήγε κατευθείαν στο μπάνιο έκανε ντουζ και γύρισε στο δωμάτιο να βάλει κάτι πάνω της. Αυτό που αντίκρισε έκανε το αίμα της να παγώσει. Η ντουλάπα ήταν ανοιχτή και τα πράγματα του Αντρέα δεν ήταν εκεί.
Πανικόβλητη άρχισε να ανοίγει συρτάρια δικά του, ήταν όλα άδεια,μπήκε στο μπάνιο και  άνοιξε το ντουλάπι με τα καλλυντικά του,άδειο κι αυτό.

Έπιασε το στήθος της,το ένιωθε να πονάει. Ακουμπώντας στον τοίχο λύγισε τα πόδια και αργά κατέβηκε ώσπου έκατσε στο πάτωμα. Έκανε προσπάθειες να ανασανει όμως ήταν αδύνατο. Το στήθος της ανεβοκατέβαινε έντονα στην προσπάθεια να πάρει μιαν ανάσα μόνο.
Ένας λυγμός έσπασε τη σιωπή και τα δάκρυα σαν χείμαρρος ξεχύθηκαν από τα μάτια της.

Ο Αντρέας την είχε εγκαταλείψει. Γιατί όμως τι ήταν αυτό που τον οδήγησε στη φυγή?

Πέρασαν τρεις μέρες και η Φαίδρα δεν έδωσε σημεία ζωής.
Στο γραφείο δεν πήγε και δεν σήκωνε ούτε τα τηλέφωνα.
Την τέταρτη μέρα η πορτα του σπιτιού της άνοιξε και  φως εισέβαλε βίαια στο χώρο.
Ήταν ξαπλωμένη στον καναπέ και πετάχτηκε όρθια φωνάζοντας τον Αντρέα πιστεύοντας πως​ θα  ήταν εκείνος.

"Τι γίνεται εδώ μέσα? Τι στο καλό?",η Ηρώ είχε ανησυχήσει που δεν είχε φανεί και πήγε να τη βρει.
Το σπίτι ήταν σε άθλια κατάσταση και η μυρωδιά μιας και είχε μέρες να αεριστει ήταν δυσάρεστη.

"Ηρώ...",ψελισε το όνομα της και έπαιξε τα μάτια στην προσπάθεια της να συνηθίσει το φως.

"Σήκω μπρος φτάνει το πένθος",την τράβηξε απ το χέρι και την έσπρωξε ελαφρώς προς το μπάνιο.
"Κάνε  μπάνιο μέχρι να συμμαζέψω όσο μπορώ εδώ μέσα και τα λέμε μετά".

Η Φαίδρα την κοιτούσε σαν χαμένη. " Ο Αντρέας, έφυγε",είπε στέκοντας για λίγο.

Η Ηρώ την κοίταξε κουνώντας το κεφάλι ενώ άνοιγε τα παράθυρα.

"Θα τα πούμε όλα. Αφού πληθείς. Άντε μωρό μου τράβα",της είπε πιο ήρεμα αυτή τη φορά.

Έκανε μπάνιο και έλουσε τα μαλλιά της. Κάθε που έκλεινε τα μάτια και  το νερό έπεφτε στο πρόσωπο της,η σκέψη της γύριζε στον Αντρέα.
Έκλεισε το νερό και τυλίχτηκε με την πετσέτα,η Ηρώ σίγουρα γνώριζε που ήταν και γιατί είχε  φύγει.