ΌΝΕΙΡΑ ΜΕΤΑΞΙ

κεφ:5

Η άδεια του Αντρέα είχε ξεκινήσει,με εκείνη να απολαμβάνει κάθε στιγμή της ημέρας, τις ατέλειωτες περιποιήσεις του.
Κάθε μεσημέρι, της πήγαινε στο γραφείο σάντουιτς φτιαγμένα απ'τα χεράκια του. Μέχρι και το ψωμί χειροποίητο, όλα  για τη Φαίδρα του.
Φυσικά όλα αυτά τα προνόμια τα απολάμβανε και η Ηρώ,κι όπως συνήθιζε να της λέει πειράζοντας τη ο Αντρέας, κοντά στο βασιλικό ποτίζετε κι η γλάστρα.

Είχε μείνει μόνο μία βδομάδα μέχρι να φύγουν για το νησί.
Ο γάμος ήταν σε τρείς βέβαια, αλλά η Ηρώ αποφάσισε,αφού οι δουλειές είχαν προχωρήσει αρκετά,να κλείσει το γραφείο για δύο εβδομάδες,να πάει κι εκείνη τις διακοπές της.
Η Φαίδρα επέμενε να έρθει στην Κέρκυρα, εκείνη όμως λόγο του γάμου δεν ήθελε να νιώθει πως επιβαρύνει με την παρουσία της τα κορίτσια και γι'αυτό είχε αρνηθεί.
Το προσκλητήριο που είχε φτάσει εδώ και μέρες ​ το είχε πιασμένο με μαγνητάκι στο ψυγείο και κάθε φορά που πήγαινε να το ανοίξει και το έβλεπε, το πρόσωπο της φωτιζόταν. Τόσο πολύ χαιρόταν για την Ανθή.

Ο Αντρέας απ' την άλλη αν και δεν ήξερε πολλά γι' αυτή την Ανθή μια φορά την είχε δει μονάχα, μόνο που έβλεπε τη Φαίδρα τόσο χαρούμενη, εκείνος χαιρόταν δίπλα.

"Γεια σας κορίτσια,ο προσωπικός σας Σεφ έφτιαξε κάτι σπέσιαλ για σας",μπήκε μέσα φουριοζος όπως πάντα. Ανυπομονούσε για την ώρα που θα της  έφερνε φαγητό  λες και δεν υπήρχε άλλο ενδιαφέρον στη ζωή του παρά μόνο αυτό.

Κοίταξε το γραφείο της και απογοητεύτηκε που το είδε άδειο.
"Πού είναι?",ρώτησε κατσουφνιασμένα την Ηρώ κάνοντας της να γελάσει.

"Ελα κάτσε. Εμείς δεν σου κάνουμε δηλαδή? Είμαστε και σόι πανάθεμά μας. Έχει ραντεβού να παραδόσει ένα νέο πρότζεκτ. Και πριν ρωτήσεις,  από φθινόπωρο είναι να αρχίσει. Τι καλό μας έφερες σήμερα?"

"Χωριάτικο σάντουιτς με μπιφτέκι γαλοπούλας και..",τον διέκοψε αρπάζοντας του τη σακούλα απ' το χέρι.

"Καλά καλά,δεν με ενδιαφέρει και πολύ τι έχει μέσα. Άλλωστε ξαδερφούλι σου έχω απόλυτη εμπιστοσύνη".
Άρπαξε το  σάντουιτς και σκίζοντας το χαρτί με το οποίο το είχε τυλίξει ο Αντρέας, άρχισε να το καταβροχθίζει με λαιμαργία.

"Πότε φεύγετε?",τον ρώτησε με γεμάτο στόμα,δυσκολεύοντας τον να καταλάβει τι ακριβώς έλεγε.

"Μεθαύριο..",η φωνή του δεν είχε τον ενθουσιασμό των προηγούμενων ημερών,πράγμα που την εξέπληξε.