AŞKA EŞKLER

4.BÖLÜM (Beklemediğim Sürpriz)

Multimedia:Damla

Cennette gül bahçesi,
Cehennemde sırat sen,
İşte sözün kısası
Hayat sensin,hayat sen!

"Asıl sen son duanı et Deniz Kaya"

○●°•○●DENİZ'DEN○●°•●○

Duyduğum sesi nefesimde hissedebiliyordum. Bir zamanlar beni kendine esir etmiş ,şimdi ise midemi bulandıran bana acı ile 'lütfen yapma'dercesine çektim gözlerimi.Tabi elimi de boğazından.Şu an umrumda bile değildi zaten.

Yavaş adımlarla arkamı döndüm evet bu oydu bu Cüneyt Yenilmez 'in ta kendisiydi.

Hayatımı mahveden kara gözlerin içine deniz mavisi gözlerimi koyulaştırarak baktım,çünkü benim bakışlarımda; öfke,nefret,kin,acı,yara ve en kötüsünde içimi yiyip bitiren İntikam vardı.kolları mı açarak ve yüzüme alaycı bir gülümseme takınarak bağırmaya başladım:

"Merhaba ben ecelin,  e-ce-lin,ne güzel oldu geldiğin oysaki ben arıyordum oyunbozanlık yaptın neyseki yetiştin, kardeşini inan bana böyle öldürmek içime sinmemişti,acı çekcektiniz daha tabi benim çektiklerim zerresi ederse acı çekerek gebereceksin Acı "dedim en sonunda dişlerimin arasından tıslayarak.

"Onu öldürseydin,ben de seni hiç düşünmeden ödürürdüm hıh tabi değişen bir şey olmayacak ama" dedi sinsi gülüşüyle.

Sonra silahının tetiğine parmakları daha sık yerleştirip silahını iyice kavrarken:

"Ee hiç büyümemişiz ki hala oyunun kurallarını bilmiyoruz mesela kural 1 'şartlar eşit olacak'ya da olamaz vazgeçtim cesaret hayır zerre yok ki silahsız bir adama silahla gelmiş bir de şartlar eşit olamaz derken senin adam olup olmadığına dair şüphelerim var da"

Son sözümü de tamamlayıp kahkaha attım,kahkahamı kalın ve benim sesim gibi duygusuz bir ses böldü ama benim sesim duygusuz sayılmazdı içinde öfke,nefret,acı taşırken değil mi?

"Seninle de sonra görüşeceğiz Damla!"

Kardeşi ona ihanet etmişti zaten neden yaptığını da anlamış değilim artık benden soyutlanmış,isminin bile yabancı gelen kişinin.Sonra düşüncelerimi bir silah sesi böldü,hemen kontrol ettim ama ben evet ben yaşıyordum peki bir el silah sesi duyduğuma emindim ki o silah da muhtemelen Cüneyt Yenilmez'in elinden beni öldürmek için çıkmîştı. Sonra kendimi hızla toparlayıp gelen sesle önüme baktım.

Yerde yatan Damla'ydı...

Ama neden yapmıştı bunu benim için doğrultulan silahı hem de abisi tarafından doğrultulan silahın önüne neden atlamıştî? Ben beynimdeki sorularla uğraşırken Cüneyt kod adıyla 'Şifre'içinden binlerce kez küfrediyordu.
Evet ona şifre deniyordu çünkü çözülmesi zor hatta imkansız bir herifti. Şimdi bile anlamıştım bu herifin bu isme nasıl layîk olduğunu çünkü bağırarak ve gözlerinden ateş çıkarak:

"Aptal kız,aptal" dedi nabzını kontrol ederken.

Bir insan kardeşinin ölümle burun buruna olduğu bir anda bu kadar soğukkanlı bir şekilde hakaret eder mi hemen yerde yatan Damla'ya baktım sonra içimin ve ellerimin iğreltiyle dokunmak istemediği kardeşimin katili olan bir kızla acımıştım sonuçta sadist bir herifte değildim ben.Sonra hayatımı mahveden iki yılımı,ve en önemlisi de kardeşimi benden çalan kıza acımıştım ve böyle bir kıza acıdığım için kendime de.

Sonra beynim ve ellerim başında dikilmiş olduğu sözde kan bağı olan 'abisini'bir şey yapmayacağını anlayarak başını kaldırıp ellerimin üstüne ellerimin dizimin üstüne koydum. Karnından vurulmuştu ve çok kan kaybediyordu tam ben nabzına bakacağım anda: