Akademia

Rozdział 2 - Kłopoty?

-Zeo-

Sandra weszła do swojego pokoju. Nagle usłyszałem jej krzyk i zobaczyłem, że ściana pod jej ciężarem rozwaliła się, tworząc dziurę, a ona sama spadła w dół.
-Wszystko dobrze? - Spytałem.
-Tak! -Krzyknęła z dołu
Zszedłem do niej. Byliśmy w jakiejś starej klasie, były tam krzesła, ławki, szafy, księgi i obrazy
-Gdzie my jesteśmy...? -Spytała
-Nie wiem... -Odpowiedziałem
-To chyba jakaś stara klasa... -Stwierdziła
-Może... -Odparłem
Rozejrzeliśmy się.
-Mamy dwie opcje. 1, zgłaszamy nauczycielom, 2, robimy tu swoją miejscówkę. Co wybierasz? -Spytała
Chwilę się zastanawiałem
-Opcja 2 -Odrzekłem
-To co robimy? -Zadała mi kolejne pytanie
-Hmmm... Ja bym tu posprzątał.
Rozejrzałem się
-Dobra, to ja pójdę po miotłę -Powiedziała, po czym poszła na górę
-Ja posprzątam na półkach -Odpowiedziałem
Sandra po chwili wróciła z miotłą
-A co z oświetleniem? -Spytała
Zerknąłem na sufit
-Postaram się ogarnąć -Powiedziałem
Zacząłem sprzątać półki. Nagle coś wypadło. Był to jakiś naszyjnik. Podniosłem go i uważnie mu się przyjrzałem
-Może to któregoś z nauczycieli? -Spytała
-Nie wiem... Może... -Mruknąłem
-Co z nim zrobimy? -Ponownie zadała mi pytanie
-Hmmm... Mi nie jest potrzebny... -Powiedziałem, będąc trochę zamyślony
Westchnąłem i zerknąłem w stronę Sandry
-Może ja go ponoszę? -Zaproponowała
-Dobra, ale uważaj. Może być przeklęty, czy coś...
-Może... -Odpowiedziała mi, zakładając medalion
-Wydaje mi się, że jest normalny -Dodała
Dostrzegłem jakąś księgę. Podszedłem do niej i zacząłem ją czytać. Była ona o alchemii
-Co tam jest? -Spytała zaciekawiona
-To o alchemii... -Odparłem
-Tylko? -Zadała mi kolejne pytanie
-Chyba tak... -Mruknąłem
Nagle usłyszałem jakiś wybuch. Wyszedłem stamtąd i pobiegłem w stronę miejsca, z którego było słychać hałas. To, co tam zobaczyłem odebrało mi mowę. Widziałem swój pokój cały w płomieniach i jakąś postać, która po chwili uciekła. Upadłem na kolana...