Sensizliğin sınırında #wattys2018

TEHDIT

Media=savaş erdinç yorum ve votelerinizi bekliyoruz boll öpücükler❤
*
*
*
YAĞIZ'DAN
Gece gece kalkmış o koala suratı düşünüyordum kızı yeni bugün gördüm ama hani ilk bakışta nefret diyorlar ya şuan onu yaşıyorum. Tamam bugün çok fazla üzerine gitmiş olabilirim ama beni tanımadan her zengine adlandırıldığı gibi bana da züppe lakabını taktı her neyse o Salak kızı düşünerek gecemi mahvedemem. Onunla birdaha tartismayacagim zaten. çünkü bu sefer babam okuldan alıp o çok sevdiği şirketinde çalıştırır beni.annemi kaybettikten bir hafta sonra kadinlarla ilişki yaşaması benim ondan nefret etmeme yetti. Kolejden alınmamın sebebi ise sekreteriyle bi otelle gittiklerini basına yaydığım içindi.Sarhan Atalay bunu benim yaptığımı öğrendiği an, kolejden alıp bir devlet okuluna verdi .her neyse. Hava almak için balkona çıktığımda yerdeki büyük zarf dikkatimi çekti alıp açtım içindeki kağıtta "Beni unutmuşa benziyorsun atalay,oysa ben seni hiç unutmadım.kabusunuz olmaya geliyorum"yazıyordu. Etrafıma baktım kimse yoktu neydi bu şimdi.bu araştırmam gerekliydi sabah ilk işim bu yazanı bulmak olacaktı. içeri geçtim ve bunu kimin yazdığını düşünerek uykuya daldim. sabah erken saatte uyandım ve hiç zaman kaybetmeden duşa girdim. Duştan çıktıktan sonra arabamın anahtarını alıp aşağı indim bugün okula gitmeyecektim.Şoför tayfun abiyi yanıma çağırdım "buyrun yağız bey" dedi "orkun'u alıp depoya getir"dedim "peki efendim"diyip yanımdan ayrıldı.
Böyle bir salaklığı yapsa yapsa orkun yapardı. Bende depoya gidip beklemeye başladım. "Oo yağız bey hasretime dayanamadiniz mi"sesin geldiği yere baktım tayfun abi ve iki adamımız daha orkunu getirip önümdeki sandalyeye oturtular"sen hangi cürretle benim evime gelip balkonuma not bırakabiliyorsun"dedim"ne diyorsun sen ya"dedi "bu kağıdı balkonuma bırakan sen degilmisi lan"dedim "saçmalama yağız evet seni sevmiyorum ama asla gizli kapaklı savaşmam ben bunu sende biliyorsun"dedi. Sinirlerime hâkim olamayıp suratına yumruğu yapıştırdım "yalan söylüyorsun lan"dedim kafasını kaldırıp "böyle bir tehdidi sana yapabilecek kadar kimin canını yaktın,"dedi. Kimsenin canını yakmadım yani yapmadım heralde, yani yapmam aklıma gelen şeyle dışarı fırladım bu olamaz yani olmamalı bana bunu yazan o değildir. Şuan kafayı yemek üzereyim. Belkide koala benden öcünü almaya çalışıyordur. Bence en makul fikir bu arabama atlayıp eve doğru ilerlemeye başladım. Eve vardığım an kendimi annemin kilitli odasının kapısının önünde buldum. Kilidi açıp içeri girdim ve resminin karşısında durdum "nasılsın anne sen şimdi orada çok iyisindir çünkü arkanda bıraktığın enkazın nasıl birşey olduğunu görmüyorsun belkide görüyorsundur ama konuşamıyorsundur.sana yetişemediğim için özür dilerim annem. benim yerime öldüğün içinde.o arabaya o gün benim binmem gerekiyordu. O şerefsiz firenleri ben binicem diye bozmuştu.keşke o gün hiç derneğe gidip bağış yapmak istemeseydin. Sen gittikten sonra çok şey değişti anne,kendimi kaybettim rahatlamaya ihtiyacım vardı bende en kötü yolu seçtim... uyuşturucuya başladım. Sonra en yakınımı kardeşimi savaşı kaybettim anne.benden kurtulmak için şikayet etti.işte o gün bu gündür düşman gibiyiz anne"gözyaşları içinde odadan çıktım. Babam derdiki erkek adam ağlamaz annemin cenazesin de bile gözyaşlarımı içime akıttım. Ama babamın söylediği şey yanlıştı. Erkekler öyle bir ağlardı ki insan bardaktan boşalırcasına yağmur yağar sanırdı. Odama girip direkt kendimi yatağa attım. Ve uyumaya çalıştım.

Arkadaşlar yorumlarınızı ve votelerinizi bekliyoruz teşekkürler. ❤❤