Wings of Silver

Deel 1

'WELKOM TERUG!' Stond er in lelijke blokletters boven de deur van de school.

'Welkom terug in de hel, ja,' mompelde ik tegen mezelf.

'Veel plezier,' hoorde ik achter me, gevolgd door het geluid van een optrekkende auto. Ik glimlachte de auto van mijn moeder na tot ik vrij zeker wist dat ze me niet meer kon zien. Toen zuchtte ik liet ik mijn gezicht terug zakken in zijn chagrijnige staat.

Ik rolde mijn ogen zo ver terug mogelijk terug in mijn oogkassen, zo ver dat ik er hoofdpijn van kreeg, trok mijn sjaal aan en zette mijn capuchon op voordat ik op de school af liep. Het bruine gebouw torende boven me uit. Restjes regenwater druppelde van de dakgoot langs de muren zodat het leek alsof het gebouw huilde. 'Alles beter dan thuis,' zuchtte ik. Hier zat ik tenminste nog met leuke mensen op een kamer, of in elk geval mensen die ik uit kon staan. 'Alles beter dan mijn broer,' dacht ik.

De deuren kreunden toen ik ze opende om naar binnen te gaan en ik had de neiging terug te kreunen. Fijn, zo'n oud stoffig gebouw. Ik viste een envelop uit mijn tas en scheurde hem open. Misschien had ik hem al eerder open moeten maken, maar hij was terecht gekomen tussen mijn nieuwe schoolboeken en andere dingen die ik probeerde te negeren tot school weer startte en ik ze weer op moest pakken.

Ik zuchtte toen de brief in de envelop me vertelde dat ik van toren gewisseld was en gaf me mijn kamernummer. Geweldige start zo. Nu kon ik alle kamer nummers opnieuw uit mijn hoofd gaan leren. Ik ademde diep in en blies de lucht toen rustig uit, mijn schouders ontspande. Er liepen maar een paar leerlingen door de aula en de gangen, ik had genoeg tijd om alles nog uit te zoeken.

'346, 294, 057, 219, 109, 382.' Ik stopte met lopen. Iets verderop in de gang stond een meisje met blond haar voor een van de kamers. Het kon Maddy niet zijn, toch? Zij was nooit vroeg, ze was waarschijnlijk zelfs te laat geweest voor haar geboorte en daarnaast was haar haar niet zo kort. Het meisje ging een van de kamers in. Als het Maddy was, zat ik ook in die kamer. Ik begon sneller richting de deur te lopen, maar voordat ik bij de deur was waar het meisje in was verdwenen, kwam ik langs mijn eigen kamernummer. De kamer zat bijna aan het einde van de gang en, als ik me niet vergiste, naast de kamer van het blonde meisje. Niet dat ik de moeite ging nemen om haar naam te leren of überhaupt in contact met haar te komen. Dat was te veel werk. Het was al een wonder dat ik de namen van al mijn kamergenoten wist.

Ik probeerde de deur open te maken, maar er klonk alleen een klik. De deur zat nog op slot. Dat betekende dat ik de eerste was. Ik ging op mijn tenen staan en begon aan de bovenkant van de deurpost te voelen tot ik op het koude ijzer van een sleuteltje stootte. Ik graaide hem mee en probeerde snel de deur te openen. Toen leunde ik tegen de deur aan tot deze openvloog en mijn kamer voor dit jaar toonde.

De kamer was niet veel anders dan de kamer van vorig jaar, behalve dat het raam nu uitkeek op het bos in plaats van op de ingang van de school. Ik koos hetzelfde bed dat ik het jaar ervoor had gehad en graaide onder het bed tot ik de greep van mijn koffer vond. Ik trok het zware oude ding onder het bed vandaan, het bracht de geur van oud leer met zich mee, en gooide hem op het bed. Toen ik hem open klikte zag ik al mijn kleding en toiletspullen er netjes in liggen. Ik pakte er voorzichtig, zodat niet meteen mijn hele koffer een rotzooi was, een handdoek, shampoo en schone kleren uit. Ik deed de koffer netjes weer dicht en maakte meteen gebruik van de nieuwe, en voor nu alleen gereserveerd voor mij, badkamer.

-------------------

"If I could kill you, I would, but it's frowned upon in all 50 states." - Set it Off <-- Mood much

HET EERSTE DEEL, WAT EEN PRESTATIE!!!

Gefeliciteerd aan niemand in het bijzonder, ik dacht ik zeg het gewoon. Ik ben vooral niet een specifiek iemand aan het feliciteren. Ik hoop dat dit genoeg positiviteit is voor de niet genoemde persoon die vooral niet jarig is (gefeliciteerd! Sorry, ik kan het niet laten ik houd van verjaardagen).

Tot schrijvens (probs volgende week) - L