Meriç'e korkar adımlarla yaklaştım ve ağlamaklı bi sesle :
-"Bunca şeyden sonra herşeyi unutarak , pes mi ediyoruz?"dedim.
Bir an arkasına baktıktan sonra kafasını çevirip uçuruma baktı. sonra bana en içten ve en derinden son kez bakıyormuş gibi ku...
HATIRLATMA : -"Doğa , anın tadını çıkar diyerek bana sarıldı. Ben ise bu anın tadını çıkarıyordum , çünkü Meriç suçunu kabullenmişti. ------------- Meriç'e bakıp -"Sanırım gitmeliyiz"dedim Evet dermişçesine başını sallayarak onayladı ve bedenini bedenimden yavaşça ayırdı -"Doğa, şimdi senden tek bir isteğim var" -"Evet dinliyorum" -"Hiç soru sormadan beni takip et ve kaçmaya çalışma" diye fısıldadıktan sonra yavaş adımlarla arka bahçeye ilerledik. Anlamadığım şey burada bahçenin ve havuzun ne işi vardı? Meriç kafasını çevirdi ve bana bakıp -"Yükseklik korkun varmı?" -"E-evet neden ki ?" Kolumdan tuttu ve önce bahçenin kapısının önündeki adamları gösterdi , sonra alta eğilip yaklaşık 2metre kadar yükseklikte olan duvarı gösterdi ve -"Orada adamlar var , tek çare atlamak" Ona korku dolu gözlerle bakıp nasıl atlayabileceğimi düşündüm ama hiçbir fikrim yoktu. ~Meriç beni yine korkularımla sınıyordu.~
Meriç bana baktı ve önce kendisinin atlayacağını söyledi , duvara yaklaşıp alta eğildi, O sırada birden yere yığıldı. Ne olduğunu anlamadan yerden hızlıca kalkıp arkasını döndü, bende arkamı döndüm ve iki adamla cebelleşen Meriç'i gördüm. Adam Meriç'e yumruk attı ve Meriç'in itmesiyle birlikte adam yere yığıldı. Arkadan bir ses geldi ve öbür adam -"Meriç Dumanay , buradayım lanet olası piç" diye bağırmasıyla birlikte Meriç sinirlenip havuzun kenarındaki adamın üzerine koşup yumruk attı. Yumruk atmasıyla birlikte adam yere yığıldı ve adama yerde tekmeleri savurmaya başladı , ağzından kan gelmeye başlayınca -"Meriç Yeter , Yeter!"diye bağırmamla Meriç bi an bana baktı ve bana bakmasıyla arkadan bir adam daha gelip Meriç'in kafasına viski şişesini yaklaştırıp , birden şişeyi kafasında kırmasıyla birlikte Meriç kanlar içinde havuza düştü.
Ben büyük bir şok içinde olanları hazmedemezken , arkadaşına eğilip yardım eden adama yaklaşıp , yerdeki büyük cam parçasını alıp adamın ensesini tuttum ve ensesinden aşağı kestim ! O anda adam bayıldı ve ben halâ bir şok daha kaldıramazken Meriç'e döndüğümde , havuzun ortasında kanlar içinde olduğunu gördüm bana zorlukla bakıp -"Doğa yardım -" dedi ve daha fazla konuşamadı. Meriç'e baktım ve ağlamaya başladım , çünkü elimden hiçbirşey gelmiyordu. -"B-ben Y-yüzme bilmiy-"dedim ve sözümü kesip -"Çıkar beni"dedi zorlukla. Hıçkırıklarla ağlayarak bunu yapmam gerektiğini düşündüm ama kaçabilirdim de , kafam çok karışıktı.
Meriç gözlerimin içine baktı ve -"Doğa iki seçeneğin var" diyip derin nefes aldı. -"Bana yardım etmek , Beni burada bırakıp gitmek" Dedi ve kafam resmen durmuştu, sanki aklımı okuyordu , ama kaçıp gidersem herşey bitecekti ve geri dönecektim . Bu bir fırsattı! Arkamı döndüm ve gözümden yaşlar süzülürken bir adım attım ve Meriç'in derin nefes alış verişlerini duydum, İnliyordu ve dayanamıyordum. Vazgeçtim ve Meriç'e dönüp tüm cesaretimi toplayıp birden havuza atladım! Derinlere indim ve nefes alıp veremiyordum, yukarı çıkmaya çalışıyordum ama olmuyordu o sırada nefesim gitti ve artık boğulduğumu ve son çırpınışlarım olduğunu anladım ve çırpınmayı bıraktım.
Hayat ne kadar da acımasızdı; ben artık çırpınmayı bırakıp ölümü beklerken , Meriç ise kan kaybından ölebilirdi . Nefesim tam anlamıyla gitmişken yüzümde bir el hissettim ve o anda yukarı çıktım, ben ne olduğunu anlamamışken bana bakan Meriç'i gördüm ve ben tam nefesimi toplamışken Meriç kendini bıraktı ve nefesi gidince tekrar suya daldı , çırpınıyordu ve nefesini toparlamaya çalışıyordu. Telaşlandım ve suya dalıp , ellerimi Meriç'in yüzüne koyup Meriç'e yaklaşıp dudaklarıı dudaklarımla buluşturdum! Ve nefesimi ona verip , nefesini toparlamasını sağladım . Nefesi toparlanınca kendine geldi ve sudan çıkıp
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Güçlükle ve zorla -"Doğa , sen iyimis-"dedi ve daha fazla konuşamadı. O anda cesaretimi toplayıp havuzun kenarına yüzmeye çalıştım ve Meriç'in elini tutup onu kenara çektim. Kendime bi an şaşırıp havuzdan çıkıp Meriç'in kollarından tutup yukarı çekmeye çalıştım ve o da kendini biraz zorlayınca , havuzdan çıkmayı başarmıştık. Kendime gelince halâ ağladığımı farkettim ve bu sefer gülmeye başladım , şuan hem gülüp hem ağlıyordum.
Arkamdaki adamı kendime doğru çekip gömleğini yırttım ve hızlıca Meriç'in kafasına koydum. Gözlerini bana öylece kenetlemiş beni izliyordu ve bende bi an ona baktım ve kafasından aşağı akan kanları temizledim. Kafasının alt kısmı kesilmişti ve kanın nerden geldiğini anladım ve elimdeki yırtık gömlek parçasını kafasına sardım . O sırada bir kaç ses duyuldu ve birilerinin geldiğini anlayınca Meriç'i kaldırmak için kolunun altına girdim. Zor olsada kalkmayı başardı ve -"Doğa , duvarın olduğu yere gidelim " dedi -"Sen bu halde atlayamazsın" -"Dediğimi yap" diyip bu halde bile nasıl emir verdiğine hayret ettim.
Sonunda geldiğimizde nasıl atlayacağımı düşündüm , bu imkânsızdı ve ben de yükseklik korkumu yenip , atlayamazdım. Bunu aslaa yapamazdım ve 2metre olan yükseklik bana sonsuzmuş gibi geliyordu. O anda Meriç'i duvarın kenarına yasladım ve ona dönüp -"M-meriç yaralısın, atlayabileceğinden eminmisin?" Bana zorlukla bakıp -"Doğa , başka çıkış yok" dedi gözlerime bakarak. Söylediğini düşünüp aslaa atlayamayacağımı anladım. -"Ama Meriç ben K-korkuyorum" dedim yine kekeleyerek. -"Biliyorum Doğa, biliyorum. Şimdi kalkmama yardım et" derken o sırada duyduğumuz sesler dahada yakından gelmeye başladı. -"Acele et Doğa!" Dedi fısıldayarak. Meriç'in kolunun altına girip ayağı kaldırdım ve Meriç'te duvara yaslanıp -"Önce ben , önce ben " diye fısıldadı. Ve o anda Meriç görüş alanımdan kayboldu. ATLADI! Evet atlamıştı ve birden atlamıştı. Hemen aşağı eğilip baktığımda ayakta , dik durmaya çalıştığını gördüm. Gerçekten de ne kadar dayanıklı olduğunu düşündüm.
Meriç bana bakıp -"Hadi Doğa , acele et adamlar geliyor " dedi ve ben aşağı bakıp tek bir kelime bile edemedim. -"Doğa beni burada bırakıp gitmeyi düşünüyorsan yanılıyorsun , bu teklif az önce geçerliydi!" Dedi sert bir şekilde. Adamların bağırma sesleri duyulunca yaralı olan adamları bulduklarını anladık ve hızlı olmam gerektiğini düşünerek duvarın üzerine çıktım. -"M-meriç çok korkuyorum bu yükseklik bana s-sonsuzmuş gibi geliyor" dedim. Zorlukla gözlerimin içine bakıp -"Şş sakın korkma Doğa ben buradayım , ben yanındayım"dedikten sonra cesaret alıp aşağı baktım. -"Doğa , gözlerime bak. Sadece gözlerime." dedikten sonra -"Korkularınla yüzleş küçüğüm"dedi . o sırada adamım sesini çok yakından duydum ve yavaşça adım atıp Meriç'in gözlerine bakıp derinlerde kayboldum . Bana kollarını açmasıyla birlikte , gözlerimi sıkıca kapattım ve kendimi aşağı attım. Gözlerimi açtığımda Meriç'in kollarındaydım ve Meriç beni bir anda bırakıp , yere yığıldı! O anda ne oldunu anlamadan Kamber'in Meriç'i arabaya bindirdiğini gördüm. Yaklaşıp beni kucağına alıp -"Sakin ol Doğa , eve gidiyoruz" diyince rahatladım ve halâ şoklardaydım.
Ne olmuştu böyle, İki günde nasıl bu kadar adrenalin yaşayabilirdimki? korkularımı Meriç'in gözlerine bakarak yenmiştim ve bu.. bu çok garip ve imkansız birşeydi. Bunları düşünürken Kamber beni de geniş arabasının arkasına , Meriç'in yanına yatırdı. Meriç'e bakıp kokusunu içime çektim ve bi an Mira'nın sesini duyup burada olduğunu anladım ve tebessüm ettim. Yorgunluğa daha fazla dayanamayıp son kez saf ve savunmasız halini almış Meriç'e baktım ve uykuya daldım.
----------------- ARKADAŞLAR , BÖLÜMÜ NASIL BULDUNUZ? TAM 1234 KELİME. BU ARADA YENİ BÖLÜMLE İLGİLİ FİKİR YADA TAHMİN VE DÜŞÜNCELERİNİZİ YORUM KISMINA YAZIN. VOTE VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN ♥
